«Οι ευρωπαϊκές συνθήκες, δεν προβλέπουν
ειδική διαδικασία, που θα πρέπει ν’ ακολουθήσουν κράτη-μέλη της ΕΕ, όταν
δεχθούν ένοπλη επίθεση και είναι δική τους αρμοδιότητα να επιλέξουν την
διαδικασία που θ’ ακολουθήσουν»!
Με τον …αφοπλιστικό, αυτό, τρόπο
απάντησε γραπτώς, χθες, η Υπατη Εκπρόσωπος Εξωτερικών της ΕΕ Φεντερίκα
Μογκερίνι, σε ερώτηση που είχε υποβάλλει, από τις 30 Μαρτίου 2018, η κύπρια
ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους, με την οποία ερώτηση έθετε ευθέως το θέμα, τι
μπορούν να πράξουν Ελλάδα ή Κύπρος, αν δεχθούν ένοπλη επίθεση από την Τουρκία.
Η κύπρια ευρωβουλευτής ανέφερε ότι, οι πρόσφατες πρωτοφανείς και
προκλητικές κινήσεις αμφισβήτησης από την Τουρκία κυριαρχικών δικαιωμάτων της
Ελλάδας και της Κύπρου, δημιουργούν εύλογες ανησυχίες για το ενδεχόμενο
περαιτέρω ενεργειών από πλευράς της χώρας αυτής, συμπεριλαμβανομένης και της
ένοπλης επίθεσης και σημείωνε ότι:
«Σε μια τέτοια περίπτωση τίθενται σε εφαρμογή οι πρόνοιες της Συνθήκης
της Λισαβόνας, όπως το άρθρο 42.7.
Ωστόσο, τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο 42.2 της ίδιας Συνθήκης δημιουργούν
ασάφειες ως προς την ορθή εφαρμογή του άρθρου 42.7.»
…και ερωτούσε την Κομισιόν:
1)Ποια διαδικασία οφείλει να ακολουθήσει ένα κράτος μέλος σε περίπτωση
που δεχθεί ένοπλη επίθεση από τρίτο — συνδεδεμένο με την ΕΕ — κράτος;
α) στην περίπτωση που το κράτος μέλος είναι και μέλος του ΝΑΤΟ και
β) στην περίπτωση που το κράτος μέλος δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ
2) Σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες προτίθεται να προβεί η Επιτροπή για
την ενεργοποίηση και εφαρμογή των ως άνω διατάξεων της Συνθήκης;
3) Ποιες συγκεκριμένες μορφές, πέραν της αυτονόητης στρατιωτικής,
δύναται να λαμβάνει η αποστολή συνδρομής της ΕΕ;
Στην χθεσινή της απάντηση η Μογκερίνι, αναφέρει, επί λέξει τα εξής:
«Το άρθρο 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ)
περιλαμβάνει πτυχές των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων ενός κράτους μέλους
όταν δεχθεί ένοπλη επίθεση. Η υποχρέωση παροχής βοήθειας και συνδρομής κατόπιν
αιτήματος δυνάμει του άρθρου 42 παράγραφος 7 πρώτο εδάφιο της ΣΕΕ εναπόκειται
στα κράτη μέλη και αναγνωρίζει τον ειδικό χαρακτήρα της πολιτικής ασφάλειας και
άμυνας ορισμένων κρατών μελών.
Η διασφάλιση της συνέπειας προς τις δεσμεύσεις που έχουν
αναληφθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου, για τα κράτη
που είναι μέλη του, βασίζεται στο άρθρο 42 παράγραφος 7 δεύτερο εδάφιο της ΣΕΕ
και αποτελεί ευθύνη των κρατών μελών.
Η Συνθήκη δεν προβλέπει ειδική διαδικασία την οποία πρέπει να
ακολουθούν τα κράτη μέλη όταν δέχονται ένοπλη επίθεση. Η διαδικασία που θα
ακολουθηθεί εναπόκειται στην αρμοδιότητα του κράτους μέλους που δέχεται την
επίθεση.
Επί του παρόντος, μόνο σε μία περίπτωση έχει γίνει επίκληση της ρήτρας,
από τη Γαλλία, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι το 2015. Στη
συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 17ης Νοεμβρίου 2015, οι
υπουργοί Άμυνας εξέτασαν το αίτημα της Γαλλίας για διμερή βοήθεια και συνδρομή.
Οι υπουργοί εξέφρασαν την ομόφωνη και πλήρη υποστήριξή τους προς τη Γαλλία και
την προθυμία τους να παράσχουν όλη την αναγκαία βοήθεια και συνδρομή. Όπως
επεσήμανε η ύπατη εκπρόσωπος, η προσφορά υλικής βοήθειας ή στήριξης σε θέατρα
επιχειρήσεων όπου δραστηριοποιείται η Γαλλία είναι εφικτή.
Για την εφαρμογή του άρθρου 42 παράγραφος 7 της ΣΕΕ δεν απαιτήθηκε
καμία επίσημη απόφαση ή συμπέρασμα του Συμβουλίου. Η ύπατη εκπρόσωπος τόνισε
ότι το γεγονός αυτό δεν αποτέλεσε επιχείρηση στο πλαίσιο της Κοινής Πολιτικής
Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ), αλλά ενεργοποίηση διμερούς βοήθειας και συνδρομής.
Το άρθρο 42 παράγραφος 7 της ΣΕΕ δεν απαιτεί ενεργοποίηση ή εφαρμογή.
Η δυνητική συνδρομή της ΕΕ, πέραν της στρατιωτικής συνδρομής των κρατών
μελών, μπορεί να λάβει ποικίλες μορφές, συμπεριλαμβανομένων των πολλών
εργαλείων που έχει στη διάθεσή της η Ένωση προκειμένου να βοηθήσει ένα κράτος μέλος,
εφόσον αυτό το ζητήσει.»
Νίκος Ρούσσης- Στρασβούργο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου