Η προσέγγιση Κίνας-Ρωσίας και οι επερχόμενες γεωπολιτικές αλλαγές

Από Χρήστος Καρδαμπίκης

Μια είδηση που πέρασε χθες "στα ψιλά": Ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ ζήτησε από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας να "βελτιώσουν τη  νομοθεσία" σχετικά με τη στρατιωτική εμπλοκή κινεζικών δυνάμεων εκτός συνόρων.

“Βελτιώστε τους νόμους και τους κανονισμούς που διέπουν τη στρατιωτική εμπλοκή με ξένες χώρες” είπε στο Κοινοβούλιο ο πρόεδρος Σι, που είναι επίσης "αρχιστράτηγος" ως πρόεδρος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής.

Η είδηση αυτή σε μία χώρα όπως η Κίνα, μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως αλλαγή του στρατιωτικού δόγματος, στο δρόμο που έδειξε η Ιαπωνία, η οποία τροποποίησε πέρυσι τις συνταγματικές διατάξεις για μη αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων εκτός συνόρων.

Οι κινεζικές στρατιωτικές δυνάμεις βρίσκονται σε αρκετές περιοχές στον πλανήτη και κυρίως σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Προφανώς οι προτάσεις του προέδρου Σι δεν αφορούν αυτές τις αποστολές.

Μία άλλη είδηση στην οποία δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία, μεταδόθηκε από διεθνή πρακτορεία πριν από έξι μέρες: "Η πρεσβεία της Κίνας στις ΗΠΑ προειδοποίησε τους Κινέζους που βρίσκονται στη χώρα, να προσέχουν την προσωπική τους ασφάλεια".  Το περίεργο είναι ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν παρατηρηθεί στις φαινόμενα αντικινεζικής "υστερίας", ούτε συνδέει κανείς την Κίνα με τη ρωσική εισβολής στην Ουκρανία.

Απάντηση στην AUKUS

Οι κινήσεις αυτές της Κίνας δεν είναι χωρίς αιτία. Το Πεκίνο θεωρεί ότι βρίσκεται σε εξέλιξη αμερικανική προσπάθεια αναχαίτισης της Κίνας στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού. Αποκορύφωμα ήταν η συμφωνία AUKUS, που αναβαθμίζει πυρηνικά την Αυστραλία και μετατοπίζει το κέντρο βάρους στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Η Κίνα δεν έχει σταματήσει να κατασκευάζει οπλικά συστήματα και μάλιστα εκτιμάται που κινείται ταχύτερα από τη Δύση στον τομέα αυτό. Η ενίσχυση του δυναμικού των κινεζικών ενόπλων δυνάμεων έχει ανησυχήσει τη Δύση και γι' αυτό βάζει στο "κάδρο" πιο ενεργά την Αυστραλία.

Αυτά όμως πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, που εκτόξευσε στα ύψη τις τιμές ενέργειας, βασικών μετάλλων, σιτηρών και πρώτων υλών, των οποίων η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Κίνα έσπευσε να υπογράψει συμφωνία αγοράς φυσικού αερίου με τη Ρωσία, δίνοντας εν μέρει λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημά της, την εξασφάλιση επαρκούς ενέργειας για τη βιομηχανία της.

Παράλληλα αυξάνει την εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών, σε μια προσπάθεια να περιορίσει την εξάρτηση της από τις εισαγωγές.

Η κινεζική ηγεσία κρατά χαμηλούς τόνους, αποφεύγοντας επιμελώς τις ανοιχτές αντιπαραθέσεις με τις ΗΠΑ. Θεωρεί όμως ότι οι ΗΠΑ παραμένουν μία εν δυνάμει "εχθρική" δύναμη. Αλλωστε επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ η Ουάσιγκτον στοχοποίησε την Κίνα ως βασικό γεωπολιτικό και γεωοικονομικό αντίπαλο. Η άποψη αυτή δεν έχει αναθεωρηθεί επισήμως επί προεδρίας Μπάιντεν.

Στην αγκαλιά του Πούτιν

Το Πεκίνο θεωρεί λοιπόν σκόπιμη και αναγκαία την προσέγγιση με τη Μόσχα και την ενίσχυση της διμερούς  σινορωσικής συνεργασίας. Είναι το αποτέλεσμα... "άγαρμπων" χειρισμών από την πλευρά της Δύσης - και ειδικά των ΗΠΑ, που έσπρωξαν τους Κινέζους στην "αγκαλιά" του Πούτιν.

Στο άμεσο μέλλον και αφού εμφανιστούν τα αποτελέσματα των δυτικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, η Κίνα  θα μπορέσει να "εξαργυρώσει" σε οικονομικό επίπεδο αυτή τη συμπαράταξη της με τη Μόσχα.

Εξυπηρετώντας και διευκολύνοντας τη Ρωσία σε διεθνείς συναλλαγές και αποκτώντας προνομιακές σχέσεις στον ενεργειακό τομές, θα κερδίσει πολλά και θα μπορέσει να ενισχύσει τη θέση και τον ρόλο της στο διεθνές σύστημα.

πηγή