"Καλόν και αναγκαίον είναι και το κήρυγμα, αλλά αναγκαιότερον είναι οι καλοί και ενάρετοι Πνευματικοί"

«Δια να έχωμε ωφέλεια από την μετάνοια, πρέπει αυτή να συνδέεται με την εξομολόγηση, διότι άνευ της εξομολογήσεως δεν ωφελεί. Ο άνθρωπος συνίσταται εκ δύο ουσιών, εκ σώματος υλικού και φθαρτού και εκ ψυχής αΰλου και αθανάτου. Καθώς το σώμα ασθενεί έτσι και η ψυχή πολλές φορές ασθενεί, ασθένεια δε της ψυχής είναι η αμαρτία. Και καθώς τις σωματικές ασθένειες τις θεραπεύει ο ιατρός έτσι και τις ψυχικές ασθένειες τις ιατρεύει ο Πνευματικός ιατρός. Δεν ωφελεί τον ασθενή να γνωρίζει μόνον την ασθένειά του και κατόπιν να μη θέλει να επισκεφθεί τον ιατρόν για να λάβει οδηγίες, να λάβει φάρμακα. Έτσι και τον αμαρτωλό δεν ωφελεί μόνο να αισθάνεται ότι είναι αμαρτωλός, αλλά πρέπει να μεταβεί εις τον Πνευματικό ιατρό να ομολογήσει τις αμαρτίες του και να λάβει τα κατάλληλα φάρμακα.

Πριν μεταβείς, αμαρτωλέ, εις τον Πνευματικό θα σου δώσω μία οδηγία: να κλεισθείς μέσα εις το δωμάτιο σου ή εις μέρος ήσυχο και να σκεφθείς καλά τις αμαρτίες, μήπως παρέβεις εντολή, μήπως προσέκρουσες ή απίστησες εις τα άρθρα του συμβόλου της πίστεως ή εις τα μυστήρια ή τους κανόνες και τις ιερές παραδόσεις καταφρόνησες. Να τα σημειώνεις, και κατόπιν να εξετάσεις ποιος είναι καλός πνευματικός ιατρός, έμπειρος, σοφός, διακριτικός, δια να πας. Δεν πρέπει να πηγαίνουμε εις οιονδήποτε πνευματικό, αλλά να εκλέγουμε τον καλύτερο. Η χάρις του Θεού δι’ όλων βεβαίως ενεργεί, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε ότι, καθώς πολλοί ιατροί ανεπιστήμονες, αμαθείς και απρόσεκτοι πολλούς ασθενείς, πριν του καιρού των, παρέπεμψαν εις τον θάνατο, έτσι και πολλοί πνευματικοί πολλές φορές απώλεσαν, άλλοι με την πολλήν συγκατάβασι και επιείκεια και άλλοι με την πολλή αυστηρότητα και αδιακρισία. Ο Πνευματικός πρέπει να είναι επιστήμων, σοφός, διακριτικός, έμπειρος, συνετός, να έχει το Πνεύμα το Άγιο δια να τον οδηγεί πώς να οικονομεί και θεραπεύει τις ψυχές των αμαρτωλών. Προ παντός δε να έχει αγάπη και στοργή προς τους εξομολογουμένους, όση έχει μία φιλόστοργος μητέρα προς τα τέκνα της. Έτσι παραγγέλει ο Κύριος εις τους Αριθμούς «Λάβε αυτούς, ω ποιμήν, εις τον κόλπον σου, ωσεί αρατιθηνός (τροφός) τον θηλάζοντα» (Αριθμ. ΙΑ’, 12). Έτσι αγαπούσε ο Απόστολος Παύλος τα πνευματικά του τέκνα, και τούτο εκφαίνεται εκ της επιστολής του προς τους Θεσσαλονικείς πιστούς· «Ως αν τροφός θάλπη τα εαυτής τέκνα, ούτως ομειρόμενοι υμών ευδοκούμεν μεταδούναι υμίν ου μόνον το ευαγγέλιον του Θεού, αλλά και τας ευατών ψυχάς..» (Α’ Θεσσαλ. 2, 7).

Τέτοιοι πνευματικοί σήμερον σπανίζουν. Εις όσα μέρη διήλθον και εις τας Κυκλάδας και εις την Επτάνησον και εις την Πελοπόννησον και εις την Στερεά Ελλάδα και εις την Παλαιστίνην, Αραβίαν, Αίγυπτον και εσχάτως εις την Κων/πολιν εύρον μεγίστη έλλειψι πνευματικών. Τι είναι τούτο, οργή Θεού ή εγκατάλειψις; δεν γνωρίζω. Δι’ αυτό σας παρακαλώ όπως όλοι υψώσομε χείρας ικέτιδας και διηθώμε του Πανάγαθου Θεού να εξαποστείλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού, διότι ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται δυσεύρετοι. Καλόν και αναγκαίον είναι και το κήρυγμα, αλλά αναγκαιότερον είναι οι καλοί και ενάρετοι Πνευματικοί. Ο Πνευματικός είναι εκείνος ο οποίος θα μας δώση τα φάρμακα προς προφύλαξη και θεραπεία και ευρωστία της ψυχής. Θα μας φιλιώση, θα μας οικειώση και θα μας ενώσει με τον Θεό.

Βεβαίως τελείως - τελείως δεν εξέλιπον και οι καλοί Πνευματικοί. Αν και σπανίζουν, εν τούτοις υπάρχουν, και όποιος φροντίζει μπορεί να τους εύρει».

† Ἀρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος

Απόσπασμα

hristospanagia.gr

Εκ του ιστολόγιου: Το παραπάνω γεγονός ασφαλώς είναι δυσάρεστο. Όμως, καθώς ο πονηρός, ο μισάνθρωπος, διάβολος, ψάχνει ευκαιρίες για να μας απομακρύνει από τη σωτήρια εξομολόγηση, μπορεί να μας βάλει λογισμούς πως δεν υπάρχουν (που υπάρχουν αλλά είναι λίγοι) Πνευματικοί καλοί, οπότε δεν αξίζει να εξομολογηθεί κάποιος.

Οφείλουμε να εξομολογηθούμε αγαπητοί. Να καθαρίσουμε την ψυχή μας από τις αμαρτίες μας. Με καλή προαίρεση θα πάμε στον Πνευματικό. Μην αφήσουμε την ψυχή μας φορτωμένη με τα όσα δεν κάναμε ως έπρεπε σύμφωνα με το Λόγο του Θεού. Κερδισμένος από αυτό βγαίνει μόνον ο πονηρός. Μην του δίνουμε δικαιώματα.

Ο πονηρός και όλοι οι Πνευματικοί αν ήταν καλοί, πάλι θα έβρισκε δικαιολογίες για να μην αφήσει το ποιο αγαπημένο πλάσμα του Θεού, τον άνθρωπο, να εξομολογηθεί.

Α.Η.