Πώς θα έρθει η νέα κρίση του ευρώ

Απόσπασμα:

«Wolfgang Munchau

Νομίζω, όμως, ότι κάνουν λάθος. Αυτές οι προβλέψεις δεν λαμβάνουν υπόψη τις συνέπειες στα παγκόσμια δίκτυα από τα lockdown, τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπο σε κλάδους όπως οι μεταφορές και ο τουρισμός και ένα πιθανό δεύτερο κύμα κρουσμάτων τον χειμώνα.

Το σενάριό μου εικάζει πτώση του ΑΕΠ της ευρωζώνης πιο κοντά στο 10% φέτος, με τη Γερμανία να τα πηγαίνει λίγο καλύτερα και την Ισπανία και την Ιταλία λίγο χειρότερα. Το σενάριό μου υποθέτει επίσης ότι η γερμανική οικονομία θα ανακάμψει μέτρια το 2021, με το Νότο να ανακάμπτει λιγότερο.

Ο συνδυασμός αυξημένου χρέους και μειωμένου ΑΕΠ θα αυξήσει τη σχέση χρέος προς ΑΕΠ της Ιταλίας από το σημερινό 135% στο 160-180%.

Η πλειονότητα του συμβουλίου της ΕΚΤ θα στηρίζει πάντα την οικονομία της ευρωζώνης σε μια στιγμή κρίσης. Δεν θα στοιχημάτιζα, όμως, ότι η κεντρική τράπεζα θα χρηματοδοτεί επ’ άπειρον κράτη με υψηλά χρέη. Τα έκτακτα προγράμματα της ΕΚΤ θα τελειώσουν. Ο κόσμος μπορεί να αρχίσει να θυμάται αυτό που ξέφυγε από την Κριστίν Λαγκάρντ τον περασμένο μήνα. Η πρόεδρος της ΕΚΤ μπορεί να το εννοούσε, όταν είπε ότι η δουλειά της κεντρικής τράπεζας δεν είναι να μειώνει τα spread. Υπάρχουν αρκετοί στο συμβούλιο της ΕΚΤ που πιστεύουν ακριβώς αυτό.

Σε κάποιο σημείο, οι οίκοι αξιολόγησης ή οι επενδυτές θα αρχίσουν να αμφισβητούν το αξιόχρεο της Ιταλίας. Το θέμα δεν είναι μόνο το συνολικό ποσό του χρέους αλλά και ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης της χώρας. Αυτή είναι η τρίτη ύφεση για την Ιταλία μετά το 2008. Κάθε φορά, η οικονομία έβγαινε πιο αδύναμη. Τι θα γίνει αν οι οίκοι αξιολόγησης συμπεράνουν ότι η Ιταλία δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της και προχωρήσουν σε υποβαθμίσεις;

Φανταστείτε αυτό να συμβεί το 2021 ή το 2022, ακριβώς πριν από τις επόμενες γενικές εκλογές. Ο κος Κόντε και η κυβέρνησή του είναι σήμερα δημοφιλείς. Θα συνεχιστεί αυτό, όταν το πλήρες μέγεθος της ύφεσης γίνει αντιληπτό; Ο Ματέο Σαλβίνι, μια πιο περιθωριοποιημένη πολιτική φιγούρα στην ιταλική πολιτική σκηνή τον τελευταίο χρόνο, μπορεί να ανακάμψει. Αν κερδίσει τις εκλογές το 2022 ή το 2023, η κυβέρνησή του ίσως μπει στον πειρασμό να πτωχεύσει τη χώρα. Τι γίνεται τότε;

Όπως κάθε σενάριο και αυτό εξαρτάται από αβέβαια γεγονότα, τα οποία θα ξεδιπλωθούν με συγκεκριμένη ακολουθία. Μισώ το να βάζω αριθμητικές πιθανότητες σε οποιοδήποτε μελλοντικό αποτέλεσμα. Νομίζω, όμως, ότι αυτό το σενάριο δεν είναι λιγότερο πιθανό από το αισιόδοξο της ανάκαμψης «τύπου V», στο οποίο στηρίζεται τώρα η πραγματική πολιτική.

Ετσι, μένω να αναρωτιέμαι: γιατί η ΕΕ δεν επιδιώκει να καλυφθεί έναντι αυτού;»

euro2day.gr