Ρήματα
ζωής αιωνίου γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη
Όταν πιστέψουμε πραγματικά,
μιλάμε στον Χριστό όπως σε φίλο, όπως στον πατέρα. Και τότε Αυτός θα
συνομιλήσει μαζί μας.
Ο Χριστός θα μας μιλήσει σε
κάθε μας ζήτημα, είτε μέσω κάποιου άλλου είτε εσωτερικά θα μιλήσει και θα τον
καταλάβουμε. Ο Θεός δεν έχει άκρες.
Ο Θεός με ένα χάδι
διορθώνει τα πάντα.
Θα μιλάς σε όλους με αγάπη,
αλλά θα κάνεις παρέα με ανθρώπους που είναι στην ίδια συχνότητα.
Nα κάνεις προσευχή κάθε
μέρα και να λες, πέραν των άλλων: «Φύλαξε με, Θεέ
μου, από την κακία των ανθρώπων».
Ο Θεός είναι δίπλα μας, θα
του μιλήσεις σαν φίλο σου: «Έλα, βοήθησε με».
Όταν προσεύχεσαι, να ξέρεις
ότι είσαι μπροστά στον Χριστό και την Παναγία. Να είσαι ταπεινός και να λες: «Έλα, Παναγία μου, να με βοηθήσεις να διορθωθώ».
Η Παναγία θα σε βοηθήσει,
γιατί είναι εδώ και σε ακούει.
Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός
Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή πού το ζητάτε
είναι δίπλα σας.
Δεν σας αφήνει να το
καταλάβετε, γιατί θα ερχόσασταν σε έπαρση και μπορεί να του ζητάγατε και χαζά
πράγματα. Σας προσφέρει τη βοήθεια όχι άμεσα, αλλά απαλά, σιγά, όπως ο Θεός
πλησιάζει τον άνθρωπο, ώστε να μην ανέβει ο εγωισμός σας.
Θα δείτε, μέρα με τη μέρα,
ότι αυτό πού ζητήσατε λύνεται και έρχεται, αν είναι για το όφελος της ψυχής
σας…
Nα δεις ένα αυτί πού
κατεβάζει ο Θεός από τον Ουρανό και ακούει την προσευχή σου, όταν δεν νοιάζεσαι
για υλικά, αλλά παρακαλάς για σωτηρία ψυχών!…
Είναι
καλύτερα στην εποχή μας, να ξέρεις λίγους και να μιλάς σε λίγους…
Να παρακολουθούμε
προσεκτικά τη θεία Λειτουργία, να μη μιλάμε και να προσευχόμαστε νοερά. Ο
πονηρός κάνει πολύ μεγάλο πόλεμο να μας αποσπάσει, ώστε να μην προσευχηθούμε…
Στο «Πρόσχωμεν» θα
ζητάμε από τον Κύριο, γιατί εκείνη τη στιγμή βγαίνει στην Ωραία Πύλη και
περιμένει να του ζητήσουμε, ώστε να μας βοηθήσει.
Το Πιστεύω καλύτερα να το
λέμε από μέσα μας, να μην ενοχλούμε τούς άλλους. Επίσης να μην ψέλνουμε μαζί με
τους ψάλτες, γιατί κάποιος δίπλα μας μπορεί εκείνη την ώρα να έχει πόνο και να
ζητάει κάτι από τον Κύριο, αλλά να μην το καταφέρνει, γιατί εμείς του αποσπάμε
την προσοχή.
Πρέπει να είμαστε
προσεκτικοί και να σεβόμαστε τούς διπλανούς μας.
«Δεν μου λέτε, ποιόν
αγαπάτε, τον ηγούμενο ή τον Χριστό; Μου φαίνεται ότι τον ηγούμενο αγαπάτε.… Δεν
πρέπει να θεοποιούμε τους ηγουμένους και τους στάρετς, αλλά ο στόχος να είναι ο
Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι που σώζει. Οι άλλοι είναι το μέσον, δεν είναι ο
σκοπός».
Και ήταν απόλυτος σ’ αυτό.
– Γέροντα, λέγονται κάποιες
φορές ιστορίες δυσάρεστες για μερικούς μοναχούς στο Άγιον Όρος. Τι γνώμη έχεις;
– Παιδί μου, οι μοναχοί
είναι άνθρωποι. Υπάρχουν και καλοί και κακοί. Εμείς θα έχουμε πυξίδα στη ζωή
μας τους καλούς, σαν τον Γέροντα Παΐσιο, τον Γέροντα Πορφύριο, τον Γέροντα
Ιάκωβο.
Δεν είμαστε άξιοι να
κρίνουμε κανέναν, ούτε τους κακούς. Μπορεί ένας αμαρτωλός να πει αύριο ένα
«ήμαρτον» και να τον συγχωρήσει ο Θεός και να πάει πιο γρήγορα στον Παράδεισο
από σένα. Γι’ αυτό, μην κρίνεις.
Ο φθόνος είναι το χειρότερο
αμάρτημα και δεν έχουμε ελαφρυντικά. Πρέπει να φεύγει από μέσα μας….
ΓΙΑ ΤΟ
ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ «Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης – Ο πνευματικός της Μονής Δαδίου» ΔΕΙΤΕ:
>> ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου