Απόσπασμα:
«Όσιος Μάρκος ο Ασκητής
Ἄς ὑποθέσουμε
πώς εἶναι δώδεκα τά πάθη. Ἄν ἀγαπήσεις ἕνα ἀπ’ αὐτά μέ τή θέλησή σου, εἶναι ἱκανό
νά ἀναπληρώσει καί τά ἄλλα ἕντεκα.
Αἰτίες
κάθε κακίας εἶναι ἡ κενοδοξία καί ἡ φιληδονία. Ἐκεῖνος
πού δέν τίς μίσησε αὐτές, δέν νικᾶ κανένα πάθος.
Ρίζα ὅλων
τῶν κακῶν ἔχει ὀνομαστεῖ ἡ φιλαργυρία (βλ. Α΄ Τιμ.
6:10). Αὐτή, ὡστόσο, σαφῶς ἀποτελεῖται ἀπό
τήν κενοδοξία καί τή φιληδονία. Ἀπ’ αὐτά τά τρία πάθη, τή
φιλαργυρία, τήν κενοδοξία καί τή φιληδονία, τυφλώνεται ὁ νοῦς.
Ἐξαιτίας αὐτῶν
τῶν παθῶν, ἔχουν αὐξηθεῖ τόσο πολύ ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ὁ θυμός, ἡ ὀργή,
οἱ πόλεμοι, οἱ φόνοι καί ὅλα τά ὑπόλοιπα κακά.
Πρέπει, λοιπόν, νά τά μισήσουμε ὡς μητέρες τῶν κακῶν
και μητρυιές τῶν ἀρετῶν.»
(«Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» τ. 34, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου