Ο χριστιανός, που ζεί για τον εαυτό του δεν είναι χριστιανός, διότι δεν
ζεί εκκλησιαστικά. Ο αληθινά χριστιανός ζεί για τον Θεό και για τον συνάνθρωπο,
μιμούμενος τους χριστιανούς της πρώτης Εκκλησίας.
Τότε είναι, που ζούμε κατά το πρότυπο των πρώτων χριστιανών [1], όταν
ζούμε «κοινοβιακά» (κοινό θέλημα, κοινή ουσία, κοινή περιουσία, «άπαντα
κοινά»).
Η γνήσια εκκλησιαστική ζωή των Πράξεων, πρέπει να αποτελέσει το πρότυπο
και των σημερινών εκκλησιαστικών κοινοτήτων - ενοριών.
Τότε, στα πρώτα 200 χρόνια του Χριστιανισμού, η εκκλησιαστική κοινότητα
λειτουργούσε ως ένα μεγάλο Κοινόβιο. Αυτή η αρχέγονη τέλεια εκκλησιαστική χριστιανική
ζωή (η εν Χριστώ ενότης και κοινότης) διασώθηκε
μέχρι σήμερα στα ορθόδοξα Μοναστήρια - Κοινόβια.
Ο τρόπος ζωής των μοναστικών ενοριών, (δηλαδή των Κοινοβιακών
Μοναστηριών) θα πρέπει να γίνει το πρότυπο για τις σημερινές κοσμικές ενορίες
(τις εκκλησιαστικές κοινότητες που λειτουργούν μέσα στον κόσμο).
[1] Οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν σαν πρότυπο την ζωή των Αποστόλων και
του Κυρίου. Η αποστολική ομάδα με Γέροντα τον Κύριο, συνιστά το πρώτο πρότυπο
Κοινοβιακό μοναστήρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου