Ο προφητικός λόγος του μακαριστού π.Αθανάσιου Μυτιληναίου: "Δέν σᾶς προστατεύουν ἐκεῖνοι πού εἶναι τεταγμένοι γιά νά σᾶς προστατέψουν...."

Ο προφητικός λόγος του μακαριστού π. Αθανάσιου Μυτιληναίου που έλεγε με πόνο:

" Ποῦ νὰ πᾶτε; Σὲ ποιόν; Ποῦ; Δυστυχῶς, δὲν εἶναι σὲ θέση οἱ ἐφημέριοί μας, καὶ ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι ἀπὸ τὸν Χριστὸν τεταγμένοι νὰ βοηθήσουν τὸ ποίμνιον. Δὲν εἶναι εἰς θέσιν νὰ βοηθήσουν.Πεῖτε ἀπὸ ἄγνοια, πεῖτε ἀπὸ ἀδιαφορία, πεῖτε διότι καὶ αὐτοὶ παρασύρονται κάποτε; Ἀκούει κανεὶς γνῶμες γύρω ἀπὸ τέτοια θέματα, ποὺ νὰ τραβάει τὰ μαλλιά του. Θὰ πῶ κάτι ποὺ σᾶς τὸ ΄χῶ πεῖ καὶ πέρισυ. 

Ἀγαπητὸ ποίμνιον, βοηθεῖστε ἐσεῖς τὸν ἑαυτό σας. Μελετᾶτε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ βοηθήσατε ἐσεῖς τὸν ἑαυτόν σας. Ἐμεῖς, δὲν μποροῦμε νὰ σᾶς βοηθήσουμε. Καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ κάποτε σᾶς ρίπτουμε καὶ ἐμεῖς, - εἴτε τὸ καταλαβαίνουμε, εἴτε δὲν τὸ καταλαβαίνουμε -, σᾶς ρίπτουμε καὶ ἐμεῖς εἰς τὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν.

Ναί! Γιατί καὶ ἐμεῖς ὡς ταγοί, ὡς κληρικοί, ἔχουμε γίνει θύματα αὐτῶν τῶν καταστάσεων. Ναί! Μὴν σᾶς κάνει ἐντύπωση. Δὲν θὰ ‘θελα νὰ σᾶς βάλλω τὴν ὑποψία γιὰ κείνους ποὺ σᾶς ποιμένουν, ἀλλά, δὲν θὰ΄θελα ὅμως νὰ σᾶς ἀφήσω καὶ ξένοιαστους, καὶ νὰ πεῖτε: 

«Ἔ! ἔχουν τὸν λόγον ἄλλοι, αὐτὸ ποὺ θὰ μᾶς ποῦν, αὐτὸ θὰ κάνουμε».

Ὄχι !! Νὰ ΄μαστε ξυπνητοὶ ἄνθρωποι, νὰ μελετοῦμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ προστατέψουμε τὸν ἑαυτό μας.

Διότι σήμερα, δὲν σᾶς προστατεύουν ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι τεταγμένοι γιὰ νὰ σᾶς προστατέψουν."

https://proskynitis.blogspot.com/

agiosioannisprodromos.blogspot

Εκ του ιστολόγιου:

«Ὄχι !! Νὰ ΄μαστε ξυπνητοὶ ἄνθρωποι, νὰ μελετοῦμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ προστατέψουμε τὸν ἑαυτό μας»

Πολλοί μπορεί να σχηματίσουν από τα γραφόμενά μου για την κατάσταση που επικρατεί στον Κλήρο, πως έχω κάποια εμπάθεια.

Ο φωτισμένος μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος με εμπάθεια μιλούσε για την κατάσταση που επικρατούσε και επικρατεί ακόμη περισσότερο στον Κλήρο; Το ίδιο και ο μακαριστός Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης, όπως και ο μακαριστός π. Γεώργιος Μεταλληνός και άλλοι φωτισμένοι κληρικοί και γέροντες της Ορθοδοξίας;

Όχι αγαπητοί. Δεν υπάρχει εμπάθεια. Υπάρχει πόνος που ο Κλήρος (όχι στο σύνολό του) δεν ακολουθεί όσα μας λένε οι Άγιοι Πατέρες μας. Πολλοί για να τα έχουν καλά με την εκάστοτε πολιτική εξουσία, για να συμβαδίζουν με το πνεύμα της «αγάπης» του Οικουμενισμού, για να μην περάσουν από την ανάκριση των εκπομπών της Νέας Εποχής στην τηλεόραση, δεν ομιλούν Αγιο Παταρικά, αλλά σε επικίνδυνο βαθμό Κοσμικά.

Ο λόγος τους πολλές φορές δε μπορεί να γίνει κατανοητός ως αναφορά, τη διαφοροποίησή τους, από το Αγιο Πατερικό Πνεύμα, γιατί δυστυχώς οι περισσότεροι Χριστιανοί Ορθόδοξοι δε γνωρίζουν τι μας λένε Θεόπνευστα οι Άγιοι Πατέρες μας.

Έχω ακούσει πως τα Αγιο Πατερικά κείμενα είναι για όσους θέλουν να γίνουν Μοναχοί, άλλοι μου λένε πως ξέρουν γιατί ακούνε θεολόγο που τους μιλάει, άλλοι γιατί πάνε στο Άγιον Όρος, άλλοι γιατί βαριούνται.

Είναι διαφορετικό να διαβάσεις το τι γράφει ένας Άγιος ή ένας φωτισμένος ιερέας ή μοναχός (βάσει των Αγίων Πατέρων το τι γράφει) και διαφορετικό να ακούσεις κάποιον. Όταν διαβάζεις μπορείς να σταθείς σε σημεία που θα σε κάνουν να προβληματιστείς, να τα σκεφτείς περισσότερο. Χώρια που μπορείς να το ξαναδιαβάσεις εκείνη τη στιγμή ή αργότερα.

Μακριά λοιπόν από τους Αγίους Πατέρες της Ορθοδοξίας, λαμβάνουμε από πολλούς Κληρικούς, μία εικόνα για τον Χριστιανισμό, πλανεμένη αφού διαφοροποιείται από την αυθεντική του ερμηνεία που είναι τα Αγιο Πατερικά κείμενα.

Πολλοί Κληρικοί για τους λόγους που έγραψα παραπάνω, αλλοιώνουν το Λόγο του Θεού και δε βοηθούν τους πιστούς. Μπορεί και να τους επαναπαύουν για την κοσμική ζωή που κάνουν ή να τη στρογγυλεύουν για να μη γίνουν κακοί με τους πιστούς.

Λησμονούν πως ο Ιησούς Χριστός δεν ήρθε στη γη για να γίνει καλός με όλους. Ήρθε για να πει την Αλήθεια. Για να σταματήσει την πλάνη στην οποία είχε περιέλθει ο κόσμος και πίστευε στα είδωλα, υποτιμούσε την αξία της ζωής, δε γνώριζε τι συμβαίνει μετά το θάνατο, ζούσε βαθύτατα υλιστικά.

Αυτό πρέπει να κάνουν και οι Ποιμένες. Να πούνε το Λόγο του Θεού. Όλοι μας αγαπητοί οφείλουμε να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό, ποιώντας τις εντολές του και όχι ό,τι μας κατεβαίνει στο κεφάλι ή ό,τι είναι αρεστό στο κοσμικό πνεύμα το οποίο Σταύρωσε τον Θεάνθρωπο διότι το στηλίτευσε με τον Λόγο Του.

Ο Θεάνθρωπος ήρθε στη γη χωρίς να κατέχει τίποτα και ταπεινώνοντας εαυτόν έως θανάτου, θανάτου Σταυρικού. Έδειξε Αυταπάρνηση, δέχθηκε να τον ραπίσουν, να τον μαστιγώσουν και να τον Σταυρώσουν. Τα όσα έλεγε, τα έδειχνε με την Ενάρετη Ζωή του. Τα έκανε πράξη. Η ταπείνωση, η ακτημοσύνη, το να μην επιδιώκεις το χρήμα, το να θυσιάσεις τον εαυτό σου για τον πλησίον σου, το να μην κάνεις αυτό που θες εσύ αλλά το Θέλημα του Θεού, για τον κόσμο είναι εξοργιστικό.

Ο Κόσμος και το ζούμε αυτό πολύ έντονα στις μέρες μας, ξέρει να βλέπει μόνον δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις για να «προστατέψει» τον εαυτό του και να δικαιολογήσει τα πάθη του.

Ο κόσμος είναι ποτισμένος με τα πάθη της φιλαυτίας, της ανθραπαρέσκειας, της φιλαρχίας, του υλισμού, της ειδωλοποίησης του εαυτού του, της περηφάνειας. Αυτή η ειδωλοποίηση του εαυτού του, οδηγεί στην βλασφημία προς τον Τριαδικό Θεό.

Το Κοσμικό Πνεύμα οδηγεί στον Ατομισμός, στον Εγωϊσμό. Ο Χριστιανισμός οδηγεί στον Ιησού Χριστό και μέσω Αυτού, στον συνάνθρωπο. Ο πιστός Χριστιανός Ορθόδοξος, δεν επιθυμεί να σωθεί μόνον αυτός. Επιθυμεί να σωθούν όλοι από τα πάθη τους, όπως για όλους έχυσε ο Εσταυρωμένος το Πανάγιο αίμα του.

Οι Ποιμένες οφείλουν να πολεμήσουν αυτό το Κοσμικό Φρόνημα με κάθε κόστος. Να προστατεύσουν από αυτό το ποίμνιο μιλώντας το Αγιο Πατερικά και όχι να προσπαθούν διπλωματικά να θέλουν να τα έχουν καλά και με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό αλλά και με τον Κόσμο.

Η Εκκλησία δεν εκκοσμικεύεται είτε το θέλουν όσοι είναι εκτός αυτής, είτε μέρος εντός της.

Κοντά σε ό,τι λένε οι Άγιοι Πατέρες μας.

Α.Η.