…Ο Κύριος πριν θεραπεύσει τους δύο τυφλούς, οι οποίοι τον
παρακαλούσαν, τους ρώτησε: «Πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι;» (Ματθ. 9,
28). «Ναι, Κύριε», – Του απάντησαν. «Τότε ήψατο των οφθαλμών αυτών λέγων· κατά
την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν» (Ματθ. 9, 28-29).
Κάθε φορά πριν θεραπεύσει κάποιον ο Χριστός ρωτούσε τον άνθρωπο αν
πιστεύει. Και μόνο αν εκείνος πίστευε, έκανε το θαύμα.
Το Ευαγγέλιο λέει ότι στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ναζαρέτ, ο Χριστός
δεν μπορούσε να κάνει θαύματα, γιατί οι κάτοικοι εκεί Τον γνώριζαν από μικρό
παιδί και δεν Τον πίστευαν. «Και εθάυμαζε διά την απιστίαν αυτών» (Μαρκ. 6, 6).
Βλέπετε λοιπόν ότι η απαραίτητη προϋπόθεση για να λάβει
κανείς τη χάρη και να απαλλαχθεί από την ασθένεια ήταν η πίστη. Γιατί;
Γιατί κάθε φορά που γίνεται θαύμα ενεργεί το Άγιο Πνεύμα και το να λάβει κανείς
το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται καρδιά ανοιχτή και ανοιχτή την κάνει η πίστη. Όπως
για τη λήψη των ραδιοκυμάτων χρειάζεται οπωσδήποτε κεραία, το ίδιο και για
τη λήψη της θείας χάριτος χρειάζεται καθαρή και γεμάτη πίστη καρδιά. Τότε
το Άγιο Πνεύμα μιλάει στον άνθρωπο και τελείται μεγάλο μυστήριο.
Πώς γίνεται αυτή η επικοινωνία; Αν από την πλευρά του ανθρώπου δεν
υπάρχει η θέληση και ικανότητα να δεχθεί το Άγιο Πνεύμα, τίποτα δεν μπορεί να
γίνει. Σε κανέναν ο Κύριος δεν επιβάλλει τη χάρη του. Ο Κύριος ζητάει
την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, και μόνο τότε δίνει τη χάρη Του, όταν η
καρδιά του ανθρώπου, με την πίστη, ανοίγεται μπροστά Του. Αυτό το πράγμα
είναι μυστήριο μέγα και το μυστήριο αυτό γινόταν κάθε φορά που ο Χριστός έκανε
θαύματα.
Μια φορά ο Χριστός περπατούσε μέσα στο πλήθος και Τον ακολουθούσε μια
γυναίκα που δώδεκα χρόνια υπέφερε από αιμορραγία. Στην καρδιά της αυτή έλεγε:
«Εάν μόνον άψομαι του ιματίου αυτού, σωθήσομαι» (Μτ. 9, 21). Χωρίς να πει
τίποτα αλλά με καρδιά ανοιχτή στον Θεό, άγγιξε την άκρη του ενδύματός Του. Και
αμέσως σταμάτησε ο Χριστός και ρώτησε: «Τίς μου ήψατο των ιματίων;» (Μαρκ. 2,
30). Κατάπληκτοι οι μαθητές Του είπαν· «Όχλοι συνέχουσί σε και αποθλίβουσι, και
λέγεις τίς ο αψάμενός μου;» (Λουκ. 8, 46).
Βλέπετε, ο Κύριος αισθάνθηκε πως βγήκε απ’ Αυτόν δύναμη. Και αυτό
γινόταν κάθε φορά που ο Χριστός έκανε θαύματα. Αυτή η δύναμη θεράπευε τους
ανθρώπους. Όταν έγινε καλά αυτή η γυναίκα, ο Κύριος είπε: «Θάρσει,
θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. 8, 48). Βλέπετε, και πάλι ο
Χριστός αναφέρει την πίστη και λέει ότι αυτή η γυναίκα έγινε καλά επειδή είχε
πίστη.
Γνωρίζετε τη διήγηση για τη θεραπεία του δούλου του εκατόνταρχου. Ο
ειδωλολάτρης αυτός παρακαλούσε ταπεινά τον Χριστό να θεραπεύσει τον δούλο του.
Ο Κύριος συμφώνησε και του είπε: «Εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν» (Ματθ. 8, 7). Αλλά
ο εκατόνταρχος τού απάντησε: «Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην
εισέλθεις· αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσετε ο παις μου» (Ματθ. 8, 8. Θαύμασε
ο Χριστός την απάντησή του και είπε στους άλλους· «Ουδέ εν τω Ισραήλ
τοσαύτην πίστην εύρον» (Ματθ. (8, 10). Επειδή πίστευε ο εκατόνταρχος ο
Χριστός χάρισε υγεία στον δούλο του. Τόσο μεγάλη είναι η σημασία της πίστεως.
Αλλά όχι μόνο για θεραπεία και θαύματα χρειάζεται η πίστη. Ο Κύριος
έλεγε στους μαθητές του: «Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσετε, ο δε
απιστήσας κατακριθήσεται» (Μαρκ. 16, 16). Πολύ σημαντικό είναι αυτό.
Βλέπετε, μόνο αυτός που πιστεύει θα σωθεί ενώ αυτός που δεν έχει πίστη θα καταδικαστεί.
Ο απόστολος Παύλος λέει ότι όλη η ουσία του ευαγγελικού μηνύματος
βρίσκεται στην ελπίδα, την πίστη και την αγάπη. Συνεπώς χρειάζεται να
έχουμε ισχυρή και ακράδαντη πίστη για να είμαστε χριστιανοί και κληρονόμοι
της θείας χάριτος.
Και τι είναι η πίστη; «Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις,
πραγμάτων έλεγχος, ου βλεπομένων (Εβρ.11, 1), – λέει ο απόστολος Παύλος. Η
πίστη λοιπόν, είναι η βεβαιότητα ότι πραγματικά υπάρχουν αυτά που δεν βλέπουμε.
Είναι η «ελπιζομένων υπόστασις», η πεποίθηση δηλαδή ότι θα γίνουν
πραγματικότητα αυτά που ελπίζουμε.
Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει ότι για τα πνευματικά μυστήρια τα οποία
είναι πάνω από την γνώση και τα οποία δεν αντιλαμβάνονται ούτε οι δικές μας
αισθήσεις ούτε η γνωστική δύναμη της διάνοιας, ο Θεός μας έδωσε την πίστη.
Ένα παράδειγμα της δυνατής και ακλόνητης πίστης είναι ο πολύαθλος
Ιώβ. Αν και υπέφερε φοβερά και ανέκφραστα βάσανα, δεν έχασε όμως την πίστη
και την υπακοή στο θέλημα του Θεού…
Η πίστη είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός στη γη και πρέπει να τη
φυλάγουμε πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Ο σοφός Σολομών είπε: «Πάση τη
φυλακή τήρη σην καρδίαν• εκ γαρ τούτων έξοδοι ζωής» (Παροιμ. 4, 23). Πρέπει
λοιπόν να φυλάγουμε την καρδιά μας γιατί αυτή είναι το όργανο που εμείς
πιστεύουμε και λαμβάνουμε τη θεία χάρη…
Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας
«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΜΟΣ Γ’»
Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ».
Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου