….«Δε θα χρησιμοποιήσεις μάταια το όνομα του Κυρίου και Θεού
σου(Εξ. 20, 7), κάνοντας ψεύτικο όρκο για κανένα γήινο πράγμα, από φόβο
ανθρώπου ή από ντροπή ή για δικό σου κέρδος. Γιατί η επιορκία είναι άρνηση του
Θεού. Γι’ αυτό μην ορκιστείς διόλου(Ματθ. 5, 34), αλλά ν’
αποφεύγεις τελείως τον όρκο, γιατί από αυτόν έρχεται η επιορκία που αποξενώνει
τον άνθρωπο από το Θεό και κατατάσσει τον επίορκο με τους παράνομους.
Αν αληθεύεις σ’ όλους τους
λόγους σου, θα σε πιστεύουν σαν να παίρνεις όρκο. Κι αν ποτέ
συμβεί να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε όρκο —πράγμα που πρέπει να απευχόμαστε—,
αν μεν πρόκειται για κάτι σύμφωνο με το θείο νόμο, θα το εκτελέσεις ως νόμιμο,
αλλά θα ζητήσεις ευθύνη από τον εαυτό σου που ορκίστηκες, και με ελεημοσύνη,
ικεσία, πένθος και κακοπάθεια του σώματος, θα
ζητήσεις το έλεος του Χριστού που είπε να μην ορκιστείς διόλου(Ματθ. 5, 34).
Αν όμως ορκίστηκες για κάτι
παράνομο, πρόσεξε μην τυχόν κάνεις για χάρη του όρκου την παρανομία, για να μη
συγκαταλεχθείς με τον προφητοκτόνο Ηρώδη(Ματθ. 14, 9-10). Κι όταν αθετήσεις
εκείνο τον παράνομο όρκο, βάλε νόμο στον εαυτό σου να μην ορκιστείς ποτέ πια,
και να ζητάς το έλεος του Θεού χρησιμοποιώντας με δάκρυα τα
παραπάνω φάρμακα πιο επίπονα»….
Απόσπασμα
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς – Δεκάλογος της κατά Χριστόν
νομοθεσίας. (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Δ΄).
* Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Δ΄ (σελ.
272-278).
Δεκάλογος
της κατά Χριστόν νομοθεσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου