Αγαπητοί χριστιανοί! Τρέμω από φόβο ακούγοντας και στοχαζόμενος τα
λόγια: «Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ’ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς
τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ» (Αποκ. 22, 12). Ποιος τα λέει αυτά; Ο Θεός ο
μέγας και φοβερός. Τι λέει; Ότι θα έρθει Αυτός ο
ίδιος να κρίνει την οικουμένη και ν’ αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα
του.
Φτωχοί αμαρτωλοί! Τι πρέπει να σκέφτεστε ακούγοντας αυτά τα λόγια; Ο
ίδιος ο Θεός έρχεται να σας κρίνει σύμφωνα με τις πράξεις σας! Φοβηθείτε ν’
αμαρτάνετε πλέον και να παρανομείτε! Έρχεται ο ίδιος να μας κρίνει! Έρχεται με
δύναμη και δόξα πολλή!…
Λυπήσου,
Κύριε,
λυπήσου το πλάσμα Σου!
Κανένας αναμάρτητος, παρά μόνο Εσύ.
+++
Φοβερή, αδελφοί μου, θα είναι η μέρα και η ώρα εκείνη, όταν ο Κύριος θα
κρίνει τους αμαρτωλούς. Τρομάζουμε στη σκέψη ενός επίγειου δικαστηρίου
ασύγκριτα φοβερότερο θα είναι το δικαστήριο εκείνο.
Εδώ δικάζουν άνθρωποι όμοιοι μας. Σ’ εκείνο
το δικαστήριο θα δικάσει ο ίδιος ο Θεός!
Εδώ υπάρχουν μάρτυρες που κατηγορούν ή υπερασπίζονται τον υπόδικο εκεί
δεν θα χρειαστούν, γιατί ο δικαστής τα γνωρίζει όλα με ακρίβεια.
Εδώ συμβαίνουν συχνά προσωποληψίες: Ευνοείται ο πλούσιος, αντί για τον
φτωχό, ή ο αριστοκράτης αντί για τον άσημο. Εκεί ο δικαστής δεν εξετάζει
πρόσωπα, αλλά δικάζει σύμφωνα με τη συνείδηση και τα έργα του καθένα.
Εδώ, στ’ ανθρώπινα δικαστήρια, παρουσιάζονται βοηθοί και
συνήγοροι. Συνηγορούν οι ευγενείς για τους ευγενείς, οι πλούσιοι για τους
πλούσιους, οι φίλοι για τους φίλους. Εκεί δεν
θα συμβαίνουν αυτά. Ο καθένας θα δώσει μόνος του απολογία για τον εαυτό
του.
Εδώ πολλές φορές υποστηρίζουν τον άνθρωπο το χρυσάφι και το ασήμι του.
Εκεί όμως όχι. Εδώ δίνουν και παίρνουν οι ρητορείες και οι σοφιστείες. Εκεί
όλοι θα μείνουν άλαλοι.
Εδώ ο υπόδικος κατηγορείται και δικάζεται μπροστά σε μικρό ακροατήριο.
Εκεί ο αμαρτωλός θα κατηγορείται και θα δικάζεται μπροστά σ’ όλο τον κόσμο.
Εδώ εξετάζονται μόνο οι φανερές πράξεις. Εκεί
ακόμα και οι μυστικές σκέψεις.
Εδώ δικάζονται μόνο τα πονηρά έργα· σ’ εκείνο το δικαστήριο και τα
μάταια λόγια: «πᾶν ῥῆμα ἀργὸν ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι, ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ
λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως» (Ματθ. 12, 36).
Αν λοιπόν και για κάθε περιττό λόγο θα κριθούμε εκεί, τότε τι καρτερούν
όσοι βεβηλώνουν και την ψυχή και το σώμα τους με αισχρότητες; Όσοι κάνουν τις
χήρες και τα ορφανά να χύνουν δάκρυα; Όσοι κλέβουν και αρπάζουν τα ξένα αγαθά;
Όσοι με τη γλώσσα τους, σαν με ξίφος, σφάζουν και φονεύουν τον πλησίον τους;
Όσοι εξαπατούν και εμπαίζουν τους συνανθρώπους τους, Και όσοι γενικά τρέφονται
με την αμαρτία σαν με ψωμί;
«Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ’ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι
ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ».
Γένος εκλεκτό των χριστιανών, είδαμε την
πρώτη έλευση του Χριστού, του Θεού μας. Θα δούμε και τη δεύτερη, όπως ο
ίδιος προαναγγέλλει: «Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ»…
Την πρώτη έλευση προανήγγειλαν οι προφήτες του, και πραγματοποιήθηκε.
Τη δεύτερη μας την κηρύσσουν οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας: Να, έρχεται, έρχεται
πάλι ο Χριστός στον κόσμο. Θα έρθει ξαφνικά.
Η πρώτη του έλευση ήταν αθόρυβη και ταπεινή. Η δεύτερη θα είναι
βροντερή και ένδοξη: «Ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται
ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Ματθ. 24, 27).
Στην πρώτη τον είδε ο κόσμος να πάσχει και να πεθαίνει για τις αμαρτίες
μας. Στη δεύτερη θα τον δει «καθήμενον επί θρόνου δόξης αυτού» να
κρίνει τους ανθρώπους για τις αμαρτίες τους και ν’ «αποδίδει εκάστω κατά τα
έργα αυτού».
Τώρα λέει στους αμαρτωλούς, “μετανοήστε’’ τότε θα
τους λέει, “απολογηθείτε!”.
Τώρα καλεί κοντά του τους αμαρτωλούς – «έλθετε προς με». Τότε
θα τους αποδιώξει, αν δεν μετανόησαν. «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ». Πού; «Εἰς
τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ» (Ματθ.
25, 41). Ω, πόσο φοβερός είναι τούτος ο λόγος!
Φτωχοί αμαρτωλοί! Δεν ήρθε ακόμα εκείνη η μέρα. Ο Κριτής «μακροθυμεῖ
εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι» (Β’ Πέτρ. 3, 9). Ακόμα
περιμένει τη μετάνοια μας. Ακόμα δεν μας
δικάζει, αλλά χαρίζει το έλεός του σ’ όποιον μετανοεί και του το ζητάει.
Ας μετανοήσουμε λοιπόν κι εμείς, για να λάβουμε το έλεος του, ν’
αξιωθούμε να σταθούμε στα δεξιά του και ν ̓ ακούσουμε τη χαρμόσυνη φωνή:
«Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν
ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» (Ματθ. 25, 34).
Αλλά φοβερός, αγαπητοί μου, είναι και τούτος ο λόγος: «Ἐλέγξω σε
καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας σου» (Ψαλμ. 49, 21). Και αυτόν
τον λόγο ο μεγάλος Θεός τον απευθύνει σε ποιον; Στον αμαρτωλό, καθώς
αναφέρει πιο πάνω ο ίδιος ψαλμός: «Τῷ δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ Θεός» (Ψαλμ. 49,
16). Τι του είπε; Ότι θα τον ελέγξει για όλες του τις αμαρτίες και θα
παρουσιάσει μπροστά στα μάτια του όλες τις παράνομες ενέργειες του. Πού; Σε παγκόσμια θέα. Εκεί που θα βρίσκονται οι άγιοι
άγγελοι και θα συγκεντρωθούν όλοι οι άνθρωποι, όσοι έζησαν από την αρχή του
κόσμου.
Σ’ αυτή την παγκόσμια σύναξη θα ελεγχθεί κάθε
αμαρτωλός. Οι ασυνείδητες και βδελυκτές στο Θεό πράξεις του θα φανερωθούν και
θ’ αποκαλυφθούν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου. «Ἐλέγξω σε καὶ
παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας σου».
Εσύ, αμαρτωλέ, έκανες αυτό κι αυτό: «Εἰ ἐθεώρεις κλέπτην, συνέτρεχες
αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεις. τὸ στόμα σου ἐπλεόνασε κακίαν, καὶ
ἡ γλῶσσά σου περιέπλεκε δολιότητα· καθήμενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατελάλεις καὶ
κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρός σου ἐτίθεις σκάνδαλον» (Ψαλμ. 49, 18-20).
Αμαρτωλέ! Εσύ παρέβαινες το νόμο μου και «απέρριπτες τους λόγους μου
εις τα οπίσω»! Και νομίζεις ότι όλ’ αυτά θα
περάσουν απαρατήρητα, χωρίς να τα τιμωρήσω; «Ἕνεκεν τίνος παρώργισεν ὁ
ἀσεβὴς τὸν Θεόν; εἶπε γὰρ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἐκζητήσει (δεν θα ζητήσει
λόγο)» (Ψαλμ. 9, 34).
Όχι, όχι! Δεν θα είναι έτσι, όπως εσύ κακώς υπολογίζεις, ικανοποιώντας
και εξαπατώντας τον εαυτό σου! Εγώ όλα όσα έπραξες θα τα ερευνήσω, και τα
παράνομα σου έργα, λόγια, σκέψεις, αποφάσεις, σχέδια, θα τα φανερώσω μπροστά
σου!
Ναι, εσύ ο αμαρτωλός, έτσι άνομα σκεφτόσουν και επιθυμούσες κι έτσι
έκανες και έλεγες· και μ’ όλα αυτά παρέβαινες τον αιώνιο και απαράβατο νόμο
μου. Και τα λόγια του στόματος μου τα άγια τα περιφρονούσες και τα
καταπατούσες! «Ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας
σου».
Στον άσωτο και αισχρό άνθρωπο θα παραστήσει ο Κύριος όλους
τους αισχρούς του πόθους, λόγους, βλέμματα και
πράξεις. Θα του παρουσιάσει που και πότε τα
έπραξε και με ποιο πρόσωπο κυλίστηκε στο βούρκο.
Στον κακούργο θα φανερώσει σε ποιον και με ποιο τρόπο έκανε
κακό, ποιον και πότε πότισε με δηλητήριο και του αφαίρεσε, ή του συντόμευσε τη
ζωή. Ποιον και μπροστά σε ποιον συκοφάντησε και έγινε αιτία καταισχύνης του,
διασυρμού, χλεύης, ειρωνείας, θλίψεως κ.λπ.
Ο κλέφτης και ο ληστής θα δουν μπροστά τους όλες τις
κλοπές που έκαναν είτε κρυφά και δόλια είτε φανερά· θα δουν τι, που και από
ποιον άρπαξαν και ποιον εξαπάτησαν.
Στον παράνομο έμπορο θα φανερωθούν ποια εμπορεύματα πουλούσε με
ασυνειδησία, αδικώντας και εξαπατώντας έτσι τους ανθρώπους. Ποια σάπια πράγματα
για γερά, ποια φθηνά για ακριβά και ποια άλλα αντί άλλων. Θα φανερωθεί πόσο
νερό ανακάτευε με το κρασί, πόσες φορές και για ποιο εμπόρευμα απαιτούσε εξογκωμένες τιμές, καταπατώντας τη
συνείδηση του.
Ναι, θ’ ακούσει: “Εσύ τον τάδε, στην τάδε περίσταση, πουλώντας τα
εμπορεύματα σου, τον εξαπάτησες με ασυνειδησία, βάζοντας πάνω από το νόμο μου –
«ου κλέψεις» – την αισχροκέρδεια σου”.
Στον βλάσφημο και υβριστή θα παρουσιαστούν όλες οι βλασφημίες που ξεστόμιζε εναντίον του Θεού, των αγίων και
των συνανθρώπων του.
Στον κακότροπο προϊστάμενο θα εμφανιστεί η αδιαφορία του για
τους υφισταμένους του, η πίεση, η οργή, η σκληρότητα, η απανθρωπιά και τα λοιπά
παράνομα έργα του.
Στον αδιάφορο ποιμένα της
Εκκλησίας θα φανερωθούν οι αμέλειες του για το ποίμνιο του Χριστού και οι άλλες αμαρτίες του.
Ο δικαστής που δωροδοκήθηκε, θα δει να εμφανίζονται μπροστά του οι
ψευδορκίες, η καταπάτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης του Θεού και οι άλλες
παρανομίες του.
Οι αμελείς γονείς θα δουν την αδιαφορία τους για την αγωγή των παιδιών τους, με
επακόλουθο το παραστράτημα και την καταστροφή τους, καθώς και το σκανδαλισμό
που τους προξενούσαν με το κακό τους παράδειγμα.
Μ’ ένα λόγο, οι αμαρτίες που κάθε αμαρτωλός έκανε κρυφά ή φανερά, θα
τον συνοδεύσουν εκεί στην Κρίση και θα φανερωθούν μπροστά του.
Θα εμφανιστούν και σε σας, φιλόκοσμοι και
φιλήδονοι και καλομαθημένοι, τα συμπόσια σας, τα
γλέντια σας, οι διασκεδάσεις σας, τα θεάματα σας, τα μασκαρέματα σας, οι
χοροί σας, οι χαρτοπαιξίες σας, οι κρουαζιέρες σας
και οι λοιπές ‘‘χαρές’’ σας. Εσείς αποστρέψατε τις καρδιές σας από το Θεό, στον
οποίο λέγατε πως πιστεύετε, και στρέψατε σ’ αυτά τα ενδιαφέροντά σας. Όχι
στο Θεό και στη βασιλεία του, αλλά στις ματαιότητες
του κόσμου στρέψατε τη θέληση σας, κι εκεί βρίσκατε την ανάπαυση και τη
χαρά σας. Τότε λοιπόν, αντί για την αιώνια χαρά, θα δοκιμάσετε αιώνιες
τιμωρίες, την οδύνη, τη λύπη, το στεναγμό.
«Ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας
σου».
Τότε θα ελεγχθεί κάθε αμαρτωλός και θ’ ακούσει:
− Να τι άνθρωπος είσαι, να τα έργα σου! Θα το ακούσουν αυτό ο
ακόλαστος, ο κλέφτης και ο ληστής, ο πονηρός και ο υποκριτής, ο άδικος και
απάνθρωπος προϊστάμενος, ο ασυνείδητος υφιστάμενος, ο δωροδοκούμενος δικαστής,
ο κάθε είδους εγκληματίας, ο κακός ποιμένας της
Εκκλησίας, ο κάθε αμαρτωλός που δεν
καθαρίστηκε με τη μετάνοια. Θα το ακούσουν και θα κυριευθούν από
ντροπή και καταισχύνη, από τρόμο και φρίκη.
Θα κραυγάζουν τότε στους βράχους και στα όρη: «Πέσατε ἐφ’ ἡμᾶς καὶ
κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ ἀρνίου,
ὅτι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται σταθῆναι;» (Αποκ.
6, 16–17).
+++
Φτωχοί αμαρτωλοί! Δεν ήρθε ακόμα εκείνη η μέρα. Ο Κύριος δέχεται ακόμα τη μετάνοια. Συγχωρεί
ακόμα τις αμαρτίες σ’ όποιον μετανοεί. Ας επιστρέψουμε κοντά του μετανοημένοι
κι ας σταματήσουμε τις αμαρτίες. Τα θερμά δάκρυά μας
ας τις σβήσουν, για να μη φανούν σ’ εκείνη την παγκόσμια συγκέντρωση και
μας ελέγξουν σαν αντίδικοι.
Κλάψε, κλάψε, αμαρτωλή ψυχή! Πόνεσε και στέναξε, γιατί έχεις αμαρτήσει στον Θεό.
Φώναξε, ζήτησε και χτύπησε την πόρτα του ελέους, για να σου ανοίξει ο Κύριος. «Πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι
ἀνοιγήσεται» (Ματθ. 7, 8).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου