Και αν είναι τόσο μεγάλη η αυστηρότητα για τις γυναίκες, είναι πολύ
μεγαλύτερη και φοβερότερη η απόφαση της οργής γι’
αυτούς που διαπράττουν μεταξύ τους την αισχρή πράξη.
Αλλά ίσως να έρθει κάποιος και να πει· «Και από που αποδεικνύονται
αυτά;».
Θα σου τα αποδείξω από τις θείες Γραφές. Έχει γραφεί στη Γένεση· «Ο Αβραάμ κατοίκησε στη χώρα της
Χαναάν, ενώ ο Λωτ κατοίκησε στη χώρα της γύρω περιοχής, και εγκαταστάθηκε στα
Σόδομα. Οι άνθρωποι όμως στα Σόδομα ήταν πάρα πολύ
πονηροί και αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού» (Γεν. 13, 12-13). Να καταλάβεις
λοιπόν τη σημασία του λόγου, ότι αποκαλώντας τους «πονηρούς και αμαρτωλούς», δε
σταμάτησε ως αυτό, αλλά πρόσθεσε λέγοντας, «πάρα πολύ».
Και επίσης λέει· «Και στον Αβραάμ είπε ο Κύριος· “Η κραυγή από τα
Σόδομα και τα Γόμορρα έχει πληθυνθεί, και οι
αμαρτίες τους είναι πάρα πολύ μεγάλες”» (Γεν. 18, 20)· δείχνοντας με τα
λόγια αυτά την αγριότητα και τη σιχαμερότητα και την υπερβολή της παρανομίας
εκείνων των ανθρώπων.
Σε ποιον λοιπόν πρέπει να πείθεται κανείς; Στη
θεία Γραφή ή σε ανθρώπους φιλήδονους και στερημένους από την αλήθεια; Διότι οι
φιλήδονοι με αδιάντροπο πρόσωπο θα πουν ο ένας στον άλλο· «Ο Θεός δε θα τα
κρίνει αυτά, διότι είναι σωματικά». Και τα προφασίζονται αυτά, για να
αφαιρέσουν από την καρδιά του πλησίον τους το φόβο της δίκαιας κρίσης του Θεού,
ώστε έτσι να διαπράττουν άφοβα και ανεμπόδιστα τις ορέξεις τους, και να μην
υπάρχει εκείνος που θα τους ελέγχει.
Πόσους εξαπάτησαν τα λόγια αυτά; Πόσους διέφθειραν; Πόσους κατέστρεψαν;
Και πως από τη μια αυτός που αμάρτησε προξενεί τον κίνδυνο στον εαυτό του, από
την άλλη εκείνος που εξαπατά και άλλους, και τους αποσπά από την ευσέβεια, και
τους οδηγεί στον γκρεμό, θα κριθεί χωρίς έλεος (Ιακ.
2, 13.), σύμφωνα μ’ αυτό που έχει γραφεί;
Αυτοί τους αληθινούς και αψευδείς λόγους του Κυρίου τολμούν να τους
παρουσιάζουν σαν ψευδείς, κατηγορώντας τους εξαιτίας των επιθυμιών τους. Διότι
αν αυτούς που έχουν συλληφθεί στη διάπραξη αυτής της αισχρότητας, και δε μετανόησαν, δε θα τους κρίνει ο Θεός,
σύμφωνα με τη φλυαρία εκείνων, θα σταματήσει ύστερα απ’ αυτά όλη η δίκαια κρίση
του Θεού. Δεν είναι όμως έτσι, δεν είναι έτσι. Ποτέ κάτι τέτοιο! Διότι «ο
Κύριος είναι αξιόπιστος σε όλα τα λόγια του, και άμεμπτος σε όλα τα έργα του»
(Ψαλ. 144, 13α).
Διότι αν για έναν ανώφελο λόγο πρόκειται να απολογηθούμε τη μέρα της
κρίσης (βλ. Ματθ. 12, 36), πολύ περισσότερο θα
υποστούμε την τιμωρία για τις βέβηλες πράξεις, αν
δεν εξιλεώσουμε με τη μετάνοια τον δίκαιο και απλανή Κριτή. Και πως δεν
κοκκινίζουν από ντροπή, αν και ακούν το ρητό του Αποστόλου, που λέει· «Ο Θεός δε μας κάλεσε σε ακάθαρτη ζωή, αλλά σε αγιασμό»
(Α΄ Θεσ. 4, 7);
Απόσπασμα
Εκ του ιστολόγιου: Ό,τι λένε οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας, αυτό πιστεύουμε. Ό,τι
λένε ακόμη και πολλοί Κληρικοί και που είναι αντίθετο με όσα μας λένε οι Άγιοι
Πατέρες, αποτελεί αγαπητοί Πλάνη.
Εσείς που είστε τόσο μεγαλόκαρδοι Κληρικοί και λέτε πως η Εκκλησία, τους
χωράει όλους δε γνωρίζεται το παρακάτω κείμενο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου;
Οι άνθρωποι όμως στα Σόδομα ήταν πάρα πολύ πονηροί και αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού»
(Γεν. 13, 12-13). Να καταλάβεις λοιπόν τη σημασία του λόγου, ότι αποκαλώντας
τους «πονηρούς και αμαρτωλούς», δε σταμάτησε ως αυτό, αλλά πρόσθεσε λέγοντας, «πάρα πολύ».
Αυτούς τους αμετανόητους, «πάρα πολύ» πονηρούς και αμαρτωλούς ενώπιον
του Θεού, πως τους βάζετε στον οίκο Του;
Μας λέει επίσης ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος:
Και επίσης λέει· «Και στον Αβραάμ είπε ο Κύριος· “Η κραυγή από τα Σόδομα και
τα Γόμορρα έχει πληθυνθεί, και οι αμαρτίες τους
είναι πάρα πολύ μεγάλες”» (Γεν. 18, 20)· δείχνοντας με τα λόγια αυτά την
αγριότητα και τη σιχαμερότητα και την υπερβολή της παρανομίας εκείνων των
ανθρώπων.
Και εδώ υπάρχει ο χαρακτηρισμός «πάρα πολύ» (μεγάλες οι αμαρτίες τους).
Εσείς οι Κληρικοί που δέχεστε όσους ψήφισαν αυτό το νομοσχέδιο για το
Γάμο των ομοφυλόφιλων, αλλά και όσων τάσσονται υπέρ τους, τι έχετε να πείτε στα
όσα μας λέει ξεκάθαρα ο Όσιος Εφραίμ;
Εκτός φυσικά της «αγάπης» σας, που ουδεμία σχέση έχει με την Αγάπη του
Θεού προς όσους όμως, μετανοούν. Επιθυμεί ως στοργικός Πατέρας, την επιστροφή
όλων των αμαρτωλών κοντά του.
Επιστροφή που θα γίνει επειδή υπάρχει κατανόηση της αμαρτωλής μας κατάστασης
και επιθυμίας δια της μετάνοιας, να αλλάξουμε, να πολεμήσουμε και να
αποβάλλουμε τα πάθη μας και όχι να επιθυμούμε να μας δεχθεί ο Τριαδικός Θεός, όπως
είμαστε, γεμάτοι με πάθη.
Αυτό είναι καθαρά εγωιστικό. Όπου υπάρχει το «εγώ», απουσιάζει το
Θέλημα του Θεού από την καρδιά και τη βούληση.
Δεν καλείτε σε μετάνοια όσους είναι υπέρ αυτού του βλάσφημου γάμου
(αλλά και όλων μας). Αν όμως δεχθώ πως ο Θεός είναι «αγάπη» (αυτή που σας συμφέρει
να παρουσιάζετε για να τα έχετε καλά με το κοσμικό – υλιστικό και σαρκικό
φρόνημα) τότε γιατί αγαπητοί Κληρικοί ο Θεός θα μας τιμωρήσει;
Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, δίνει την απάντηση που φοβάστε
εσείς να δώσετε:
«Διότι αν για έναν ανώφελο λόγο πρόκειται να
απολογηθούμε τη μέρα της κρίσης (βλ. Ματθ. 12, 36), πολύ περισσότερο θα υποστούμε την τιμωρία για τις βέβηλες
πράξεις, αν δεν εξιλεώσουμε με τη μετάνοια
τον δίκαιο και απλανή Κριτή. Και πως δεν κοκκινίζουν από ντροπή, αν και
ακούν το ρητό του Αποστόλου, που λέει· «Ο Θεός δε μας κάλεσε σε ακάθαρτη ζωή,
αλλά σε αγιασμό» (Α΄ Θεσ. 4, 7);».
Τι είναι αυτό που σώζει τον άνθρωπο; Η δική σας «αγάπη» που συμπίπτει
με την «αγάπη» των ΜΜΕ και των εκπομπών στην τηλεόραση που θέλουν έναν θεό δικό
τους που να τους αγαπάει όλους ακόμη και τους αμετανόητους, ή μήπως η Μετάνοια,
η εξομολόγηση των παθών μας, η Θεία Κοινωνία, ο Εκκλησιασμός και μία ζωή
σύμφωνη με το θέλημα το Θεού και όχι το δικό μας;
Κατά το λογισμό μου
Α.Η.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου