Μόνο μαστίγιο, το καρότο τελείωσε

Παραθέτω ένα μέρος του άρθρου με το οποίο συμφωνώ. Δεν συμφωνώ ότι για το σημερινό μας κατάντημα φταίμε μόνον εμείς. Όταν οι ξένες τράπεζες μας υπερδάνειζαν χωρίς να νοιάζονται και τόσο αν θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω, αγοράζοντας Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, δεν είχαν ευθύνη; Δεν πήραν ρίσκο; Δεν πρέπει να επωμισθούν το κόστος του ρίσκου, τώρα που δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε τα Ομόλογά μας που έχουν στα χέρια τους;

Όχι φίλε μου, δεν πρέπει να γράψουν ζημίες οι ξένες τράπεζες, γιατί θα το γράφω συνέχεια, στον Νεοφιλελευθερισμό, τα κράτη θα πτωχεύουν, οι τράπεζες όμως όχι. Τις ζημίες τους θα τις στέλνουν στα κράτη και θα τις πληρώνουν εκείνα.

Κλείνει η παρένθεση. Οι ξένες λοιπόν τράπεζες που δάνειζαν αλόγιστα την Ελλάδα, δεν θα πτωχεύσουν. Θα πτωχεύσουμε εμείς. Όμως εμείς είμαστε άνθρωποι….Παιδιά λυποθυμούν στα σχολεία από την πείνα, νέοι φεύγουν στο εξωτερικό.

Και, το χειρότερο πλέον; Απέναντί μας έχουμε μία Τουρκία που δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με λεκτικές αγριάδες. Αν πτωχεύσουμε, θα έρθουν με πολεμικά μέσα να μας πάρουν ότι τόσο καιρό, ο Ερντογάν λέει ότι του ανήκει.

Θα μπορούσαμε να κάνουμε στάση πληρωμών το 2010, που τότε οι ξένες τράπεζες είχαν να λαμβάνουν εκατοντάδες δις ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο και να απαιτήσουμε να τις αποπληρώσουμε με «Ρήτρα Ανάπτυξης». Τότε οι δανειστές μας, ήθελαν δεν ήθελαν, θα μας βοηθούσαν να τα βγάλουμε πέρα για να πληρωθούν.

Σήμερα, αν μας πτωχεύσουν οι άλλοι που κατά εκεί πάμε πλέον, όπως είμαστε διχασμένοι και χωρίς σχέδιο, οι Τούρκοι θα τρίβουν τα χέρια τους και τα οικονομικά κοράκια, θα περιμένουν να τους παρακαλέσουμε να πάρουν ότι θα απομείνει στο Αιγαίο σε υδρογονάνθρακες και πετρέλαιο……για να μας στείλουν ένα τσουβάλι σιτάρι να φάμε….
Ενωμένους μας φοβούνται φίλε μου. Αλλά κατάφεραν να σπείρουν τον διχασμό είτε λόγω κομμάτων, είτε λόγω μεταναστευτικού, είτε λόγω ακόμα και….ποδοσφαιρικών ομάδων….

>>>>>>>>>>>>> 

«Οι δανειστές δεν επιθυμούν την ανάκαμψη της οικονομίας μας.

Τούτο είναι πλέον πασιφανές από τις επιλογές-απαιτήσεις-διαταγές τους που όσο προχωρούν γίνονται όλο και εμφανέστερες καθώς τους τελειώνουν τα καρότα. Τους απομένει πλέον το μαστίγιο διότι βλέπουν πως ο Έλληνας δεν έχει διάθεση να βρέξει κώλο για να φάει ψάρι. Το θέλει έτοιμο. Επιθυμεί να εξακολουθεί να περιφέρεται στην παραλία περιμένοντας τη σωστή συγκυρία να το βουτήξει στην άμμο χωρίς καν να έχει βγάλει τα παπούτσια του.

Τα συνεχιζόμενα λάθη του ΔΝΤ, μόνο λάθη δεν είναι. Οι άνθρωποι δεν είναι χαζοί, απλά για ένα διάστημα τους παριστάνουν. Γνωρίζουν πως μια αποτυχημένη συνταγή (υπερφορολόγηση) δεν θα βγάλει ποτέ σωστό φαγητό, αλλά οφείλουν να επιμένουν εφαρμόζοντας το σχέδιό τους που όσο αποκαλύπτεται όλο θα χρειάζονται μακρύτερο και πιο σφυριχτό μαστίγιο. Μεγαλύτερη κινδυνολογία και συνεχή αλλαγή ηγετών. Πεινασμένων για εξουσία. Πρόθυμων να εφαρμόσουν εκ του ασφαλούς προγράμματα εξαθλίωσης κακόμοιρων δειλών.

Το ότι θα μας πετάξουν από το ευρώ θεωρείται δεδομένο. Θα το κάνουν όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμά τους. Τότε θα έρθουν και πάλι με νέους όρους σαν φίλοι. Με καρότα, με αγκαλιές και φιλιά.

Το αφορολόγητο κατέβηκε. Θα φτάσει στην επόμενη αξιολόγηση στο μηδέν. Οι συντάξεις κατέβηκαν δια πολλοστή, θα φτάσουν στην επόμενη αξιολόγηση στα μισά των μισών. Κάθε φορά τον ίδιο καθρέφτη κοιτούμε τα ίδια δάκρυα χύνουμε από τον ίδιο δρόμο περνούμε κι ακόμα να τον μάθουμε. 

Γιατί; Μα το είπαμε: Γιατί κάποιους συμφέρει και αυτοί δεν είναι μόνο οι δανειστές αλλά και πολλοί δικοί μας που δεν έχουν κανένα πρόβλημα από την όλη κατάσταση την οποία εκλαμβάνουν μάλιστα και ως τεράστια ευκαιρία!»
Απόσπασμα - logiosermis.net