Κυριακή προ των Φώτων

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ  

«Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ». Ὁ Τίμιος Πρόδρομος, κήρυξε εἰς τόν κόσμον, τό χαρμόσυνο μήνυμα περί τῆς ἐξουσίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Μεσσίου. Τό Πρωτευαγγέλιον, ἦταν ἡ πρώτη χαρμόσυνος ἀποκάλυψις, σύμφωνα μέ τήν ὁποίαν, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ θά συνέτριβε τήν κεφαλήν τοῦ Ὄφεως[1]. Ἔκτοτε, ὁ Ἐπουράνιος Πατήρ θά προετοίμαζε τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων διά τῶν ἁγίων Του Προφητῶν, ὥστε νά ὑποδεχτοῦν μέ εὐθεῖες καρδιές τόν Λυτρωτήν καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου, Θεάνθρωπον Χριστόν.

Ὁ προφήτης Ἠσαΐας[2] καί ὁ προφήτης Μαλαχίας[3], προεῖπον ἀκριβῶς γιά τήν ἐκ Θεοῦ δοθείσαν διακονίαν εἰς τόν Τίμιον Πρόδρομον. Ὁ Βαπτιστής Ἰωάννης μαρτυρεῖ, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι Ἐκεῖνος πού λόγῳ τῆς θείας φύσεώς Του, εἶναι ὁ μόνος Δυνατός καί βαπτίζει μέ τό Ἅγιον Πνεῦμα καί καθαρίζει τίς ψυχές ἀπό κάθε ἁμαρτία.

Προϋπόθεσις, μία καί μοναδική: «Μετανοεῖτε καί πιστεύετε ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ». Αὐτό σημαίνει, σεβαστή γερόντισσα, ὅτι καί ἀπό ἐμᾶς ἐξαρτῶνται ὅλα· ἡ θεμελίωση στήν πίστη καί ἡ ἐδραίωσή της καί ἡ ἐλπίδα τοῦ Εὐαγγελίου.

Θεμελίωση στήν πίστη, σημαίνει ὅτι ὁ νοῦς, ἡ καρδιά, ἡ συνείδηση, ἡ βούληση, ὅλο τό εἶναι μας, ἔχουν θεμέλιό τους τήν ὀρθόδοξη πίστη, τήν ὑπακοή στόν Θεάνθρωπο Κύριο. Φρονοῦμε, τό νά ἀνάγονται τέλος ὅλα σέ αὐτήν, διαφορετικά λέγει ὁ Τίμιος Πρόδρομος: «…ἡ ἀξίνη πρός τήν ρίζα τῶν δέντρων κεῖται·»[4].

Ἐν τούτοις, γεννᾶται αἴφνης τό ἐρώτημα· Πῶς ὁ ἄνθρωπος πληροῦται μέ «τό πλήρωμα τῆς θεότητος» ἐν Χριστῷ; Μόνον, ζῶντας μέ Αὐτόν καί ἐν Αὐτῷ. Καί ποῦ βρίσκεται ὁ Χριστός; Στό θεανθρώπινο σῶμα Του, τήν Ἐκκλησία.

Μόνον, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας οἱ ἄνθρωποι πληροῦνται βαθμιαίως μέ τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ὥσπου νά καταστοῦν ἐν Αὐτῷ πληρωθέντες, καί αὐτό ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό πλήρωμα Ἐκείνου «τοῦ τά πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου»[5].

Συνεπῶς, μόνον τόν Χριστόν νά λάβουμε ἀδελφοί, νά γεμίσουμε μέ Αὐτόν καί νά παραμείνουμε σέ Αὐτόν, αἰώνια[6]. Τά ὑπόλοιπα, ὅλα τά ὑπόλοιπα ἀποτελοῦν τά ἄχρηστα σκύβαλα.

Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί,  ζῶντες μέ μετάνοια σ’ αὐτόν τόν κόσμο, εἴμαστε ἀθάνατοι ἐπειδή οἱ σκέψεις καί ἡ μέριμνά μας εἶναι στραμμένες πρός τήν ἀθανασία, τό θεῖον, καί τήν ἀφθαρσία. «Τό πολίτευμά μας ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει»· «οὐ γάρ ἔχομεν ὦδε μένουσαν πόλιν, ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν».

Ὅ,τι πιό μεταρσιωμένο ὑπῆρχε στόν παλαιό προχριστιανικό κόσμο, ὅπως ἡ πίστη τοῦ περιουσίου λαοῦ· οἱ κορυφαῖοι τῆς δικαιοσύνης καί τῆς ἁγιότητος, οἱ Προφῆτες καί οἱ Πατριάρχες, ἦταν ἡ σκιά αὐτῆς τῆς μοναδικῆς πραγματικότητος, ἡ ὁποία ἔμελλε νά ἐμφανιστεῖ καί ἐμφανίστηκε μέ τήν σάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου, μέ τό σῶμά Του, τήν Ἐκκλησία.

Ὁ λόγος τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου πού ἀκούσαμε σήμερα βεβαιώνει, τοῦ λόγου τό ἀληθές· «·ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμί ἱκανός κύψας λῦσαι τόν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ».

Φοβερό, χριστιανοί μου καί ἀνεξιχνίαστον ἀκόμη καί στόν Ἰωάννη τόν Βαπτιστή, τό μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας, τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως. Ὁ Χριστός ζῶντας μέ πλήρη τήν θεότητά Του, στό σῶμά Του, στήν Ἐκκλησία, ζωογονεῖ ἀδιάκοπα τούς νεκρωμένους ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρώπους, τούς ἐγείρει ἀπό τόν τάφο τῆς ἁμαρτωλότητος, τούς ἀνιστᾶ ἐκ τῶν νεκρῶν καί τούς ἐναποθέτει στούς οὐρανούς· «κρυμμένοι σύν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ».

Αὐτός εἶναι ὁ ἀδιάκοπος θεανθρώπινος ἄθλος, ἡ μοναδική προσφορά τοῦ μόνου Φιλανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού σώζει τούς πιστούς παρέχοντάς τους τό φάρμακο γιά κάθε ἁμαρτία καί αὐτό μέσα στήν Ἐκκλησία. Λέγει ὁ Πρόδρομος:  «Μετανοεῖτε· ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Ἐπειδή ἡ ἁμαρτία εἶναι θεόμαχος δύναμη, ἀπονεκρώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό κάθε τί τό θεῖο, τόν ἀπονεκρώνει ἀπό τήν ἔνθεο ζωή. Σκοτίζει τή διάνοιά του καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος δέν γνωρίζει τόν Θεό, Τόν λησμονεῖ.

Ἡ ἁμαρτία νεκρώνει τήν καρδιά, τήν συνείδηση, τό θέλημα πρός τήν ἀρετή καί ὁ ἄνθρωπος δέν ἐπιθυμεῖ τόν Θεό. «...εἰς τά ἴδια ἦλθε καί οἱ ἴδιοι αὐτόν οὐ παρέλαβον»[7]. «...περί ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐκ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ»[8].

Οὐσιαστικά δέν τά δέχονται ὅσοι, εἶναι πονηρά αὐτῶν τά ἔργα· ἔτσι χωρίζεται ὁ ἁμαρτωλός ἀπό τόν Θεόν, πού εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς· ἐπειδή προτιμᾶ τήν πηγή τῆς ἀποστασίας, ἀκολουθεῖ τό σκοτάδι πού εἶναι ὁ διάβολος, ἀρνεῖται τό φῶς, τόν Χριστόν. Παραμένοντας ἀμετανόητος στίς ἁμαρτίες ὁ ἄνθρωπος, παραμένει οἰκειοθελῶς στούς πολλούς θανάτους, οἱ ὁποῖοι ἐπίμονα καί ἀνελέητα νεκρώνουν καί τήν ψυχή καί τό σῶμα. Σέ τελευταῖα ἀνάλυση, ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀπερίγραπτα φοβερότερη καί ἀπό τόν ἴδιο τόν θάνατο, ἐπειδή  μόνον αὐτή, παράγει, γεννᾶ τόν θάνατο.

Στῶμεν καλῶς ἀδελφοί· ἡ πίστη στό Εὐαγγέλιο, καθώς μαρτυρεῖ ἡ Ἁγία Γραφή, γεννᾶ καί στηρίζει τό ὀρθόδοξο φρόνημα· τήν ζωή καί τήν ἀνάσταση τῶν πάντων.

Στόν Ἰησοῦν, τόν Ἐνανθρωπήσαντα Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ἡ Δόξα, ἡ Βασιλεία, τό Ἔλεος, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.            

---

[1](Γένεσ.3, 14-15)

[2](Ἠσαΐας 40, 3)

[3](Mαλαχ.3, 1)

[4](Ματθ. 3, 10)

[5](Ἐφεσ. 1, 23)

[6](Ἐφεσ. 3, 19 καί Ἰωάν.15, 4)

[7](Ἰωάν. 1, 11)

[8](Ἰωάν. 16, 9)

makkavaios.blogspot

Εκ του ιστολόγιου: Πίστη στο Ευαγγέλιο αγαπητοί που είναι η Αλήθεια. Όμως η Αλήθεια μπορεί να παρερμηνευθεί και να οδηγηθεί ο πιστός στην πλάνη. Πρέπει να γνωρίζουμε τι πιστεύουμε. Θυμάστε στο σχολείο που μας έλεγαν να καταλαβαίνετε το κείμενο που διαβάζετε και να μην το Παπαγαλίζετε; Να μην το λέτε δηλαδή χωρίς να καταλαβαίνετε τι λέτε, το περιεχόμενό του;

Η Παπαγαλίστικη πίστη δεν είναι πίστη. Στερείται της γνώσης του Ευαγγελίου, μάλιστα της Ορθής γνώσης του. Η Ορθή γνώση του Ευαγγελίου, η σωστή του ερμηνεία, πηγάζει μέσα από τους Αγίους Πατέρες μας. Ακούω συχνά διάφορους χριστιανούς να λένε προτάσεις από το Ευαγγέλιο, αλλά όταν μιλάω βαθύτερα για την έννοια των όσων λένε, οι αναλύσεις τους, είναι δικές τους.

Είναι όπως τους συμφέρει, όπως τους βολεύει. Πολλοί «πιστεύουν», αλλά ακούν και τα ζώδια που τις μέρες που μας πέρασαν συνέχεια οι «ειδικοί» επί των ζωδίων έλεγαν το…..μέλλον….

Πρέπει να κατανοούμε σε τι πιστεύουμε. Πιστεύουμε στο Λόγο του Θεού. Εδώ είναι που οι Άγιοι Πατέρες μας, με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ερμηνεύουν το Ευαγγέλιο για να μας προστατέψουν από την πλάνη της παρερμηνείας του.

Κοντά σε ό,τι μας έχουν πει οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας. Έτσι θα προστατευτούμε από την πλάνη της παρερμηνείας του είτε από εμάς, είτε από πλανεμένους που θα θελήσουν να μας «διδάξουν».

Έτσι όμως αγαπητοί θα προστατευτούμε και απ’ όσους μέσα στον Κλήρο αλλά και Θεολόγους, θέλουν λόγω του Οικουμενισμού, να αλλοιώσουν το Ευαγγέλιο, κινούμενοι σε πράξεις Μεταπατερικές, Νεωτεριστικές.

Θέλετε ένα παράδειγμα; Πως είναι πολλοί κληρικοί ειδικά όταν είναι κάμερες στη Θεία Λειτουργία; Με κοντό μαλλί και περιποιημένο μούσι. Είναι αυτό Αγιοπατερικό;

Δεν τα λέω αγαπητοί εγώ σχετικά με την εμφάνιση του Κληρικού. Σας παραθέτω τι γράφει ο Φώτης Κόντογλου:

«Το Ράσο και τα Γένια»

«Τούτο μονάχα  θα πω τώρα σχετικά με την παράδοση στο ντύσιμο του κλήρου μας: 

Ας φαντασθή όποιος θέλει, αν μπορή να σταθή πια τίποτε ελληνικό, από τη μέρα που θα εμφανισθή ο παπάς στο χωριό με σακκάκι και με πανταλόνι, με γραβάτα και με ρεπούμπλικα, ξουρισμένος και μαδημένος, όπως είναι μερικοί που έρχουνται από το εξωτερικό, και αηδιάζει κανένας να βλέπη ξουρισμένους σβέρκους, μάγουλα σαν καθαρισμένα αυγά, προγούλια, έκφραση τραπεζίτη ή οπερατέρ του κινηματογράφου, χειρονομίες και φωνές της πιάτσας, κλπ.

Σήμερα θα πω λίγα λόγια μονάχα για το ράσο και για τα γένεια, ''από αισθητικής απόψεως'', όπως λένε κ' οι αισθητικοί, επειδή οι νεωτεριστές που φωνάζουνε πως πρέπει να καταργηθούνε, λένε πως αηδιάζουνε από την ασχήμια του ράσου και των γενείων, και πως όσα λένε τα λένε εν ονόματι ''της καλαισθησίας''.

Και πρώτα - πρώτα ποια είναι η καλαισθησία στα θρησκευτικά και εκκλησιαστικά πράγματα; Σ' αυτά δεν υπάρχει ''καλαισθησία'' κατά τα γούστα του κόσμου, αλλά είναι καλό και έμορφο ό,τι είναι ευπρεπές και σεμνό, ό,τι είναι πρέπον στο πνευματικό αξίωμα του ιερέως».

Απόσπασμα

akrovolistishellas.blogspot

Όσο για αυτά που γράφω για τη σημασία των Αγίων Πατέρων μας.

Παραθέτω τι μας λέει ο Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov

«Διάβαζε, ἑπομένως, κατ’ ἀρχήν, περισσότερο τα συγγράμματα τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ κατόπιν – ἀφοῦ μάθεις ἀπὸ αὐτὰ πῶς πρέπει νὰ διαβάζεις τὰ ἱὲρὰ Εὐαγγέλια – πήγαινε καὶ διάβαζε μὲ τὴ σειρὰ τὰ ἴδια τὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια.

Νὰ μὴ θεωρεῖς ὅτι ἀρκεῖ τὸ διάβασμα τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, χωρὶς τὴν ἀνάγνωση τῶν ἁγίων Πατέρων! Αὐτὸ ἀποτελεῖ μία ὑπερήφανη καὶ ἐπικίνδυνη σκέψη.

Στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια εἶναι προτιμότερο νὰ σὲ φέρουν οἱ ἅγιοι Πατέρες σὰν ἕναν ἀγαπητὸ υἱό ποὺ προετοιμάσθηκε κατάλληλα μὲ τὰ συγγράμματά τους».

Απόσπασμα

makkavaios.blogspot

Κοντά λοιπόν αγαπητοί στα όσα μας γράφουν οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε σωστά το Ευαγγέλιο και να μην προχωρούμε στην παρερμηνεία του και στην πλάνη.

Α.Η.