….«Δε θα επιθυμήσεις τίποτε του πλησίον σου(Εξ. 20, 17)· ούτε κτήμα, ούτε
χρήματα, ούτε δόξα, ούτε τίποτε γενικά από όσα ανήκουν στον πλησίον σου. Γιατί
η επιθυμία, όταν συλληφθεί στην ψυχή, γεννά την αμαρτία· κι η αμαρτία, όταν
ολοκληρωθεί, γεννά το θάνατο(Ιάκ. 1, 15). Αν λοιπόν εσύ δεν επιθυμείς τα ξένα,
θα μείνεις μακριά, αν μπορείς, κι από τη λόγω πλεονεξίας αρπαγή των ξένων. Ή
μάλλον, να δώσεις και από τα δικά σου σ’
εκείνον που σου ζητά και να ελεήσεις όσο μπορείς εκείνον που έχει ανάγκη. Να
μην αρνηθείς να δανείσεις σ’ εκείνον που σου το ζητά(Ματθ. 5, 42). Αν βρεις
κάτι που έχει χαθεί, να το δώσεις στον ιδιοκτήτη του, ακόμη κι αν είναι εχθρός
σου(Εξ. 23, 4). Έτσι και θα συμφιλιωθείς μαζί του, και θα νικήσεις με το καλό
το κακό(Ρωμ. 12, 21), όπως σε διατάζει ο Χριστός.
Αν τηρείς με όλη σου τη δύναμη τα παραπάνω κι αν ζεις με αυτά, θ’
αποθηκεύσεις στην ψυχή σου το θησαυρό της ευσέβειας και θα ευαρεστήσεις το Θεό
και θα σου δώσει αγαθά και ο Θεός και οι άνθρωποι του Θεού και θα γίνεις
κληρονόμος των αιωνίων αγαθών. Τα οποία είθε να τα επιτύχομε όλοι, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου και Θεού και
Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.
Σ’ Αυτόν πρέπει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση,
μαζί με τον άναρχο Πατέρα Του και το πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα, τώρα
και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν»….
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς –
Δεκάλογος της κατά Χριστόν νομοθεσίας. (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών,
Τόμος Δ΄).
* Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Δ΄ (σελ.
272-278).
Δεκάλογος
της κατά Χριστόν νομοθεσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου