Απόσπασμα:
«Φοβερός
είναι αυτός ο λόγος. Μας παροτρύνει να είμαστε ελεήμονες, σπλαχνικοί και να
συγχωρούμε τους άλλους. Εμείς όμως πολύ συχνά γινόμαστε άσπλαχνοι, επιμένουμε στα δικά μας και δεν συγχωρούμε τον
πλησίον. Έτσι πρέπει να ενεργούμε; Να εχθρευόμαστε αυτούς που μας αδικούν;
Ασφαλώς όχι. Αν βλέπουμε τον πλησίον μας να μας κάνει κακό ή να μας προσβάλλει,
δεν πρέπει να τον μισούμε. Αντίθετα, πρέπει να τον σπλαχνιζόμαστε, διότι είναι
ασθενής. Ασθενεί η ψυχή του και υποφέρει από μίσος. Γι’ αυτό πρέπει να τον
σπλαχνιζόμαστε.
Δεν πρέπει αυτόν να μισούμε, αλλά τον
διάβολο και τους δαίμονες, που φαρμάκωσαν με την κακία τους την καρδιά
του και τον έκαναν άσπλαχνο και σκληρό.
Αν τυχόν θα απαντήσουμε και εμείς με την προσβολή στην προσβολή και θ’
ανάψει στην καρδιά μας η φλόγα του μίσους, τότε ας σταματήσουμε και ας
σκεφτούμε λιγάκι: και ποιος είμαι εγώ που τον μισώ, είμαι μήπως καλύτερος απ’
αυτόν; Δεν είμαι και εγώ γεμάτος αμαρτία;
Τότε γιατί τον μισώ; Και αμέσως θα ηρεμήσει ή καρδιά μας. Ο καλός λόγος θα
σβήσει το μίσος.
Έτσι πρέπει να ενεργούμε. Να είμαστε επιεικείς απέναντι των αδελφών μας
που πάσχουν από κακία και ασθενούν, τρέφοντας μίσος εναντίον μας. Με το έλαιο
της Αγάπης να μαλακώνουμε την καρδιά τους που αιχμαλωτίστηκε από τους δαίμονες
και δουλεύει σ’ αυτούς.»
Αγίου Λουκά του Ιατρού Αρχιεπισκόπου
Κριμαίας
Λόγοι και ομιλίες, Τόμος Α´
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου