Μερικοί ιερείς ήταν απότομοι και με τον τρόπο τους απομάκρυναν κάποιους
από τους ναούς. Όταν όμως γνώριζαν τον άγιο Γέροντα, ξαναέβρισκαν την οδό της
αληθείας.
Ο Γέροντας μας έλεγε:
– Από την εποχή των αποστόλων, ο Ορθόδοξος ιερέας, με τη χειροτονία
του, έχει πάρει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, την οποία οι αιρετικοί δεν έχουν.
Αν ο ιερέας είναι αμαρτωλός, όταν τελεί τις ιερές ακολουθίες είναι δεμένος με
σκοινί, και την τέλεση του μυστηρίου αναλαμβάνουν οι άγιοι άγγελοι.
Ο αμαρτωλός ιερέας μοιάζει με κάποιον που βγάζει από το πηγάδι το
αθάνατο νερό με χρυσό κουβά. Το νερό δεν παθαίνει τίποτα από τις αμαρτίες του.
Γι’ αυτό και ο σοφός άνθρωπος θα χρησιμοποιήσει τη χάρη εκείνη που κατέρχεται
μέσα του από τη Θεία Λειτουργία.
“Όμως, αν ο ιερέας
κηρύττει λανθασμένα σε δογματικά θέματα, τότε απομακρυνθείτε απ’ αυτόν. Είναι
εχθρός και προδότης”.
Μέχρι να τον αποσχηματίσουν, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, δεν θα
λείψει η θεία χάρις απ’ όσους τον πλησιάζουν για πρώτη φορά και δεν τον
γνωρίζουν. Οι άγιοι πατέρες διδάσκουν: Ένας ιερέας με τη χάρη του Αγίου
Πνεύματος έχει τόση δύναμη όση δεν έχουν όλοι οι λαϊκοί μαζί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου