Στούς Πρεσβυτέρους καί Μοναχούς τῆς Φοινίκης Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου - Μέρος Β

Συνέχεια από ΜέροςΑ

Απόσπασμα:

«Σχόλια στήν ὑπ’ ἀριθμ. 123 Επιστολή

Ἡ Ἐπιστολή αὐτή γράφηκε ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τό Χρυσόστομο, ὅταν αὐτός βρισκόταν ἐξόριστος στήν Κουκουσό.

+++

Δέν μπορεῖ παρά νά σταθεῖ ἔκπληκτος ὁ σημερινός ἀναγνώστης αὐτῆς τῆς Ἐπιστολῆς τόσο γιά τή ποιμαντική ἐμπειρία τοῦ Ἁγίου ὅσο καί γιά τήν θαυμαστή καί ἄκρως λεπτή καί ψυχολογημένη μέθοδο, μέ τήν ὁποία προσεγγίζει τίς τόσο πονεμένες καί προβληματισμένες ψυχές τῶν ἱεραποστόλων Μοναχῶν.

Συγκεκριμένα στήν Ἐπιστολή του:

Ἀναλύει τήν τρέχουσα κατάσταση. Τούς διαβεβαιώνει ὅτι, ναί, πράγματι ἡ κατάσταση πού περνᾶνε εἶναι ὅμοια μέ φουρτουνιασμένη θάλασσα. Ἀλλά αὐτοί, σάν καλοί κυβερνῆτες, ὄχι μόνον δέν πρέπει νά ἐγκαταλείψουν τό σκάφος, ἀλλά ἀντίθετα ἐπιβάλλεται νά βρίσκονται σέ περισσότερη ἐγρήγορση καί ἑτοιμότητα.

Τούς θυμίζει ὅτι τό ἱεραποστολικό ἔργο δέν εἶναι καρπός μόνον ἀνθρώπινης προσπάθειας, ἀλλά πρίν ἀπ’ ὅλα εἶναι «Θεοῦ γεώργιον» (Α΄ Κορ. 3, 9). Σ’ αὐτό λοιπόν τό χωράφι τοῦ Θεοῦ αὐτοί ἔχουν ἤδη κάνει πολλούς κόπους καί ἔχουν γεννήσει «τέκνα ἐν Κυρίῳ» (Α΄ Κορ. 4, 17). Γι’ αὐτό δέν θά πρέπει τώρα νά ἐνεργήσουν ἐπιπόλαια.

Δέν εἶναι μόνοι. Ὁ «Κύριος τοῦ Ἀμπελῶνος» (Ματθ. 20, 2) εἶναι Παρών καί πρόκειται νά τούς ἀμείψει γιά ὅ,τι προσφέρουν στό  Ὄνομά Του (Μάρκ. 9, 41).

Μέ τίς ὑπογραμμίσεις αὐτές ἔχει ἤδη ὁ Ἅγιος προσεγγίσει τό θυμικό μέρος τῆς ψυχῆς τῶν ἱεραποστόλων. Κι ἀφοῦ ἡ προσέγγισή του ἄγγισε πλέον τήν ἐνδότερη συναισθηματική χορδή τῆς ψυχῆς τους, προχωρεῖ πρός τόν «ἡγεμόνα νοῦ» λέγοντας:

Δέν εἴσαστε οἱ πρῶτοι πού περνᾶτε δυσκολίες στόν ἱεραποστολικό ἀγρό. Θυμηθεῖτε τούς Ἀποστόλους. Πόσα πέρασαν! Πόσο διώχθηκαν! Θυμηθεῖτε τόν Παῦλο, ὁ ὁποῖος ὄντας στή φυλακή ὄχι μόνον δέν λύγισε, ἀλλά κατηχοῦσε καί μάλιστα βάπτισε καί τό δεσμοφύλακα (Πράξ. 16, 25-34).

Τίποτα δέν εἶναι ἀνώτερο ἀπό τήν ὑπομονή καί τήν καρτερία. Οἱ ταραχές καί οἱ σκευωρίες τελικά θά γίνουν σάν τό κύμα, πού χτυπάει στό βράχο καί στό τέλος σπάει καί γίνεται ἀφρός.

Παρόλο πού ἐγώ εἶμαι δίπλα σας καί τόσο φροντίζω, ὅμως δέν εἶμαι ἐγώ πού θά σᾶς σώσω. Ἐμπιστευθεῖτε μονάχα στόν Κύριο τοῦ Ἀμπελῶνος, τοῦ Ὁποίου ἡ βοήθεια δέν συγκρίνεται μέ ὅλα τά ἀγαθά τῆς γῆς!

Μετά ἀπό αὐτό, ἔχοντας πλέον ὁλοκληρώσει, μέ τό λόγο του ὁ Ἅγιος, τήν ἀφύπνιση τοῦ νοῦ τους, «ἐπιτίθεται» πρός τό βουλητικό μέρος τῆς ψυχῆς τους καί λέει:

Ἄν ἐγώ ἐξόριστος ὄντας καί ἄρρωστος, ἔκανα τόσα γιά σᾶς, ἐσεῖς δέν πρέπει νά ξυπνήσετε καί ν’ ἀγωνιστεῖτε;

Νά ξέρετε ὅτι, ἐσεῖς θά δώσετε λόγο στό Θεό κι ὄχι ἐγώ, ὁ ὁποῖος ἔκανα ὅ,τι μποροῦσα γιά σᾶς.

Ὁλοκληρώνοντας τέλος τήν ποιμαντική του «θεραπευτική» ὁ Ἅγιος Ἰωάννης περικλείει τό σύνολο τῶν ἐπιχειρημάτων του σέ ἕνα πλαίσιο πού ἀγγίζει ὅλα τά μέρη τῆς ψυχῆς καί τούς λέει:

Γιά νά ἀποφύγετε ὅλες τίς συνέπειες τῆς παρακοῆς παρακαλῶ, ἀκοῦστε τή συμβουλή μου. Γιατί ἐγώ δέν σᾶς μιλάω σάν ἁπλός θεατής τοῦ ἀγῶνα σας, σάν ὁποιοσδήποτε τρίτος, ἀλλά σᾶς τά λέω αὐτά ἐπειδή σᾶς ἀγαπῶ καί συμμετέχω στόν πόνο σας.

Γι’ αὐτό, ἀφῆστε στήν ποιμαντική μέριμνά μου τόν τελευταῖο λόγο, κάνετε ὑπακοή καί μήν λησμονεῖτε νά μέ ἐνημερώνετε τόσο γιά τήν πορεία τοῦ ἔργου σας, ὅσο καί γιά τίς ἀνάγκες σας.

Μνημιώδης πράγματι, τούτη ἡ Ἐπιστολή καί μοναδικό ὁρόσημο ποιμαντικῆς δεοντολογίας καί θεραπευτικῆς μεθόδου πνευματικοῦ ἡγέτη, ὁ ὁποῖος πραγματικά «ὅταν τά ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται» (Ἰωάν. 10, 4).

Μ’ αὐτή τήν τόσο σημαντική Ἐπιστολή ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς μηνύει ἐπιπλέον ὅτι:

Ὁ ἄνθρωπος – καί μάλιστα ὁ Μοναχός ἱεραπόστολος – δέν πρέπει νά ποιμαίνεται καί νά ἀντιμετωπίζεται ὡς ἁπλή, «παραγωγική μονάδα», ἀλλά κατά τόν «Θεανθρώπινο» τύπο καί πρότυπο, πού ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος χάραξε, κατά τή διάρκεια τῆς ἐπί γῆς παρουσίας Του, στά ἴχνη τοῦ Ὁποίου βαδίζει ἐν προκειμένῳ καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Α΄ Πέτρ. 2, 21).

Κι ἄν ἔτσι πορεύεται, ὁ ἱεραποστολικός λόγος, θά καρποφορεῖ καί θά μπορεῖ ἀπρόσκοπτα «νά τρέχει καί νά δοξάζεται» (Β΄ Τιμ. 3, 1) κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.»

Ἑρμηνευτική ἀπόδοση-Σχολιασμός:

Ἀδελφότης Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου, Καρέα

πηγή