Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ. [Πορεία προς τον Ουρανό]. Οι απειλές του Θεού. "Είναι ολέθριο να περιφρονεί κανείς τις απειλές του Θεού"

Μέσα στην Αγία Γραφή συναντάμε γραμμένες απειλές του Θεού· απειλεί με προσωρινές και αιώνιες τιμωρίες τον αμετανόητο αμαρτωλό.

Κάθε επίγειος βασιλιάς, που φροντίζει για την ομαλή ζωή του κράτους του, εκδίδει ωφέλιμα διατάγματα, που καθορίζουν τα καθήκοντα των υπηκόων του, καθώς επίσης και τις τιμωρίες για όσους τα παραβαίνουν.

Έτσι ακριβώς και ο ουράνιος βασιλιάς, ο Κύριος και Θεός, γνωστοποιεί τον άγιο και δίκαιο νόμο του σ’ όλους. Οφείλουν οι άνθρωποι να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτόν, να απομακρύνονται από ότι απαγορεύει και να εκτελούν ότι προστάζει.

Όσοι τον καταπατούν απειλούνται με προσωρινές και αιώνιες τιμωρίες: «Ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (Ματθ. 3, 10).

«Τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Αποκ. 21, 8).

«Ἐάν μὴ ἐπιστραφῆτε, τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ στιλβώσει, τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινε καὶ ἡτοίμασεν αὐτό· καὶ ἐν αὐτῷ ἡτοίμασε σκεύη θανάτου, τὰ βέλη αὐτοῦ τοῖς καιομένοις ἐξειργάσατο» (Ψαλμ. 7, 13-14).

«Ἐπιβρέξει ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς παγίδας, πῦρ καὶ θεῖον καὶ πνεῦμα καταιγίδος ἡ μερὶς τοῦ ποτηρίου αὐτῶν» (Ψαλμ. 10, 6).

«Μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α’ Κορ. 6, 9-10).

Αυτές και όλες οι άλλες απειλές του Θεού μας είναι φοβερές, αλλά ταυτόχρονα δείχνουν και τη μεγάλη φιλανθρωπία του: Τίποτα δεν παρακινεί τόσο τον αμαρτωλό στη μετάνοια, όσο οι απειλές της τιμωρίας.

Με τις αγαθές υποσχέσεις μας καλεί ο Θεός κοντά του, στην αιώνια σωτηρία. Αλλά και με τις απειλές των τιμωριών μας ξυπνάει και μας παρακινεί στο καλό.

Γι’ αυτό απειλεί τους αμαρτωλούς, επειδή δεν θέλει να τους καταστρέψει γι’ αυτό εκδηλώνει την οργή του, για να φοβηθούμε, να διορθώσουμε τους εαυτούς μας και ν’ αποφύγουμε έτσι την αιώνια καταδίκη.

Αν ο φόβος του επίγειου βασιλιά μας αποτρέπει από πολλά κακά, πόσο μάλλον ο φόβος του ουράνιου βασιλιά μπορεί να μας αποτρέψει από κάθε κακία και να μας οδηγήσει στη μετάνοια, αν εμείς θα θυμόμαστε συχνά τη δίκαιη οργή του εναντίον της αμαρτίας και τις φοβερές του απειλές;

Αλήθεια! Με το φόβο της τιμωρίας ο άνθρωπος είναι σαν με σχοινί δεμένος, συγκρατημένος και πολύ δυσκολοκίνητος προς οποιοδήποτε κακό! Ναι, δεν θα τολμήσει ν’ αμαρτήσει, όταν μπροστά στα μάτια του έχει άσβεστη την εικόνα της αιώνιας φωτιάς, που έχει ετοιμαστεί για τους αμαρτωλούς. Η μνήμη της τιμωρίας δεν θα τον αφήσει να πέσει σ’ αυτήν.

Αδελφέ μου, πολλά χρωστάμε στο Θεό και γι’ αυτό το καλό, ότι δηλαδή μας αποκάλυψε τη γέεννα και τις άλλες τιμωρίες! Γιατί, όπως είπαμε, εντονότερα μας παρακινεί στη μετάνοια η απειλή της τιμωρίας, παρά η υπόσχεση των αγαθών.

+++

Άνοιξε τώρα τ’ αυτιά της ψυχής σου, αδελφέ, και πρόσεξε τι θέλω να σου υπογραμμίσω:

Είναι ολέθριο να περιφρονεί κανείς τις απειλές του Θεού, και συνεπώς να μη μετανοεί και να μη διορθώνει τον εαυτό του.

Είναι βέβαιο κατάλαβε το και δέξου το χωρίς αμφιβολία: Όποιος περιφρονεί τις απειλές του Θεού, τις επισύρει επάνω του.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο, από το να περιφρονεί ο άνθρωπος εκείνο που ο Θεός έδωσε σαν απειλή.

Θα πέσει στη γέεννα όποιος δεν ανησυχεί για τη γέεννα. Δεν θα ξεφύγει τον αιώνιο θάνατο όποιος περιφρονεί τον αιώνιο θάνατο. Επισύρει την οργή του Θεού όποιος αμετανόητος δεν φοβάται την οργή του Θεού.

«Ὁ Θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον» (Εβρ. 12, 29). «Φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» (Εβρ. 10, 31). «Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει» (Γαλ. 6, 7). Πολλές φορές ο Θεός φαίνεται ελεήμων και φιλάνθρωπος· είναι όμως και δίκαιος, και θ ̓ αποδώσει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του.

Αμαρτωλοί, ας βάλουμε στη μνήμη μας και ας ασφαλίσουμε εκεί το λόγο: Είναι ολέθριο να περιφρονεί κανείς τις απειλές του Θεού.

Απείλησε ο Θεός τους προπάτορες μας στον παράδεισο: «ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε» (Γεν. 2, 17). Αυτοί παράκουσαν, και γεύθηκαν το θάνατο.

Περιφρόνησαν τις θείες απειλές οι σύγχρονοι του Νώε άνομοι, και πνίγηκαν με παγκόσμιο κατακλυσμό.

Τις περιφρόνησαν και οι Σοδομίτες, και κάηκαν με φωτιά ουρανόσταλτη.

Τις περιφρονούν και τώρα οι αμαρτωλοί, και καταστρέφονται.

Πνίγηκαν με τον κατακλυσμό οι παράνομοι, που δεν πίστευαν στα κηρύγματα μετανοίας του δίκαιου Νώε. Σαν τι περιμένουν και σήμερα οι σύγχρονοι άνομοι και βλάσφημοι και περιφρονητές του θείου νόμου; Θα καταποντιστούν κι αυτοί στον ακόμα φοβερότερο κατακλυσμό της αιώνιας απώλειας.

Η φωτιά του ουρανού κατάκαψε τους Σοδομίτες για τις ανήθικες ακαθαρσίες τους. Σαν τι προσδοκούν και οι σημερινοί άσωτοι, μοιχοί και λοιποί αισχρόβιοι, παρά τη φωτιά της γέεννας, όπου θα καίγονται αιώνια;

Τιμωρήθηκαν πολλοί από τους Ισραηλίτες στην έρημο για τις παρανομίες τους και δεν εισήλθαν στη γη της επαγγελίας. Το ίδιο θα συμβεί και με κάθε παράνομο χριστιανό: Δεν θ’ αξιωθεί να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού· θα κλειστεί έξω. «Ἔξω οἱ κύνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος» (Αποκ. 22, 15).

Αμαρτωλοί, εμπεδώστε αυτό το λόγο και μετανοήστε. Φοβερή είναι η προσωρινή καταστροφή. Ασύγκριτα φοβερότερη η αιώνια. Ας τη φοβηθούμε και ας επιστρέψουμε στο Θεό, για να την αποφύγουμε. Φοβήθηκαν οι Νινευίτες την καταστροφή που ερχόταν μετανόησαν και δεν καταστράφηκαν, αλλά βρήκαν έλεος από τη φιλανθρωπία του Θεού.

Ας στραφούμε κι εμείς μ’ όλη μας την καρδιά προς το Θεό, ας μετανοήσουμε και ας πάψουμε να τον παροργίζουμε με τις αμαρτίες μας, ώστε κι εμείς να λάβουμε το έλεος του.

greekdownloads.wordpress