Χώρα με ημερομηνία λήξης..

«Μια μεγάλη μερίδα των πολιτών αυτής της χώρας, περίπου το ένα τρίτο, συνεχίζει να πιστεύει στο "νερό του Καματερού". Ήτοι, πως υπάρχει κάποια μαγική συνταγή σαν αυτές που τους πουλούσαν ο Αλέξης και ο Πάνος προεκλογικά, για επιστροφή στην εποχή της ευημερίας με δανεικά με ένα άρθρο και ένα νόμο...

Θεωρούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ τους εξαπάτησε. Συνεχίζουν να πιστεύουν πως ο "γάιδαρος πετάει", απλά ο Αλέξης και η παρέα του τους πούλησαν και περιμένουν τον επόμενο "απατεώνα" που θα τους πει με πειστικό τρόπο αυτά που θέλουν να ακούσουν, περί λεφτόδενδρου, Ζαππείων και go back madam Merkel κλπ.

Μια άλλη μερίδα, περί τα δύο τρίτα του ενός τρίτου του συνόλου που ακολουθεί τη Νέα Δημοκρατία, έχει ακροβολιστεί και περιμένει την επάνοδο στην εξουσία προκειμένου να συνεχίσει να κάνει αυτά που έκανε και πριν.

Προσδοκά αυτά που έκανε επί Σαμαροβενιζέλων και έπραττε οργιωδώς στις καλές εποχές επί Καραμανλή με Παυλόπουλο στο Υπουργείο Εσωτερικών και διορισμών...

Ήτοι: Διορισμοί, αργομισθίες, μίζες και κρατικές "δουλίτσες" γενικώς κατά τα ειωθότα της νεοελληνικής συνοικίας μας στο παγκόσμιο χωριό.

Θυμάμαι επί προηγούμενης κυβέρνησης μετά την υπογραφή κάποιας αξιολόγησης τον Υπουργό που επέστρεφε και ανακοίνωνε περιχαρής την καταβολή κάποιων εφάπαξ, σε κατηγορία προώρως συνταξιοδοτηθέντων πενηντάρηδων με τα δυο τρίτα της σύνταξης να καταβάλλεται από τον προϋπολογισμό χρεοκοπημένου κράτους.

Αν υπήρχε κάποιος θεός αρμόδιος περί της λογικής, του ήθους και των οικονομικών θα είχε ρίξει φωτιά να μας κάψει εδώ και καιρό...

Το υπόλοιπο ένα τρίτο που ακολουθεί τη Νέα Δημοκρατία το πράττει απροθύμως και κυρίως λόγω του πανικού που αισθάνθηκε όταν αντιλήφθηκε τη βέβαιη κατάληξη ενός λεωφορείου το τιμόνι του οποίου βρίσκεται στα χέρια μεθυσμένου τυφλού, ο οποίος αυταπατάται πως έχει βιονική όραση.

Απομένει και ένα τρίτο ακόμη, το 50% του οποίου συνεχίζει να ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Εξ αυτών το μεγαλύτερο μέρος αφορά το βαθύ κομματικό κράτος του ΠΑΣΟΚ που θα μεταπηδούσε όπου χρειαστεί ως πελάτης αρκεί να συνεχιστεί η καταβολή δεδουλευμένων και κυρίως μη δεδουλευμένων.

Ο δημοσιογραφικός "αχταρμάς" αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της ευκολίας με την οποία κάποιοι ιδεολογικά όλως τυχαίως πάντα συμπίπτουν με το στίγμα της εκάστοτε εξουσίας.»

Απόσπασμα -  Capital.gr