Η μισή αλήθεια είναι ψέμα. Η Εκκλησία αγαπά εν αληθεία. Η Ιεραρχία;

π. Παύλος Καλλίκας

Με την φράση «… διότι ἡ Ἐκκλησία «ἀληθεύει ἐν ἀγάπῃ» (Ἐφ. δ΄, 15) και «ἀγαπᾶ ἐν ἀληθείᾳ» (Β΄ Ἰω. α΄, 1)» η Ιεραρχία κατακλείει την πρόσφατη Εγκύκλιό της. Στο Εγκύκλιο δε σημείωμά της, αναφέρει «… παρακαλούντες όπως αναγνωσθεί επ΄ Εκκλησίαις την προσεχή Κυριακή…».

Συχνά – πυκνά συναντούμε την φράση, θα την έχετε ακούσει, «η μισή αλήθεια είναι ψέμα». Επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο στην περίπτωση αυτής της Εγκυκλίου; Υπάρχει και άλλη μισή αλήθεια που δεν αναφέρεται ρητώς, ούτε εξετάζεται στην Εγκύκλιο; Άρα, μιλάμε για ψέμα;

Ας το εξετάσουμε.

Θα δώσω ένα παράδειγμα για να γίνω σαφής. Υπόθεση: Το παιδί μου βρίσκεται μπροστά στην φωτιά. Αν του πω «Παιδί μου αυτό είναι φωτιά», του έχω πει την ΜΙΣΗ αλήθεια. Αν του πω: «Παιδί μου αυτό είναι φωτιά, θα καείς αν πας πιο κοντά ή αν θελήσεις να την ακουμπήσεις», τότε του είπα ΟΛΗ την αλήθεια. Προλαμβάνω δηλαδή στην δεύτερη περίπτωση, αντί να περιμένω να θεραπεύσω το έγκαυμα στην πρώτη περίπτωση, με αμφίβολα μάλιστα αποτελέσματα.

Άρα η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ («αυτό είναι φωτιά») είναι ουσιαστικά ΨΕΜΑ, αφού  τελικά δεν γνωρίζει το παιδί το κακό που πρόκειται να πάθει αν την πλησιάσει ή αν ακουμπήσει. Ως πατέρας του παιδιού θα του έχω πει ψέματα, αφού το παιδί θα μπορούσε να υποθέσει ότι η φωτιά είναι κάτι ακίνδυνο σαν νερό ή κάτι άλλο.

Ας δούμε τώρα την Εγκύκλιο της Ιεραρχίας.

Η ΜΙΣΗ αλήθεια της Εγκυκλίου.

Την ΜΙΣΗ αλήθεια παρουσιάζει η συντριπτική πλειοψηφία όσων αναφέρονται στις 5 παραγράφους της Εγκυκλίου. Η Ιεραρχία διευκρινίζει προς όλους όσους αναμένουν τον ΥΠΕΥΘΥΝΟ μάλιστα λόγο της (όπως αναφέρεται στην κατακλείδα της παρούσης Εγκυκλίου) ότι αυτό το Νομοσχέδιο «είναι φωτιά» (δική μου η παρομοίωση για να είμαι συνεπής με το παράδειγμα που έδωσα).

Η άλλη ΜΙΣΗ αλήθεια γιατί εξίσου υπεύθυνα, ως όφειλε η Ιεραρχία, δεν αναφέρεται, δεν τονίζεται πουθενά στην Εγκύκλιο;

Ποια; Ότι όποιος/α από οποιαδήποτε θέση και αν βρίσκεται παρασυρθεί, ενστερνισθεί, διδάξει, υπογράψει ακολουθήσει ή καθοιονδήποτε τρόπο συνευδοκήσει στο νομοσχέδιο - σίχαμα, ΑΠΟΚΟΠΤΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ από μέλος της Εκκλησίας ή αν θέλετε σε πιο Καινοδιαθηκική γλώσσα «ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΣΤΩ», διότι κατά τον Απ. Παύλο διδάσκει «έτερο ευαγγέλιο» (Γαλ. 1,6-9).

Άρα, η Ιεραρχία παρουσίασε ΜΟΝΟ την ΜΙΣΗ αλήθεια.

Δεν όφειλε να σημειώσει πατρικά «ἐν ἀγάπῃ και ἐν ἀληθείᾳ» στην Εγκύκλιο της, ότι όποιος ψηφίσει ή θελήσει να ζήσει σύμφωνα με το Νομοσχέδιο – σίχαμα ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΣΤΩ;

Δεν όφειλε ρητά να προλάβει, να προειδοποιήσει τι θα συμβεί σε περίπτωση που «έτερο ευαγγέλιο» προωθηθεί, σχεδιασθεί, ενταχθεί ή προστεθεί στο Σύνταγμα της χώρας μας με τις ανυπολόγιστες μάλιστα καταστροφές που αυτό συνεπάγεται;

Δεν όφειλε εξ αρχής και ολοκληρωμένα να ξεκαθαρίσει την θέση της, την Αλήθεια του Ευαγγελίου δηλ., ενώπιον του πληρώματος της Εκκλησίας;

«Βολεύει» λοιπόν την Ιεραρχία η μισή αλήθεια, μα … είναι τελικά ψέμα!

