Δεν θα σφάλη κανείς αν πει ότι η προσευχή είναι αφετηρία κάθε αρετής
και δικαιοσύνης, και κανένα από εκείνα που συντελούν στην ευσέβεια, δεν θα
μπορέση να εισέλθη σε ψυχή που είναι έρημη από προσευχή και από δέηση. Αλλά σαν πόλη ανοχύρωτη η ψυχή αυτή, εύκολα μπορεί να
υποταχθή στους εχθρούς από έλλειψη κάθε εμποδίου. Την ψυχή λοιπόν που δεν είναι
οχυρωμένη με προσευχές, εύκολα ο διάβολος την υποτάσσει και με ευχέρεια την
γεμίζει με κάθε αμαρτία.
Στην αρχή βέβαια, όταν δει ψυχή θωρακισμένη με προσευχές, δεν τολμά να
την πλησιάση διότι φοβάται την ισχύ και τη δύναμη που παρέχουν οι προσευχές, οι
οποίες τρέφουν την ψυχή περισσότερο από όσο η τροφή
τρέφει το σώμα. Έπειτα, όσοι προσεύχονται με αφοσίωση, δεν ανέχονται να
υποστούν τίποτε ανάξιο της προσευχής, και επειδή ντρέπονται τον Θεό, με τον
Οποίο μόλις επικοινώνησαν, αποκρούουν αμέσως κάθε δόλο του πονηρού.
Και αυτό διότι σκέπτονται πόσο κακό είναι, ένας που μόλις πριν από λίγο
μίλησε στο Θεό και Τον παρακάλεσε να του χαρίζει σωφροσύνη και αγιότητα, να
μεταπέση αμέσως στο διάβολο και να δεχθή στην ψυχή του τις αισχρές ηδονές, και
να επιτρέψη στον πειρασμό να μπει στη διάνοιά του, την οποία πριν από λίγο
επισκέφθηκε ο Θεός, και να επιτρέψη στους δαίμονες να εισχωρήσουν σε ψυχή, για
την οποία η Χάρη του Αγίου Πνεύματος επέδειξε μεγάλη φιλανθρωπία και πρόνοια.
Υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος
Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγίου Όρους (2010)
Έκδοσις 14η
Αποσπάσματα
Κείμενο του Αγίου Ιωάννου του
Χρυσοστόμου από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου