Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια
καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού;
Ασφαλώς τίποτα. Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «Θα κατοικήσω
ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι
λαός μου» (Β’ Κορ. 6:16).
Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους; Και από ποιο
αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι; Δεν βρίσκονται όλα τ’ αγαθά και τα
χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο
χρειάζονται; Τίποτα, στ’ αλήθεια, τίποτα! Γιατί έχουν στην καρδιά τους το
μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό!
Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον
εαυτό τους, στις ξένες χώρες και στα ταξίδια, στον πλούτο και στη δόξα, στις
μεγάλες περιουσίες και στις απολαύσεις, στις ηδονές και σ’ όλες τις χλιδές και
ματαιότητες που κατάληξή τους έχουν την πίκρα! Η ανέγερση του πύργου της
ευτυχίας έξω από την καρδιά μας, μοιάζει με οικοδόμηση κτιρίου σε έδαφος που
σαλεύεται από συνεχείς σεισμούς. Σύντομα ένα τέτοιο οικοδόμημα θα σωριαστεί στη
γη…
Αδελφοί μου! Η ευτυχία βρίσκεται μέσα στον ίδιο σας τον εαυτό, και
μακάριος είναι ο άνθρωπος που το κατάλαβε αυτό. Εξετάστε την καρδιά σας και
δείτε την πνευματική της κατάσταση. Μήπως έχασε την παρρησία της προς το Θεό;
Μήπως η συνείδηση διαμαρτύρεται για παράβαση των εντολών Του; Μήπως σας κατηγορεί
για αδικίες, για ψέματα, για παραμέληση των καθηκόντων προς το Θεό και τον
πλησίον; Ερευνήστε μήπως κακίες και πάθη γέμισαν την καρδιά σας, μήπως
γλίστρησε αυτή σε δρόμους στραβούς και δύσβατους…
Δυστυχώς, εκείνος που παραμέλησε την καρδιά του, στερήθηκε όλα τ’ αγαθά
και έπεσε σε πλήθος κακών. Έδιωξε τη χαρά και γέμισε με πίκρα, θλίψη και
στενοχώρια. Έδιωξε την ειρήνη και απόκτησε άγχος, ταραχή και τρόμο. Έδιωξε την
αγάπη και δέχτηκε το μίσος. Έδιωξε, τέλος, όλα τα χαρίσματα και τους καρπούς
του Αγίου Πνεύματος που δέχτηκε με το βάπτισμα, και οικειώθηκε όλες τις κακίες
εκείνες, που κάνουν τον άνθρωπο ελεεινό και τρισάθλιο.
Αδελφοί μου! Ο Πολυέλεος Θεός θέλει την ευτυχία όλων μας και σ’ αυτή
και στην άλλη ζωή. Γι’ αυτό ίδρυσε την αγία Του Εκκλησία. Για να μας καθαρίζει
αυτή από την αμαρτία, να μας αγιάζει, να μας συμφιλιώνει μαζί Του, να μας
χαρίζει τις ευλογίες του ουρανού.
Η Εκκλησία έχει ανοιχτή την αγκαλιά της, για να μας υποδεχθεί. Ας
τρέξουμε γρήγορα όσοι έχουμε βαρειά τη συνείδηση. Ας τρέξουμε, και η Εκκλησία
είναι έτοιμη να σηκώσει το βαρύ φορτίο μας, να μας χαρίσει την παρρησία προς το
Θεό, να γεμίσει την καρδιά μας με ευτυχία και μακαριότητα…
Ειρήνη
Η ειρήνη είναι θείο δώρο που χορηγείται πλουσιοπάροχα σ’ όσους
συμφιλιώνονται με το Θεό και εκτελούν τα θεία Του προστάγματα.
Η ειρήνη είναι φως και φεύγει από την αμαρτία, που είναι σκοτάδι. Ένας
αμαρτωλός ποτέ δεν ειρηνεύει.
Να αγωνίζεστε εναντίον της αμαρτίας και να μη σας ταράζει η εξέγερση
των παθών μέσα σας. Γιατί, αν στην πάλη μαζί τους νικήσετε, το ξεσήκωμα των
παθών έγινε για σας αφορμή νέας χαράς και ειρήνης.
«Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους· επιδιώκετε και την αγιότητα, χωρίς
την οποία κανείς δεν θ’ αντικρύσει τον Κύριο» (Εβρ. 12:14).
Η ειρήνη και ο αγιασμός είναι δύο αναγκαίες προϋποθέσεις για όποιον
ζητάει με πόθο να δει το πρόσωπο του Θεού. Η ειρήνη είναι το θεμέλιο στο οποίο
στηρίζεται ο αγιασμός.
Ο αγιασμός δεν παραμένει σε ταραγμένη και οργισμένη καρδιά. Η οργή,
όταν χρονίζει στην ψυχή μας, δημιουργεί την έχθρα και το μίσος εναντίον του
πλησίον. Γι’ αυτό επιβάλλεται η γρήγορη συμφιλίωση με τον αδελφό μας, ώστε να
μη στερηθούμε τη χάρη του Θεού που αγιάζει την καρδιά μας.
Εκείνος που ειρηνεύει με τον εαυτό του, ειρηνεύει και με τον πλησίον
του, ειρηνεύει και με το Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι αγιασμένος, γιατί ο
ίδιος ο Θεός κατοικεί μέσα του.
Από το βιβλίο: Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ,
τόμος Γ’, Ι. Μ. Παρακλήτου, σελ. 9, 17.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου