Κατά τη σφαγή των νηπίων ο
άγιος Ιωάννης (Πρόδρομος) ήταν περίπου δύο ετών, αλλά σώθηκε εκ θαύματος.
Η Ελισάβετ τον πήρε στην αγκαλιά της και έτρεξε
να κρυφτεί. Ανέβηκε στο βουνό. Πάνω στην μεγάλη της αγωνία έβγαλε κραυγή και
είπε: «Όρος Θεού! Δέξου την μάνα και το παιδί».
Ευθύς το βουνό κόπηκε στην μέση. Μάνα και παιδί πέρασαν απέναντι!
«Η δε Ελισάβετ λαβούσα τον
Ιωάννη πέτρα παρεκάλει. Δέξαι μητέρα μετά τέκνον, Λίθος μητέραν συν τέκνον
δέχεται» (Εσπερινός ΚΘ Δεκεμβρίου). Εν τω μεταξύ ο Ηρώδης έψαχνε για τον Ιωάννη. Έστειλε
στρατιώτες στο Ζαχαρία, τον πατέρα του Ιωάννη.
-Πού έκρυψες το παιδί σου; του
είπαν.
-Εγώ είμαι
λειτουργός του Υψίστου, δεν γνωρίζω πού είναι τώρα ο υιός μου, απάντησε.
Οι στρατιώτες μετέφεραν τα νέα στον Ηρώδη. Ο Ηρώδης θύμωσε. Έδωσε εντολή να σφάξουν τον πατέρα του
Προδρόμου. Και τον έσφαξαν μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου
(Μτ.23:35).
*π. Βασιλείου Μπακογιάννη,
«Χαίρε Κεχαριτωμένη». Εκδ.:
Θαβώρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου