Άγιος Γέροντας Παΐσιος: «Τό παράδειγμα µιλάει»

- Γέροντα, οί άνθρωποι πού ζούν πνευματικά στον κόσμο πρέπει νά δείχνουν στους κοσμικούς ότι νηστεύουν;

- Όταν πρόκειται γιά διατεταγμένες νηστείες τής Εκκλησίας μας, Τετάρτη, Παρασκευή, Σαρακοστές κ,λπ τότε πρέπει, γιατί αύτό είναι όμολογία πίστεως. Οί άλλες όμως νηστεϊες, δηλαδή αύτές πού γίνονται άπό άσκηση, γιά την άγάπη του Χριστού ή γιά νά εισακουσθεί ή προσευχή μας σέ ένα αίτημά μας, πρέπει νά γίνονται κρυφά.

Σκοπός είναι νά ζούμε όρθόδοξα, όχι άπλως να μιλούμε ή νά γράφουμε όρθόδοξα. Γι’ αύτό, βλέπεις, ένα κήρυγμα δέν πληροφορεί, δέν άλλοιώνει τόν άλλον, όσο καλό καί άν είναι, άν ό ίεροκήρυκας δέν έχει βίωμα.

- Αν, Γέροντα, ό άκροατής ή ο άναγνώστης έχει καλή διάθεση;

- Έ, τότε αυτός έχει ήδη τήν θεία Χάρη, γι' αύτό και ωφελεϊται. Ένας όμως πού δέν έχει καλή διάθεση θα πάρει καί θά εξετάσει αυτά πού λέει ό ιεροκήρυκας καί δέν θα έχει καμμιά ωφέλεια. Τό νά σκεφτώμαστε όρθόδοξα είναι εύκολο…, τό νά ζουμε όμως όρθόδοξα θέλει κόπο.
Μιά φορά ένας Θεολόγος είχε κάνει μιά όμιλία καί είχε πεί νά πάνε νά δώσουν αίμα, γιατί ύπηρχε άνάγκη. Καί πράγματι πολλοί παρακινήθηκαν καί έδωσαν πολύ αίμα. Εκείνος όμως δέν έδωσε ούτε μιά σταγόνα, άν καί είχε... μπόλικο.
Οί άλλοι τότε σκανδαλίσθηκαν. «Εγώ, τούς είπε έκείνος, με τήν όμιλία πού έκανα καί παρεκίνησα τόν κόσμο νά δώσει αίμα, είναι σάν νά έδωσα τό περισσότερο αίμα»!

Έτσι άνέπαυε τόν λογισμό του. Καλύτερα ήταν νά μήν έκανε την όμιλία καί άθόρυβα νά πήγαινε νά δώσει λίγο αίμα. Η ζωή μετράει. «Εγώ είμαι δεξιός», μου είπε ένας πού δέν είχε καμία σχέση μέ τήν Εκκλησία. «Άμα δέν κάνεις σταυρό, τί ωφελεί; του είπα. Τό χέρι πού δέν κάνει σταυρό τί ώφελεί πού είναι δεξί; Σέ τί διαφέρει άπό το άριστερό που δέν κάνει σταυρό; Εκείνο έτσι καί άλλιώς δέν κάνει σταυρό». Αν έσύ είσαι δεξιός καί δέν κάνεις σταυρό, σέ τί διαφέρεις άπό τούς άριστερούς;

Ο σκοπός είναι νά είσαι άνθρωπος πνευματικός, να ζής κοντά στον Χριστό, τότε βοηθάς καί τούς άλλους. Όταν ο άνθρωπος έχει ζωή σωστή, τό έργο του πληροφορεί. Σέ μιά πόλη ήταν ένας Προτεστάντης πού όλους τούς κατηγορούσε - τί κληρικούς, τί δεσποτάδες. Εκεί κοντά σέ ένα μοναστήρι άσκητευε καί ένας μοναχός. Μια φορά ρώτησε τόν Προτεστάντη ένας άθεος:
«Καλά, όλους τους δεσποτάδες, τούς παπάδες τους κατηγορείς. Γι' αυτόν τόν καλόγηρο τί έχεις νά πης;».
«Αυτόν τόν παραδέχομαι, του λέει, γιατί διαφέρει άπό τούς άλλους». 'Ένας πιστός, όπου καί άν είναι, πόσο βοηθάει, όταν ζει σωστά!

