Όσιος Εφραίμ ο Σύρος
Αποφθέγματα
Κατανυκτική ευχή του οσίου
Εφραίμ του Σύρου
«Κύριε καὶ
Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή
μοι δῷς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς
καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ
πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Απόκρουση της απελπισίας
«Πρόσεχε
αδελφέ, γιατί ο εχθρός πολεμάει με διάφορους τρόπους τους αγωνιστές. Και πριν να πραγματοποιηθή η αμαρτία, ο εχθρός την
δείχνει στα μάτια τους πολύ μικρή. Μετά τη διάπραξη της αμαρτίας όμως, ο
πονηρός την παρουσιάζει υπερβολικά βαρειά στα μάτια εκείνου που αμάρτησε,
σηκώνοντας εναντίον του μύρια κύματα λογισμών, έτσι ώστε, πνίγοντας μέσα σ'
αυτά τη λογική σκέψη του αδελφού, να τον καταποντίση στο βυθό της απελπισίας.
Κι εσύ λοιπόν, αγαπητέ, γνωρίζοντας από πριν
αυτές τις πανουργίες του εχθρού, πρόσεχε μη σε γελάσει και αμαρτήσεις. Αλλά κι
αν έχεις ήδη πέσει σ' ένα παράπτωμα, μην το συνεχίζεις, απελπισμένος για τη
σωτηρία σου. Σήκω και γύρνα πίσω στον Κύριο και Θεό σου. Κι Εκείνος θα σ'
ελεήσει. Γιατί ο Δεσπότης μας είναι οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και δεν περιφρονεί όσους
μετανοούν ειλικρινά, αλλά πρόθυμα και με χαρά τους δέχεται.
Όταν λοιπόν σου λέει ο εχθρός, «Χάθηκες, δεν
μπορείς πια να σωθείς», εσύ πες του: «Εγώ έχω Θεό εύσπλαγχνο και μακρόθυμο, γι'
αυτό και δεν απελπίζομαι για τη σωτηρία μου. Εκείνος που μας άφησε εντολή να
συγχωρούμε το συνάνθρωπό μας "έως εβδομηκοντάκις επτά" (Ματθ.
18:22), ο Ίδιος, πολύ περισσότερο, θα συγχωρήσει τις αμαρτίες εκείνων που
επιστρέφουν κοντά Του μ' όλη τους την ψυχή».
Κι έτσι, με τη χάρη του Θεού, θα λυτρωθής από
τον πόλεμο».
Λόγος προς καθαίρεσιν
υπερηφανείας
«…Καθώς η αρχή και το τέλος των αγαθών είναι η
ταπεινοφροσύνη, ούτως η αρχή και το τέλος των κακών είναι η υψηλοφροσύνη.
Πανούργο δε και πολύμορφο είναι το ακάθαρτο αυτό πνεύμα της υπερηφάνειας· γι’
αυτό αγωνίζεται να υποδουλώσει τους πάντες και σε
καθένα στήνει ιδιαίτερη παγίδα· το σοφό ζητεί να τον παγιδεύσει με τη
σοφία· τον ισχυρό με την ισχύ· …τον όμορφο με την ομορφιά· τον εύγλωττο με την
ευγλωττία, τον καλλίφωνο με την καλλιφωνία…
Ομοίως δεν σταματά από το να πειράζει και
αυτούς που καταγίνονται με τα πνευματικά· αυτόν που αποτάσσεται τον κόσμο με
την αποταγή· τον εγκρατή με την εγκράτεια, …τον ακτήμονα με την ακτημοσύνη· τον
πολυμαθή με την πολυμάθεια· τον ευλαβή με την ευλάβεια…
Γι’ αυτό και ο Κύριος επειδή
γνωρίζει το δεινό αυτό πάθος, …έδωσε σε μας την ταπεινοφροσύνη σαν τρόπαιο κατ’ αυτού, όταν είπε· «Όταν
κάνετε όλα όσα έχουν διαταχθεί σε σας, να λέτε ότι είμαστε αχρείοι δούλοι»…»»
Τα λίγα λόγια φέρνουν προκοπή
«Εκείνος
που λέει πολλά λόγια, όταν βρίσκεται ανάμεσα σε αδελφούς, θα προκαλέσει πολλές
φιλονικίες και πολλή αντιπάθεια εναντίον του. Αν όμως δύσκολα ανοίγει τα χείλη
του, θα γίνει αγαπητός»
Τα λίγα λόγια φέρνουν προκοπή
«Αδελφέ,
όταν ο αθλητής αγωνίζεται, κρατάει σφιχτό το στόμα του. Σφίγγε κι εσύ το στόμα
σου, συγκρατώντας το από τα περιττά λόγια,
και θα έχεις ψυχική ανάπαυση»
Τα λίγα λόγια φέρνουν προκοπή
«Όποιος
λέει πολλά λόγια, γίνεται αντιπαθητικός. Όποιος όμως προσέχει το στόμα του,
γίνεται αγαπητός»
Τα λίγα λόγια φέρνουν προκοπή
«Όποιος
φυλάει το στόμα του, φυλάει και την ψυχή του. Απεναντίας, ο αυθάδης αυτοκαταστρέφεται ή πάντως “ἐγγίζει
συντριβῇ”, όπως είναι κάπου γραμμένο (Παροιμ. 10:14)»
Τα λίγα λόγια φέρνουν προκοπή
«Ο κήπος
που δεν έχει φράχτη, ποδοπατιέται και ερημώνεται. Κι αυτός που δε φράζει το
στόμα του, χάνει τους πνευματικούς καρπούς του»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου