Απόσπασμα:
Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος
«Η αληθινή και απλανής προσοχή και
προσευχή είναι αυτή· να φυλάγει ο
νους την καρδιά όταν προσεύχεται και να
περιστρέφεται πάντοτε μέσα σ' αυτή και από εκείνο
το βάθος να αναπέμπει τις δεήσεις προς τον Κύριο. Και αφού εκεί μέσα
γευθεί ότι είναι χρηστός ο Κύριος, δε βγαίνει πλέον από τον τόπο της καρδιάς,
γιατί λέει κι αυτός σαν τον Απόστολο: «Είναι ωραία να είμαστε εδώ». Και
παρατηρώντας συνεχώς τους εκεί τόπους, χτυπά και διώχνει τα νοήματα που σπέρνει
ο εχθρός. Σ' εκείνους όμως που έχουν άγνοια, αυτό το σωτήριο έργο φαίνεται πολύ
σκληρό και δύσκολο· και είναι αληθινά εξαντλητικό το πράγμα και επίπονο, όχι
μόνο για τους αμύητους, αλλά και για εκείνους που έλαβαν χωρίς πλάνη την πείρα
του μα δε δέχτηκαν και δεν έστειλαν την ηδονή του στο βάθος της καρδιάς.
Εκείνοι όμως που απόλαυσαν την ηδονή που έχει και γεύθηκαν τη γλυκύτητά της με
το φάρυγγα της καρδιάς τους, μπορούν να αναφωνούν μαζί με τον Παύλο: «Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; κλπ.».
Γιατί οι άγιοι Πατέρες μας, ακούγοντας τον Κύριο πού λέει πως από την καρδιά μας βγαίνουν
πονηροί λογισμοί, φόνοι, μοιχείες, κλεψιές, ψευδομαρτυρίες, και πως αυτά είναι
που μολύνουν τον άνθρωπο, και που συμβουλεύει να έχομε καθαρό το εσωτερικό του
ποτηριού για να γίνει και το απέξω καθαρό, άφησαν κάθε άλλο τρόπο εργασίας των
αρετών και αγωνίστηκαν γι' αυτή τη φύλαξη της
καρδιάς, ξέροντας πολύ καλά πως μαζί με αυτή θα μπορέσουν χωρίς κόπο να
ασκήσουν και κάθε άλλη πνευματική εργασία, ενώ χωρίς αυτή δεν είναι δυνατό να
παραμείνει καμία αρετή. Αυτήν, μερικοί από τους Πατέρες την ονόμασαν καρδιακή ησυχία·
άλλοι, προσοχή· άλλοι, φύλαξη της καρδιάς· άλλοι, νήψη και
αντίρρηση· άλλοι, έρευνα των λογισμών και φύλαξη του νου· όλοι όμως με αυτή
καλλιέργησαν τη γη της καρδιάς τους και με αυτή αξιώθηκαν να τραφούν με το θείο
μάννα.
Γι' αυτή λέει ο Εκκλησιαστής: «Ευφραίνου,
νέε, στη νεότητά σου και περπάτα στους δρόμους της καρδιάς σου άμωμος και διώξε
από την καρδιά σου τον παροργισμό. Αν το πνεύμα αυτού που εξουσιάζει έρθει
καταπάνω σου, μην αφήσεις τον τόπο σου»· λέγοντας τόπο εννοεί την καρδιά, όπως λέει και ο Κύριος: «Από την καρδιά βγαίνουν πονηροί διαλογισμοί».
Λέει ακόμη: «Μη σκορπίζετε το νου σας εδώ κι εκεί»,
και: «Τί στενή είναι η πύλη και δύσκολη η οδός που
οδηγεί στη ζωή!», και πάλι: «Μακάριοι οι
πτωχοί τω πνεύματι», εκείνοι δηλαδή
που δεν απέκτησαν μέσα τους καμία έννοια τούτου του κόσμου. Λέει και ο
Απόστολος Πέτρος: «Να είστε νηφάλιοι και άγρυπνοι·
ο αντίπαλος σας διάβολος περιφέρεται σαν το λιοντάρι που ουρλιάζει ζητώντας
ποιον να καταπιεί κλπ.».
Και ο Παύλος αναφέρεται ολοφάνερα στη φύλαξη της καρδιάς όταν γράφει
προς τους Εφεσίους: «Η πάλη μας δεν είναι εναντίον
όντων από αίμα και σάρκα». Και οι θείοι Πατέρες μας έγραψαν πολλά για τη
φυλακή της καρδιάς, κι όποιος θέλει ας διαβάσει τα συγγράμματά τους να δει όσα
δηλαδή έγραψε ο ασκητής Μάρκος και όσα λέει ο Ιωάννης της Κλίμακας και ο
Ησύχιος και ο Φιλόθεος Σιναΐτης και ο Ησαΐας και ο Βαρσανούφιος και το βιβλίο
«Παράδεισος Πατέρων» (Γεροντικό). Και τι λέω πολλά; Κανείς δεν μπόρεσε, αν δε
φύλαξε το νου του, να φτάσει στην καθαρότητα της καρδιάς, για να γίνει άξιος να
δει το Θεό. Γιατί χωρίς την προσοχή κανείς
δεν μπορεί να γίνει "πτωχός τω πνεύματι",
μήτε μπορεί να πενθήσει ή να πεινάσει και να διψάσει τη δικαιοσύνη, και χωρίς νήψη κανείς δεν μπορεί να είναι αληθινά ελεήμων ή
καθαρός στην καρδιά ή ειρηνοποιός ή διωγμένος για χάρη της δικαιοσύνης· και για
να πω γενικά, με κανένα τρόπο δεν μπορεί κανείς ν' αποκτήσει όλες τις
θεόπνευστες αρετές, παρά με τη νήψη.»
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/diafora/theologikos-log/diafora/30250-agiou-ume%CE%BFn-to
Τέλος καὶ τῷ Θεῷ δόξα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου