"Νά προσέχουμε νά μή χάνουμε τήν ὑπομονή μας, γιά νά μή χάσουμε τελικὰ τὴν ψυχή μας"

Μὲ λίγη ὑπομονὴ ποὺ θὰ κάνη ὁ ἄνθρωπος στὶς δύσκολες στιγμὲς μπορεῖ νὰ ἀποκτήση τὴν θεία Χάρη. Ὁ Χριστὸς δὲν μᾶς ἔδειξε ἄλλον τρόπο σωτηρίας, παρὰ τὴν ὑπομονή. Τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων τὴν κρέμασε στὴν ὑπομονή. Βλέπεις τί εἶπε; «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται»8. Δὲν εἶπε «ὁ ὑπομείνας εἰς ...θέρος!». Μέχρι τὸ καλοκαίρι εὔκολο εἶναι νὰ ὑπομείνης, ἀλλὰ μέχρι τέλους;... Νὰ προσέχουμε νὰ μὴ χάνουμε τὴν ὑπομονή μας, γιὰ νὰ μὴ χάσουμε τελικὰ τὴν ψυχή μας. «Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν»9, λέει τὸ Εὐαγγέλιο. 

Εἶχα ἀκούσει γιὰ τὴν ὑπομονὴ ποὺ ἔκανε μιὰ γυναίκα, ἡ ὁποία ἐκτὸς ἀπὸ τὸν οὐράνιο μισθὸ ποὺ θὰ ἔχη, ἀνταμείφθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ σ᾿ αὐτὴν τὴν ζωὴ

Εἶχε τρία παιδιὰ καὶ ὁ ἄνδρας της ἦταν γιατρός. Σὰν γιατρὸς ἦταν πολὺ καλός, σὰν ἄνθρωπος ὅμως ὄχι, γιατὶ ἦταν δυστυχῶς κυριευμένος ἀπὸ σαρκικὰ πάθη καὶ δημιουργοῦσε προβλήματα καὶ σὲ ἄλλες οἰκογένειες. Ἔπαιρνε καὶ στὸ ἰατρεῖο του κοπέλες δῆθεν νὰ τὸν βοηθᾶνε σὰν νοσοκόμες. Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς νοσοκόμες μπῆκε σὰν σφήνα ἀνάμεσα στὸ ἀνδρόγυνο καὶ κατόρθωσε νὰ διώξη τὴν σύζυγο μὲ τὰ τρία παιδάκια καὶ νὰ συζῆ μαζί του παράνομα στὸ σπίτι του. Ἡ μάνα μὲ τὰ παιδάκια ἀναγκάστηκε νὰ πάη στὸ πατρικὸ της σπίτι καὶ νὰ ἐργάζεται, γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ συντηρηθοῦν. Προσευχόταν βέβαια πολὺ καὶ ἔκανε πολλὴ ὑπομονή. Ὁ γιατρὸς μὲ τὴν παράνομη γυναίκα ἀπέκτησε ἄλλα τρία παιδιά.

Τί συνέβη ὅμως; Μόλις γεννήθηκε τὸ τρίτο παιδί, ξεμυαλίσθηκε μὲ μιὰ ἄλλη κοπέλα δεκαέξι χρονῶν, τὴν ὁποία πῆρε στὸ ἰατρεῖο του, γιὰ νὰ τὸν βοηθάη, καὶ ἔδιωξε τὴν προηγούμενη παράνομη μὲ τὰ τρία παιδιά. Βλέπετε, λειτούργησαν οἱ πνευματικοὶ νόμοι, ὥστε νὰ ἐξοφλήση τὸ σφάλμα της, ἀλλὰ καὶ νὰ καταλάβη τὸν πόνο τῆς πραγματικῆς συζύγου. Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ὁ γιατρὸς ἀρρώστησε καὶ ἔμεινε κατάκοιτος στὸ σπίτι του. Ἡ τελευταία μικρὴ κοπέλα κάθησε μαζί του, ὅσο εἶχε χρήματα, ἀλλὰ ἔκανε ἄτακτη ζωή. Μάζευε φίλους στὸ σπίτι του, γιατὶ αὐτὴ δὲν μποροῦσε νὰ γυρίζη, ἐπειδὴ δῆθεν τὸν πρόσεχε. Ἡ ἀπρόσεκτη ὅμως ζωή της τὸν πλήγωνε συνέχεια, γιατὶ τὴν ζήλευε. Τελικά, ἀφοῦ τοῦ ἔφαγε ὅλα τὰ χρήματα ποὺ εἶχε στὴν ἄκρη, τὸν ἐγκατέλειψε.

Ἡ πραγματικὴ σύζυγός του, ὅταν ἔμαθε ὅτι βρίσκεται σὲ κακὰ χάλια, πῆγε καὶ τοῦ συμπαραστάθηκε. Καθάρισε, συγύρισε τὸ σπίτι του καὶ τὸν συντηροῦσε ἀπὸ τὶς οἰκονομίες ποὺ εἶχε ἀπὸ τὴν ἐργασία της καὶ ἀπὸ τὰ χρήματα τῶν παιδιῶν της, ποὺ εἶχαν μεγαλώσει καὶ ἐργάζονταν. Ἡ προηγούμενη παράνομη ποὺ εἶχε διωχθῆ, ὄχι μόνο δὲν τὸν πλησίασε νὰ τὸν βοηθήση καὶ νὰ τοῦ συμπαρασταθῆ ἔστω καὶ λίγο, ἀλλὰ οὔτε ἤθελε νὰ ἀκούση γι᾿ αὐτόν. Μόνον ἡ στεφανωμένη γυναίκα του τοῦ συμπαραστάθηκε, τὸν περιποιήθηκε καὶ τὸν βοήθησε πνευματικά. Τελικὰ ὁ γιατρὸς ζήτησε νὰ ἐξομολογηθῆ καὶ στὴν συνέχεια ζοῦσε ἐν μετανοίᾳ. Βλέποντας ὁ Καλὸς Θεὸς ὅλη αὐτὴν τὴν καλὴ προσπάθεια τῆς καλῆς συζύγου – χρόνια νὰ κάνη ὑπομονή, νὰ ζῆ τίμια καὶ νὰ ἐργάζεται σκληρά, γιὰ νὰ συντηρῆ καὶ τὸν ἄνδρα της, ἐνῶ ἐκεῖνος τῆς εἶχε φερθῆ τόσο σκληρὰ καὶ βάρβαρα – τὴν ἀντάμειψε. Τί συνέβη λοιπόν; Πέθανε στὴν Ἀμερικὴ ἕνας πλούσιος συγγενὴς τοῦ ἄνδρα της καὶ κληρονόμησαν μεγάλη περιουσία. Στὸ τέλος ὅλη ἡ περιουσία ἔμεινε στὴν καλὴ σύζυγο καὶ καλὴ μητέρα, ἡ ὁποία βοήθησε καὶ τὰ παιδιά της γιὰ τὴν καλή τους ἀποκατάσταση, βοήθησε καὶ ἄλλους φτωχούς, καὶ αὐτὴ ἔζησε τὰ ὑπόλοιπα χρόνια της χωρὶς φτώχεια. Ἂν καὶ ὅταν ζοῦσε φτωχικά, πάλι ἦταν πλούσια, γιατὶ ἦταν πλούσια σὲ αἰσθήματα – τὸ κυριώτερο.

10 Βλ. Ματθ. 19, 29· Μάρκ. 10, 30.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς»