Κεφάλαιο 7· Τόσο δυνατό εἶναι τό πνεῦμα τῆς ὑπερηφάνειας, ὥστε μόνο ὁ Θεός μπορεῖ
νά τοῦ ἀντιταχθεῖ.
Πόσο μεγάλο κακό εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια, ὥστε νά
φθάνει νά ἔχει ὡς ἀντίπαλο ὄχι ἕναν ἄγγελο, οὔτε ἄλλες ἀντίθετες μέ αὐτήν ἀρετές,
ἀλλά τόν Ἴδιο τόν Θεό! Γιατί πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε ὅτι ποτέ
δέν ἔχει εἰπωθεῖ γι᾿ αὐτούς πού ἔχουν κυριευθεῖ ἀπό τά ἄλλα πάθη, ὅτι τούς ἀντιτάσσεται
ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος.
Δέν ἔχει δηλαδή εἰπωθεῖ ὅτι ὁ Κύριος ἀντιτάσσεται στούς
γαστρίμαργους, στούς πόρνους, στούς θυμώδεις ἤ στούς φιλάργυρους, ἀλλά αὐτό
λέγεται γιά τούς ὑπερήφανους· «῾Ο
Θεός», λέει, «ἀντιτάσσεται στούς ὑπερήφανους» (᾿Ιακ. 4, 6).
Αὐτά τά πάθη δέν στρέφονται ἐναντίον
κάποιου ἄλλου ἀνθρώπου, ἀλλά καταστρέφουν μόνο αὐτόν πού τά ἐνεργεῖ ἤ
τούς συνεργάτες του. ῾Η ὑπερηφάνεια ὅμως στρέφεται
ἐναντίον τοῦ Ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτό εἶναι ἑπόμενο νά ἔχει Ἐκεῖνον
ἀποκλειστικά ὡς ἀντίπαλο.
(Ἀπό τό βιβλίο, Ὁ Ἀββᾶς
Κασσιανός, Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου» τ. Β΄. Ἱερά Μονή Τιμίου
Προδρόμου Καρέα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου