Ἅγιος Πορφύριος
Ὅσο πιό σκληρόκαρδος
εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιό βαθιά θά εἶναι ἡ πτώση
του. Ἕνα αὐγό σπάει καί ἀπό ὕψος 30 πόντων. Ὅμως ἕνας βράχος πρέπει νάἀνέβει πολύ ὑψηλά καί νά πέσει
γιά νά συντριβεῖ.
Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει πολύ σκληρή καρδιά, θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός νά πετύχεικάποια πράγματα: Νά ἀνέβει ψηλά καί κατόπιν νά πέσει βαρύγδουπα γιά νάσυντριβεῖ, νά μαλακώσει, νά σπάσει.
Ὅμως ὁ μαλακός ἄνθρωπος, ὁ εὐαίσθητος, ὁ πονόψυχος
μπορεῖ νά μήν ἔχει μεγάλες κοσμικές ἐπιτυχίες,
νά βρίσκει ὅλο ἐμπόδια, αὐτό ὅμως τόν
προστατεύει ἀπό μεγάλες πτώσεις,
τίς ὁποῖες ἡ εὐαίσθητη καρδιά του δέν θάἀντέξει.
Νά λοιπόν, πού τά ἐμπόδια στή ζωή μας εἶναι ἡ προστασία μας καί ὄχι ἡκατάρα μας καί ἡ δοκιμασία μας.
Ἔτσι, ὅταν ὁ Θεός θέλει νά μᾶς γλιτώσει ἀπό ἐγωιστικά στραπατσαρίσματαβάζει ἐμπόδια στά σχέδιά μας. Δηλαδή, τό ἐμπόδιο εἶναι ἡ προστασία ἀπόἐγωιστικές πτώσεις. Γι’ αὐτό ὁ λαός λέει:
«Κάθε ἐμπόδιο γιά καλό”
καί κατ’κατ’ ἀναλογία
“κάθε ἄνεση γιά κακό!»
Λέγουν οἱ Πατέρες:
«οὐδείς εἰσῆλθε μετ’ ἀνέσεως στόν παράδεισο».
Ὡς ἐκ τούτου πρίν ἀπό κάθε πτώση, προηγεῖται ἐγωιστική ἄνεση καί πρίν ἀπόκάτι ὄμορφο, συντριβή καί ταπείνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου