Ἐμεῖς οἱ μοναχοί, ἀλλὰ καὶ οἱ κληρικοί, σκορποῦμε ἀθεΐα, ὅταν δὲν ζοῦμε
σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο. Ὁ κόσμος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὶς ἀρετές μας ὄχι ἀπὸ τὰ χάλια
μας. Ἰδίως τὸ παράδειγμα τῶν μοναχῶν στούς κοσμικούς εἶναι πολύ μεγάλο πράγμα!
Οἱ κοσμικοί ἀφορμή ζητοῦν, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὶς ἁμαρτίες τους. Γι’ αὐτὸ θέλει
πολλή προσοχή. Βλέπεις, ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε αὐτὸ ποῦ λέει ὁ Χριστός, «τὶς
ἐλέγχει μὲ περί ἁμαρτίας;»159 ἀλλὰ «τὶς ἐλέγχει μὲ περί σκανδάλου», αὐτὸ πρέπει
νὰ μποροῦμε νὰ τὸ ποῦμε. Ὁ Χριστός τὸ εἶπε ἐκεῖνο, γιατί ἦταν τέλειος Θεὸς καὶ
τέλειος ἄνθρωπος. Ἐμεῖς εἴμαστε ἄνθρωποι. Ἔχουμε ἀτέλειες, ἔχουμε πτώσεις, τέλος
πάντων, ἀλλὰ δὲν κάνει νὰ γινώμαστε αἰτία νὰ σκανδαλίζεται ὁ ἄλλος.
159. Βλ. Ἰω.
8, 46.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου