Η κλιματική αλλαγή είναι παγκόσμιο ζήτημα, αλλά ο εμπρησμός είναι ελληνικό: Πρόκειται για έγκλημα εσχάτης προδοσίας

Ένα δέντρο είναι δεκάδες άνθρωποι. Ένα δάσος είναι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Αυτό που συμβαίνει είναι ολοκαύτωμα. Και δεν είναι μόνο στην Ελλάδα.

Από: hellasjournal.com - Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Καίγεται η Καλιφόρνια, η Σιβηρία, η Αφρική, ο πλανήτης. Οι καπνοί από τις δασικές πυρκαγιές έχουν φτάσει έως τον Βόρειο Πόλο.

Η υπερθέρμανση της Γης επιφέρει τεράστιες καταστροφές. Το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική οδηγεί σε άνοδο της στάθμης των ωκεανών και σε απελευθέρωση παλιών θανατηφόρων ιών, που, ήταν εγκλωβισμένοι για αιώνες μέσα στους παγετώνες.

Η παρούσα πανδημία, ίσως, να μοιάζει «ανώδυνη» μπροστά σ’ αυτά που έρχονται.

Η ανθρωπότητα απέτυχε να προλάβει τα χειρότερα για το περιβάλλον από τις ολοένα αυξανόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως απέτυχε να προλάβει και την εξάπλωση του κορωνοϊού.

Η απληστία, η αδιαφάνεια, η διαπλοκή, η αυταρχικότητα και οι ανήθικες κερδοσκοπικές πρακτικές αποτελούν βασικές αιτίες της διόγκωσης των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και συνάμα της έλλειψης άμεσων γενναίων αποφάσεων και τολμηρών ενεργειών, σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο, για την αντιμετώπισή της.

Αυτό το φαινόμενο γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο με πυρκαγιές, πλημμύρες, τυφώνες, απειλώντας την ύπαρξη του πλανήτη.

Όσον αφορά την Ελλάδα, κάθε φορά που καίγεται ο τόπος, οι εκάστοτε κυβερνώντες και οι εκάστοτε αντιπολιτευόμενοι λένε σχεδόν τα ίδια πράγματα,  προβάλλουν τους ίδιους ισχυρισμούς και δίνουν τις ίδιες υποσχέσεις.

Και, κάθε φορά, διαπιστώνονται τα ίδια εγκληματικά λάθη, τα ίδια κενά σε υποδομές για τη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων, καθώς και η ίδια ανυπαρξία μέτρων προστασίας και συντονισμένης δράσης.

Κάθε κυβέρνηση «σφραγίζει» την διαδρομή της με μια μεγάλη καλοκαιρινή τραγωδία, αλλά συνεχώς στήνεται το ίδιο σκηνικό, με αλληλοεπίρριψη ευθυνών μέσα από τις απώλειες και τις στάχτες.

Ακόμα και σήμερα, εν έτη 2021, επειδή μάλλον κάποιοι εμπρηστές έδρασαν στοχευμένα, ο Πρωθυπουργός της χώρας, όπως και οι προκάτοχοί του, πέρα από τις διαβεβαιώσεις για την «αποκατάσταση των πληγέντων», αναγκάζεται να τονίσει ότι «όλες οι καμένες εκτάσεις θα κριθούν αναδασωτέες».

Μα θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο, αλλά δεν είναι, αφού επαναλαμβάνονται οι ίδιες αυθαιρεσίες και οι ίδιες παρανομίες.

Απ’ ότι φαίνεται, πέρα από τις υψηλές θερμοκρασίες και (σε ορισμένες περιπτώσεις) την ανθρώπινη αμέλεια, εξακολουθεί να υπάρχει ο κακόβουλος εμπρησμός, που, ενδεχομένως, είναι και η αιτία των περισσοτέρων πυρκαγιών.

Πρόκειται για εθνικό έγκλημα και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί πλέον από την ηγεσία και τον κόσμο. Δεν αρκούν οι αναμενόμενες διακηρύξεις για αναδασώσεις και για αυστηροποίηση των ποινών σχετικά με την πρόκληση πυρκαγιάς.

Οι εμπρηστές, οι συνεργοί τους και όσοι συμβάλλουν στον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων να διώκονται για εσχάτη προδοσία.

Όταν χάνεται ένα σπίτι, ένας κήπος, ένα περβόλι, ένα δάσος, όσα χρήματα και να δώσεις στον πληγέντα και στον ξεριζωμένο, δεν μπορείς να τους δώσεις πίσω την αξία του χώρου των αναμνήσεων του και των στιγμών της ζωής του.

Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης και εθνικής τραγωδίας που αφήνουν πίσω τους οι καταστροφικές πυρκαγιές και οι πλημμύρες.

Στο Αιγαίο και την Θράκη δίνεται μια διαρκής μάχη για την υπεράσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και για τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας.

Την ίδια στιγμή όμως, κάθε χρόνο συρρικνώνονται όλο και πιο πολύ οι πνευμονικές κυψελίδες της Ελλάδας και του Έθνους. Λιγοστεύει ο αέρας.

Δεν πάει άλλο. Απαιτείται δραστική αντιμετώπιση των αιτιών των ολέθριων πυρκαγιών.

Η κλιματική αλλαγή είναι παγκόσμια υπόθεση και αφορά το σύνολο της διεθνούς κοινότητας.

Οι εμπρηστές όμως, που αφήνουν πίσω τους νεκρούς, καμένη γη και χαμένα όνειρα, είναι ένα ελληνικό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί στη ρίζα του και με βάση τις διαχρονικές και πραγματικές διαστάσεις του.

Πρόκειται για έγκλημα εσχάτης προδοσίας.

πηγή