Με λύπη,

παπα-Παύλος Καλλίκας

https://aktines.blogspot.com/2024/01/blog-post_735.html

Εκ του ιστολόγιου: Οι άνθρωποι για να δικαιολογήσουν τα πάθη τους, βρίσκουν πολλές δικαιολογίες. Όταν όμως ένα πάθος, όπως της ομοφυλοφιλίας, που καταδικάζεται από τους Πατέρες της Ορθοδοξίας, γίνεται νόμος του Κράτους, ενός Κράτους όπου, η Ορθοδοξία και η Ελλάδα είναι δεμένες, τότε υπάρχει θέμα αντιπάθειας των εκπροσώπων του Κράτους, προς την Ορθοδοξία.

Γιατί η Ιεραρχία δεν απαγορεύει στους εκπροσώπους του Κράτους την είσοδό τους στον Ναό του Τριαδικού Θεού, κατά του οποίου βάλουν με αυτόν τον νόμο (θα τον κάνουν νόμο);

Πριν από χρόνια με την νομιμοποίηση της έκτρωσης που και αυτή αποτελεί σοβαρή αμαρτία, διότι πρόκειται για αφαίρεση ζωής, έδειξε την εχθρική της διάθεση η Πολιτεία προς την Εκκλησία.

Σήμερα την εντείνει και θα την εντείνει περισσότερο. Δεν είναι καιρός για συμβιβασμούς, διότι ποτέ δε συμβιβάστηκε η κεφαλή της Εκκλησίας που είναι ο Χριστός με το Κοσμικό Πνεύμα που θέλει να νομιμοποιεί τα πάθη του.

Το μήνυμα του Θεού για το Σοδομισμό, όταν αυτός είχε φτάσει στο αποκορύφωμά του, ήταν σαφέστατο. Έριξε φωτιά και τους έκαψε. Δεν πρόκειται για απλό αμάρτημα.

Είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Αν οι κοσμικοί, οι τυφλωμένοι από τα πάθη τους, τον υλισμό τους, τη φιλαυτία τους, θέλουν να μας βάλουν φυλακή επειδή δεν τους αρέσει η Αλήθεια, δε θα είναι η πρώτη φορά, που ο Χριστιανισμός θα διωχθεί.

Δε θα είναι όμως και η πρώτη φορά που θα νικήσει γιατί ποτέ δεν ηττήθηκε.

Σχετικά με την «αγάπη» που η Ιεραρχία δεν την ξεκαθαρίζει για τι είδους αγάπη ομιλεί. Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός μας είπε:
28 Καὶ προσελθὼν εἷς τῶν γραμματέων, ἀκούσας αὐτῶν συζητούντων, ἰδὼν ὅτι καλῶς αὐτοῖς ἀπεκρίθη, ἐπηρώτησεν αὐτόν· ποία ἐ­­­στὶ πρώτη πάντων ἐντολή;
29 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη αὐτῷ ὅτι πρώτη πάντων ἐν­­τολή· ἄκουε, Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν Κύριος εἷς ἐστι· 30 καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. αὕτη πρώτη ἐντολή. 31 καὶ δευτέρα ὁμοία, αὕτη· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστι.

Η αγάπη μας ξεκινάει πρώτα από την αγάπη προς τον Θεό και τον Ιησού Χριστό και μετά προς τον συνάνθρωπό μας. Αγάπη προς το Θεό, σημαίνει αγάπη προς την Αρετή και όχι προς τα πάθη. Αγάπη προς τον Ενάρετο Ιησού Χριστό σημαίνει να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και όχι να ικανοποιούμε τη σάρκα κατά τρόπο που αντιβαίνει προς τις εντολές του Θεού.

Όποιος δε θέλει να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο της αγάπης προς τον Τριαδικό Θεό, δε θα τον βάλουμε με το ζόρι, ούτε όμως, θα αλλάξουμε το Λόγο του Θεού, για να δείξουμε πως τον αγαπάμε με τον τρόπο που εκείνος ορίζει, που εκείνος θέλει.

Η αγάπη συνοδεύεται από την ταπείνωση. Δηλαδή να αφήσουμε το δικό μας θέλημα και να ακολουθήσουμε το θέλημα του Θεού. Εδώ αντί για ταπείνωση βλέπουμε «Παρελάσεις Υπερηφάνειας».

Ένα άλλο βασικό στοιχείο, είναι και η μετάνοια, η αλλαγή τρόπου ζωής, προς τον τρόπο ζωής του Ενάρετου Ιησού Χριστού. Πως θα προσπαθήσουμε να αντικαταστήσουμε τα πάθη μας, με αρετές, αν μιλάμε μόνον για αγάπη και όχι για μετάνοια;

Η Ιεραρχία δεν γνωρίζει τον Άγιο – Πατερικό λόγο; Δεν έχει Φόβο Θεού;    

Κατά το λογισμό μου πάντα

Α.Η.