….«Ένα
ένδυμα έγινε όργανο της θείας Χάριτος. Όχι όμως ένα οποιοδήποτε ένδυμα, αλλά
εκείνο που ανήκε στην Παναγία και το φορούσε στο άγιο σώμα της η τιμιωτέρα των
Χερουβείμ.
Η ζώνη της έγινε όργανο της Χάριτος, επειδή και το σώμα που τη φορούσε υπήρξε δοχείο της
θείας χάριτος. Το γεγονός αυτό δείχνει κάτι πολύ σπουδαίο για τη Χριστιανική
ζωή. Δείχνει, ότι η αγιότητα δεν είναι κάτι που αφορά μόνο την ψυχή του
ανθρώπου αλλά και το σώμα του.
Ολόκληρη η ζωή μας, όλη η ψυχοσωματική μας ύπαρξι, πρέπει να είναι
αγία, και όχι τμήμα μόνο αυτής της ζωής. Δεν γίνεται π.χ. να
είμαστε σεμνοί στην Εκκλησία, ενώ αντίθετα στο δρόμο, ή στη θάλασσα, ή στις
σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους να είμαστε άσεμνοι. Δεν γίνεται να
προσεύχεται η ψυχή μας και σε άλλη ώρα να πορνεύη το σώμα. Δεν γίνεται ν’
αγωνιζώμαστε να είναι η ψυχή μας αγνή, ενώ τα μάτια κοιτάνε πονηρά. Αυτός ο
διχασμός αποκαλύπτει την υποκρισία μας, και τελικά, ό,τι καλό
επιθυμεί η ψυχή το χαλάει η σαρκική και κοσμικόφρων ζωή.
Γι’ αυτό προσπάθειά μας ας είναι, να κάνωμε τις ψυχές αλλά και τα «σώματα
ημών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τω Θεώ». Να κάνωμε τα σώματά μας
πραγματικούς ναούς του Αγίου Πνεύματος.
Να δοξάζωμε και να υπηρετούμε το Θεό με την ψυχή και με το σώμα,
με τα λόγια, με το ντύσιμο, με τον τρόπο βαδίσματος, με το που θα πάμε, τι θα
δούμε, τι θ’ ακούσωμε. Έτσι θα μιμηθούμε την Παναγία, που και η ζώνη της ακόμη
είχε ιαματική δύναμι, αφού ακουμπούσε στο άγιο σώμα της»….
Απόσπασμα
(Απόσπασμα από το βιβλίο “Σύντομη αναφορά στις
ΔΕΣΠΟΤΙΚΕΣ και ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ”, Πρωτοπρεσβυτέρου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΟΥΛΤΟΥ,
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου