Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Άγιος Γέροντας Παΐσιος: «Οι κατά φαντασίαν ασθενείς»

Μεγαλύτερη αρρώστια είναι στο να πιστέψει ο άνθρωπος στο λογισμό του ότι έχει κάποια αρρώστια. Ο λογισμός αυτός του δημιουργεί άγχος, τον κάνει να στεναχωριέται, να μην έχει όρεξη για φαγητό, να μην μπορεί να κοιμηθεί, να παίρνει φάρμακα, και τελικά αρρωσταίνει ενώ ήταν καλά.
Να είναι άρρωστος κανείς και να κάνει θεραπεία, αύτό τό καταλαβαίνω, άλλά νά είναι ύγιης καί νά νομίζη ότι είναι άρρωστος καί νά άρρωσταίνη στά καλά καθούμενα, αύτό είναι… Ένας λ.χ., ενώ έχει καί σωματική καί πνευματική δύναμη, δέν µπορεί νά κάνη τίποτε, γιατί έχει πιστέψει στόν λογισμό πού του λέει ότι δέν είναι καλά, μέ άποτέλεσμα νά σβήνει σωματικά καί πνευματικά. Δέν είναι ότι λέει ψέματα. "Αν ό άνθρωπος πιστέψη ότι κάτι έχει, πανικοβάλλεται, τσακίζεται, καί  δέν έχει μετά κουράγιο νά κάνη τίποτε. Έτσι άχρηστεύεται χωρίς λόγο.
Έρχονται μερικοί στό Καλύβι πού είναι τελείως τσακισμένοι. «Μου λέει ό λογισμός ότι έχω έιτζ», λένε καί τό πιστεύουν. Τούς ρωτάω: «Μήπως συνέβη έκεϊνο, εκείνο;». «"Όχι», μού λένε. «Τότε άδικα στενοχωριέσαι. Πηγαινε νά κάνης μιά έξέταση, γιά νά σού φύγη ό λογισμός». 
«Κάί άν γίνη ή έξέταση καί βρουν ότι έχω;», λένε μερικοί καί δέν μ’ άκούν καί βασανίζονται. Ένώ αύτοί πού άκούν, κάνουν έξέταση, βλέπουν ότι δέν έχουν τίποτε καί, νά δητε, το πρόσωπό τους άλλάζει, τό κουράγιο έπανέρχεται. Οί άλλοι άπό την στενοχώρια ξάπλώνουν στο κρεββάτι καί ούτε νά φάνε δέν θέλουν.
Εντάξει ,  έχεις έιτζ. Γιά τόν Θεό δέν ύπάρχει δύσκολο πρόβλημα. "Αν ζήσης πιό πνευματικά, εξομολογείσαι, κοινωνάς κ.λπ., θά βοηθηθής.
- Πώς ξεκινάει, Γέροντα, καί νομίζει κάποιος ότι είναι άρρωστος;
- Σιγά - σιγά καλλιεργεί αύτόν τόν λογισμό. Πολλές φορές μπορεί νά ύπάρχη κάποια αίτία, άλλά νά μην είναι κάτι σοβαρό. Βγάζει μετά καί ό λογισμός κάτι άκόμη καί τό μεγαλοποιεϊ. "Όταν ήμουν στην Μονή Στομίου, ήταν ένας οίκογενειάρχης στην Κόνιτσα πού νόμιζε ότι είχε φυματίωση. Δέν άφηνε ούτε την γυναίκα του νά πάη κοντά του.
«Μην πλησιάζης, της έλεγε, θά κολλήσης». Σε ένα ξύλο κρεμούσε ή καημένη τό καλάθι μέ τό φαγητό καί του τό έδινε άπό μακριά. "Η φουκαριάρα είχε λειώσει. Τα παιδιά του τά κακόμοιρα άπό μακριά τόν έβλεπαν.
Αυτός έν τω μεταξύ δέν είχε τίποτε, αλλά, επειδή ο ηλιος δέν τόν έβλεπε - ήταν κλεισμένος μέσα καί τυλιγμένος συνέχεια μέ τίς κουβέρτες -, ήταν κίτρινος καί πίστευε ότι έχει χτικιό.
Σηκώνομαι καί πάω στό σπίτι του. Ο ανθρωπος μολις μέ είδε, μου λέει: «Μή μέ πλησιάζης, καλόγερε, μην κολλήσης κι έσύ, καί έρχεται κόσμος έκεϊ στό μοναστήρι. Έχω χτικιό». «Ποιός σου είπε, μωρέ, ότι έχεις χτικιό;», του λέω. Η γυναίκα του έφερε νά μέ κεράση γλυκό καρύδι. «Άνοιξε το στόμα σου, του λέω. Θά κάνης υπακοη τώρα». Το άνοιξε δέν ηξερε τί θά κάνω. Βάζω τό καρυδι μέσα στό στόμα του καί τό γυρνάω δυό-τρείς φορές  καί ύστερα τό παίρνω καί το τρώω. 
«Μή, μή, θά κολλήλησης!», φώναζε. «Τί θά κολλήσω! Τίποτε δέν έχεις, του λεω. "Αν είχες χτικιό, χαμένο τό είχα νά τό κάνω αυτό. Σήκω νά βγούμε έξω». Λέω στην γυναίκα του: «Πέταξέ τα όλα, φάρμακα, κουβέρτες ...». Τόν σηκώνω καί βγαίνουμε έξω. Έπειτα άπό τρία χρόνια που όταν κλεισμένος μέσα κοιτούσε τόν κόσμο παράξενα. Ύστερα, σιγά- σιγά,
  πήγε καί στην δουλειά του. 
Τί είναι ο λογισμός όταν τον καλλιεργείς!
από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τόμος Γ σελ»  (ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ – ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Είναι λοιπόν η προσευχή κάτι αναγκαίο και πρωταρχικό στη ζωή μας

Μελέτημα 8ο «Η σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται από την προσευχή, γιατί τον ενώνει με τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος είναι ενωμένος με τον Θεό, εί...