Γιατί ἀφήνει τό Θωμᾶ νά περιμένει ὀκτώ ἡμέρες;

Ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς ἀποκρύπτει τόν ἑαυτό Του γιά λίγο ἀπό τόν παιδαγωγούμενο, προκειμένου νά γίνει πιό ἐπιθυμητός. Περικόπτει τή χάρη Του καί στερεῖ τόν ἄνθρωπο ἀπό ὑψηλές πνευματικές ἐμπειρίες, ὄχι γιά νά τόν ὁδηγήσει στήν ἀπόγνωση καί τήν ἀπελπισία, ἀλλά γιά νά τόν γυμνάσει στήν προσευχή, στήν προσμονή καί στήν ἄσκηση. Ὁ πιστός πού βιώνει αὐτή τήν κατάσταση τῶν ὀκτώ ἡμερῶν, πού πέρασε ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς, ἀναζητάει καί προσμένει τό Χριστό μέ πόνο καί μέ μυστική προσδοκία. Μέσα στό παραχωρούμενο διάστημα τῆς φαινομενικῆς θεοεγκατάλειψης ὁ ἄνθρωπος κάνει τήν αὐτοκριτική του, μετανοεῖ γιά τά λάθη του, ζητάει πιό ἔντονα τό θεϊκό ἔλεος, μελετάει περισσότερο, γυμνάζεται πνευματικά, προετοιμάζεται πιό συνειδητά γιά τή μεγάλη συνάντησή του μέ τόν Κύριο.

Καθαρίζεται ἐσωτερικά, γιά νά μπορεῖ νά εἶναι ἕτοιμος νά σταθεῖ ὄρθιος μπροστά στόν Ἀναστημένο Χριστό καί νά ἁπλώσει τά χέρια του στίς πληγές τοῦ Κυρίου. Τό διάστημα πού φαίνεται πώς ἀπουσιάζει ὁ Θεός ἀπό τή ζωή μας στήν πραγματικότητα δέν ἀπουσιάζει. Εἶναι κοντά μας καί μᾶς περιμένει. Ἀποκρύπτει τόν ἑαυτό Του, γιά νά Τόν ζητήσουμε καί νά Τόν ἐπιθυμήσουμε πιό ἔντονα. Ἀποκρύπτει τόν ἑαυτό Του, γιά νά καταλάβουμε ὅτι δέν μποροῦμε νά ζήσουμε χωρίς Αὐτόν.

Στόν ἀπόστολο Θωμᾶ παρουσιάστηκε «μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ». Αὐτό ἦταν τό διάστημα πού χρειαζόταν ὁ Θωμᾶς γιά νά προετοιμαστεῖ γιά τή μεγάλη συνάντηση. Ὅλοι βιώνουμε αὐτές τίς ὀκτώ ἡμέρες τῆς θεϊκῆς σιωπῆς καί ἀπουσίας. Γιά τόν κάθε ἄνθρωπο αὐτό τό διάστημα τῶν «ὀκτῶ ἡμερῶν» εἶναι διαφορετικό. Εἶναι τόσο ὅσο χρειάζεται ὁ καθένας μας γιά νά προετοιμαστεῖ καταλλήλως ἔτσι ὥστε, ὅταν συναντήσει τόν Ἰησοῦ, νά μή φωνάξει ἁπλῶς τό: «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου», ἀλλά σάν τό Θωμᾶ νά ζήσει ἑνωμένος μαζί Του γιά πάντα.

Ι.Μ Δ

πηγή