Θυμάµαι, ένας γνωστός μου άστυνομικός υπηρετούσε στά σύνορα. Εκεί ήταν καί Σέρβοι κομμουνιστές, καί μάλιστα άπό τους πιό άθεους, τους πιό έμπιστους του κόμματος. Όταν έρχονταν Σέρβοι παπάδες στά σύνορα Ελλάδος καί Σερβίας, ό άστυνομικός τους φιλούσε τό χέρι. Οί κομμουνιστές το πρόσεξαν. Έλληνας άστυνομικός νά φιλάη τό χέρι των Σέρβων παπάδων! Έκανε μεγάλη έντύπωση στούς κομμουνιστές καί προβληματίσθηκαν στό θέμα της πίστεως.

Πόσο βοηθούν αύτοί πού έχουν μιά θέση, όταν κρατάνε λίγο! Γι’ αύτό καί εγώ κοιτάω μερικούς μεγάλους νά τους δω, όταν έρχονται, γιά νά τούς βοηθήσω, γιατί αύτοί μπορεί νά βοηθήσουν πολύ θετικά με τό παράδειγμα. Νά, ένας στρατάρχης πού γνωρίζω, είναι παράδειγμα. Καί ό,τι κάνει, τό κάνει άπό μέσα του, μέ τήν καρδιά του δεν το κάνει έξωτερικά.
Οί άλλοι πού τόν βλέπουν προβληματίζονται καί βοηθιούνται. Παλιά καί οί άρχοντες τού τόπου είχαν άρχές, πίστευαν.

Ξέρετε τί είχε πεί μιά άρχόντισσα σέ κάποιον βουλευτή σέ μιά πόλη; Είχε πάει μέ τον σύζυγό της τήν περίοδο της νηστείας τού Δεκαπενταύγουστου σέ ένα γεύμα καί είχαν εκεί ψάρια, κρέατα... Αύτή δέν έτρωγε, γιατί νήστευε.
Τό πρόσεξε ό βουλευτής καί της είπε: «Ασθενεις καί οδοιπόροι νηστεία δεν κρατούν». «Ναί, όδοιπόροι με ρόδες!», τού άπάντησε έκείνη καί δεν άγγιξε τίποτε άπό τά άρτύσιμα.
Στό γεύμα έν τω μεταξύ ήταν καί ένας κληρικός πού τούς προσφώνησε: «Μεγάλη μου τιμή πού βρίσκόμαι μαζί σας κ.λπ.», έλεγε - έλεγε ένα σωρό έγκώμιά.
Οπότε τόν διέκοψε ο άνδρας της άρχόντισσας καί τού είπε: «Μή πεποίθατε έπ' άρχοντας, έπι υίούς άνθρωπων, οΐς ούκ έστι σωτηρία».  Γιατί έκείνος πήγε νά τους κολακεύση.
Άλλοτε πάλι είχε πεί αύτή ή άρχόντισσα σε έναν καθηγητή Πανεπιστημίου της Θεολογίας: «Μήν κοιτάτε λεπτομέρειες καί κόβετε στίς έξετάσεις τούς παπάδες. Κοιτάξτε νά τούς περνάτε, γιατί οί έπαρχίες δεν έχουν παπά!».

Θέλω νά πω ότι παλιά οί τοπικοί άρχοντες ένδιαφέρονταν γιά τήν Εκκλησία, ήταν παράδειγμα γιά τόν λαό. Αύτό πού θά βοηθήσει θετικά τούς άνθρώπους σήμερα είναι τό παράδειγμά μας τό χριστιανικό καί ή ζωή μας ή χριστιανική.
Τούς Χριστιανούς πρέπει νά τούς διακρίνη ή πνευματική λεβεντια καί ή αρχοντιά, ή θυσία. Γι, αυτό λέω στους λαϊκούς: «Να αγαπάτε τόν Χριστό, να έχετε ταπείνωση, να κάνετε τό καθήκον σας, καί ό Χριστός θα προδώσει τήν άρετή σας στα μάτια των ανθρώπων».

Η άρετή έχει τυπικό να προδίδει τόν άνθρωπο, όπου κι άν βρίσκεται αυτός. Ακόμη καί να κρυφθεί, και να υποκριθεί μέ τήν δια Χριστόν σαλότητα, η αρετή θα τόν προδώσει, έστω καί αργότερα, καί ό αποθηκευμένος του θησαυρός, που θα ανακαλυφθεί τότε μαζεμένος, θα βοηθήσει πάλι πολλές ψυχές, ίσως τότε περισσότερο.

από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τόμος Β σελ 48»  (ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ – ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)