Άγιος Ελευθέριος γιορτή: Όταν φθάσανε στη Ρώμη έδωσε διαταγή και απολύσανε,
κατά τού Αγίου μια πολύ άγρια και πεινασμένη λέαινα. Μόλις πλησίασε, σταμάτησε.
Έσκυψε το κεφάλι και έγλυψε τα αχνάρια από τα πόδια του Αγίου. Έκαμε μάλιστα
και μερικά σημεία, που έδειχναν, ότι σεβότανε τον Μάρτυρα.
Άγιος
Ελευθέριος γιορτή : Τότε λέει ο αυτοκράτορας:
-Δεν τον έφαγε, έλεγε, διότι ήτανε λέαινα και δεν είχε τόση δύναμη. Αν
ήτανε λιοντάρι θα τον έτρωγε. Απολύσατε τώρα λιοντάρι αρσενικό και δεν θα
αφήσει τίποτε από αυτόν. Διέταξε, λοιπόν, και εξαπολύσανε ένα λιοντάρι.
Αλλά και αυτό φάνηκε ημερότερα στον
Άγιο, από την λέαινα. Αγκάλιασε και
φιλούσε τα πόδια του Μάρτυρος. Χαιρότανε, έσειε την ουρά του, χοροπηδούσε και
του έδειχνε και αυτός αγάπη προς αυτόν. Το πλήθος, που τα παρακολουθούσε, είχε
ενθουσιασθεί από αυτά τα θαυμάσια, που έβλεπε και φώναζε δυνατά:
-Μέγας είναι ο θεός των Χριστιανών…
Άγιος Ελευθέριος γιορτή : Αποκεφαλίζεται
Βλέποντας ο τύραννος, ότι ο Ιεράρχης υπερπηδούσε όλα τα βασανιστήρια,
απελπίστηκε τελείως. Τότε
καταντροπιασμένος πια έδωσε διαταγή και του έκοψαν το κεφάλι δύο στρατιώτες με
το ξίφος τους. Σε όλα αυτά τα φρικτά μαρτύρια ο Άγιος Ελευθέριος ριχνότανε
πρόθυμα.
Είχε λάβει την ηρωική απόφαση να
θυσιαστεί για την Πίστη του Χριστού. Ο Θεός, όμως τον διαφύλαττε από όλα αυτά,
διότι ήθελε να δουν τα πλήθη την προστασία, την δύναμη και την παρουσία του
Θεού, και έτσι να πιστέψουν.
Καθώς και επίστεψαν πολλοί εις τον Χριστό. Η μητέρα όμως του Αγίου Ελευθερίου, η Άνθια, παρακολουθούσε τα μαρτύρια
του γιου της μέχρι τέλους, με πόνο και χαρά. Πονούσε, διότι ήταν σπλάχνο
της. Χαιρόταν, όμως, διότι με αυτά εξασφάλιζε τον Παράδεισο.
Μόλις, λοιπόν, τον αποκεφάλισαν,
αγκάλιασε το Άγιο Λείψανο και το καταφιλούσε. Οι άγριοι όμως στρατιώτες της
έκοψαν και αυτής το κεφάλι. Τοιουτοτρόπως, πήρε και αυτή τον στέφανο του
μαρτυρίου.
Τότε στη Ρώμη βρέθηκαν και πολλοί πιστοί από την Αυλώνα, από την έδρα
της Επισκοπής τού Μάρτυρος Ελευθερίου. Είχαν έλθει να παρακολουθήσουν τον
Επίσκοπο τους.
Αυτοί, λοιπόν, πήραν τα δύο Άγια Λείψανα, τα άλειψαν με μύρα και τα
τίμησαν όπως έπρεπε. Κατόπιν τα ενταφίασαν με ευλάβεια.
Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του
Αγίου Ελευθερίου την 15ην Δεκεμβρίου μαζί με την μνήμην της μητέρας του Ανθίας,
η οποία μαρτύρησε κι αυτή. την 15ην Δεκεμβρίου εορτάζεται και ο Άγιος Κορέμων,
όπως είπαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου