Η προσευχή βρίσκεται στο κέντρο της πνευματικής ζωής του χριστιανού. Είναι η αναπνοή της ψυχής. Υπάρχει προσευχή;
Υπάρχει ζωή στην ψυχή. Δεν υπάρχει προσευχή; Δεν υπάρχει ζωή στην ψυχή.
Δεν είναι προσευχή το να στεκόμαστε μπροστά στις εικόνες και να κάνουμε
μετάνοιες. Αυτά είναι μόνο τα «μέσα» της προσευχής. Δεν είναι ακόμα προσευχή το
να διαβάζουμε προσευχές από βιβλία ή να τις λέμε απ’ έξω ή να τις ακούμε στο
ναό. Αυτά είναι τα μέσα για την ανακάλυψη
της προσευχής ή για τη γέννησή της.
Η αληθινή προσευχή αρχίζει με την εμφάνιση στην καρδιά αλλεπάλληλων
ευλαβικών αισθημάτων - αισθημάτων συντριβής και αυτομεμψίας, ευγνωμοσύνης και δοξολογίας του Θεού, αφοσιώσεως και υποταγής στο θέλημά Του κ.ά. Όλος ο προσευχητικός
μας αγώνας συνίσταται και στοχεύει στη διέγερση τέτοιων αισθημάτων μέσα στην
καρδιά μας και στην πλήρωσή της μ’ αυτά.
ΠΗΓΗ: «Οσίου Θεοφάνους του Έγκλειστου - Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ
ΖΩΗΣ Γράμματα σε μια ψυχή» – Ι.Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ. Εκδ. δ’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου