Είναι πολιτικό και όχι οικονομικό το πρόβλημα της χώρας

Έχω γράψει πολλές φορές ότι, από την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους με την επανάσταση του 1821 και μετά, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, η Κομματοκρατία. Είναι ανάγκη να πάω τόσο πίσω; Από εκεί ξεκινάει το κακό. Από τότε δάνεια που παίρναμε από την γνωστή Ελίτ (υπάρχουν οικονομικά δεδομένα για το ποιος μας δάνειζε, ποιανού τράπεζες) αντί να πάνε στον λαό, χανόταν στα χέρια των τότε πολιτικών.

Είναι τραγικό να υμνούν οι Ελβετοί τον Καποδίστρια ενώ εμείς τον….δολοφονήσαμε!

Μπορούμε να σωθούμε από αυτήν την κατάρα της Κομματοκρατίας; Αν σωθούμε από αυτήν, θα πάμε μπροστά. Προσωπικά όμως πιστεύω ότι ο κομματισμός έχει πλέον μπει στα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς μας ως πολιτών, οπότε δεν θα σωθούμε.

Δεν θα σωθούμε γιατί, επιλέξαμε να μην είμαστε ενεργοί πολίτες, αλλά να δώσουμε λευκή επιταγή στους πολιτικούς να κάνουν ότι θέλουν, αρκεί να βολεύουν και εμάς. Έτσι αντί να κοιτάμε αν οι πολιτικοί κάνουν καλό στον τόπο, κοιτάμε αν κάνουν καλό σε εμάς και επιλέγουμε τον καλύτερο πολιτικό για το ατομικό μας συμφέρον και όχι για το καλό του τόπου.

Και κάτι ακόμη, αν πεις μέσα σου διαβάζοντας το άρθρο «δεν βαριέσαι», να ξέρεις ότι αυτό το «δεν βαριέσαι», είναι η θηλιά που έβαλες στον λαιμό σου, στο λαιμό των παιδιών σου και στο λαιμό της πατρίδα σου.

Ο καναπές έγινε η πατρίδα σου (και δική μου) και όπλο.......ο φραπές.

Όμως…..δεν βαριέσαι...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

«Οι Κυβερνήσεις μας με το φαύλο πελατειακό σύστημα που χτίσανε εδώ και πολλά χρόνια και δυστυχώς συντηρούν και προστατεύουν ακόμη και σήμερα, έχουν την κύρια ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας

Έχουμε λοιπόν:

-κακοδιαχείριση και κατασπατάληση του δημοσίου πλούτου.-απρογραμμάτιστοι ρουσφετολογικοί διορισμοί στο Δημόσιο και στους Οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ακόμη και με τη χώρα χρεοκοπημένη.

- διασπορά της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας κυρίως λόγω του κακού παραδείγματος που εκπέμπει η ατιμωρησία επίορκων δημόσιων λειτουργών.

-Συντήρηση δυσανάλογα μεγάλου αριθμού βουλευτών, 150 είναι αρκετοί.

-διατήρηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών

-Υπουργοποίηση του βουλευτή. Ο βουλευτής, για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά με το νομοθετικό έργο.

-συγκυβέρνηση με τους συνδικαλιστές.

-παραγραφή αδικημάτων πολιτικών προσώπων με κλείσιμο της Βουλής.

-μη πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής.

Αμέτρητες φορές το προεκλογικό μαχαίρι, από το μπαλκόνι των υποσχέσεων, απειλεί ότι θα φθάσει στο κόκαλο της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής και αμέσως μετά τις εκλογές χαϊδεύει και τις τρείς. Κουράστηκε ακόμη και η απειλή.

Τα παραπάνω δείχνουν ότι στις αποφάσεις των Κυβερνήσεων, υπεράνω όλων τίθεται το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον. Αυτό που κατά τον Αριστοτέλη αποτελεί τη φαυλότητα. Φαύλος λέει ο φιλόσοφος, είναι αυτός που «χάριν εαυτού πάντα πράττει».»

----------------------------

«Χωρίς ανατροπές των πελατειακών δομών, των στρεβλώσεων και των παθογενειών του πολιτικού συστήματος ούτε καινούργια αρχή γίνεται, αλλά ούτε και νέα σελίδα της ιστορίας και της μοίρας μας γράφεται.

Αν ο προγονός μας ο Ηράκλειτος ζούσε σήμερα, διορθώνοντας τη ρήση του ότι «τα πάντα ρει», θα έλεγε: Ναι, όλα ρέουν και αλλάζουν γύρω μας, εκτός από τους πολιτικούς και τις ιδιοτελείς επιδιώξεις τους»

Αποσπάσματα - imerisia.gr