Συνεχίζονται ἀμείωτοι αἱ σφοδραί ἀντιδράσεις Μητροπολιτῶν κατά τῆς Κυβερνήσεως

Ἄριστα πράττουν οἱ Ἱεράρχαι, σκεπτόμενοι ὅτι, ἂν δὲν σταματήση αὐτὴ ἡ νομοθετικὴ πρωτοβουλία ἐν τῇ γενέσει της, θὰ εἶναι πλέον ἀργά, ὅταν θὰ φθάση εἰς τὴν Βουλήν. 

Θὰ παραθέσωμεν ἀκολούθως ἐπιλεγμένας δηλώσεις Μητροπολιτῶν.

Σεβ. Ἁγίου Ὄρους: «Ἀθεϊστικὲς ἐπιρροὲς»

Ἀνήμερα τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως εἰς τὸν Ἱ. Ν. Ἁγ. Στεφάνου Ἀρναίας ὁ Σεβ. Θεόκλητος ἀνέφερε συμφώνως πρὸς δελτίον τύπου:

«Πρὸ τῆς Ἀπολύσεως τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος ἐνημέρωσε τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν πρόθεση τῶν Πολιτικῶν μας ἀπὸ ὅλα τὰ Κόμματα νὰ εἰσαγάγουν στὸ Κοινοβούλιο πρὸς ψήφιση Νομοσχέδιο περὶ τοῦ “γάμου” τῶν ὁμοφύλων (ἀνδρῶν καὶ ἀνδρῶν, καὶ γυναικῶν καὶ γυναικῶν), κάτι ποὺ συνεπάγεται τὴ διάλυση τοῦ θεσμοῦ τῆς Οἰκογένειας καὶ δυστυχῶς τὴν υἱοθεσία τέκνων ἀπ’  αὐτοὺς τοὺς ἀδελφούς  μας. Κατέστησε σαφὲς ὅτι γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Γάμος εἶναι συνάφεια ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς καὶ οὐδέποτε αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἀλλάξει, καθότι ἡ Οἰκογένεια καὶ ὁ Γάμος εἶναι θεσμοὶ Θεοΐδρυτοι καὶ Θεόσδοτοι. Ἐπίσης χαρακτηριστικὰ τόνισε ὅτι τὸν ἄνθρωπο τὸν ἔπλασε ὁ Θεὸς ἄρσεν, δηλαδὴ ἄνδρα καὶ θῆλυ, δηλαδὴ γυναίκα. Οὐδέποτε ἡ Ἐκκλησία θὰ δεχθεῖ τὰ περὶ τοῦ λεγομένου “κοινωνικοῦ φύλου” καὶ μὲ στεντορεία τὴ φωνὴ διετράνωσε τὴν Πίστη τοῦ Ρωμηοῦ πὼς τὸ ὑπόδουλο Γένος τὸ κράτησαν ὄρθιο κατὰ τὴν Τουρκοκρατία ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξη καὶ ἡ Ρωμέϊκη Οἰκογένεια. Τέλος, προσκάλεσε ὅλους, Ἄρχοντες καὶ Λαό,  μὲ πολλὴ προσοχὴ νὰ ἀντισταθοῦμε στὶς ξενόφερτες καὶ ἀθεϊστικὲς αὐτὲς ἐπιρροὲς ποὺ σκοπὸ ἔχουν νὰ διαλύσουν τὴν Ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου καὶ φυσικὰ νὰ ἀποϊεροποιήσουν τὴν Ἑλληνικὴ Οἰκογένεια!»

Σεβ. Καρπενησίου: «Βαριὲς λέξεις μὲ πικρὴ ἀλήθεια»

Ὑπεραμύνθη τοῦ δικαιώματος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ τοποθετῆται ἐπὶ παντὸς θέματος ὁ Σεβ. Καρπενησίου εἰς τὴν ἐκπομπὴν «Δεκατιανοὶ» τοῦ «ΣΚΑΙ», συμφώνως πρὸς τὴν ἱστοσελίδα «orthodoxia.info» τῆς 30ῆς Δεκεμβρίου 2023:

«Ὁ Μητροπολίτης Καρπενησίου διευκρίνισε πώς, «ἕνας ἡγέτης εἴτε πνευματικός, εἴτε πολιτικός, δὲν ἄγεται καὶ φέρεται ἀπὸ τὰ τεκταινόμενα τῆς ἐποχῆς καὶ δὲν τρέχει πίσω ἀπὸ τὰ προβλήματά της, ἀλλὰ ἡγεῖται καὶ προηγεῖται καὶ προσ­παθεῖ νὰ ὁδηγήσει τὸ λαό του σὲ αὐτὸ ποὺ ἐκεῖνος κρίνει σωστὸ καὶ αὐτὸ νομίζουμε ὅτι κάνουμε», ἐπεσήμανε… Ἐρωτώμενος γιὰ τὶς λέξεις «ἀξεσουὰρ» καὶ «κατοικίδιο» ποὺ χρησιμοποιήθηκαν στὴν ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῆς ἱερᾶς Συνόδου, ὁ Μητρ. Γεώργιος ἐπεσήμανε πώς, «μπορεῖ νὰ ἀκούγονται βαριὲς λέξεις ἀλλὰ δυσ­τυχῶς ὅμως κρύβουν μία πικρὴ ἀλήθεια».

Σεβ. Πατρῶν: «Εὐτελισμὸς τοῦ ἀνθρώπου»

Ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ Ἱ. Ν. Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν κατὰ τὴν Κυριακὴν μετὰ τὰ Χριστούγεννα ἐξαπέλυσεν ἐπίθεσιν ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης, λέγων, ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ δελτίον τύπου τῆς 31ης Δεκεμβρίου 2023:

«…μίλησε γιὰ τοὺς συγχρόνους Ἡρώδεις, οἱ ὁποῖοι εἶναι, ὅσοι δὲν ἀφήνουν τὰ παιδιὰ νὰ γεννηθοῦν καὶ τὰ φονεύουν, προτοῦ δοῦν τὸ φῶς τοῦ ἡλίου· Ὅσοι σκοτώνουν παιδιὰ στὶς πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις καὶ τέλος ὅσοι βούλονται νὰ νομοθετήσουν εἰς βάρος τῶν παιδιῶν, ἀδιαφορώντας γιὰ τὰ δικαιώματά τους, ὅσοι δηλαδὴ προωθοῦν τὴν τεκνοθεσία ἀπὸ τὰ ὁμόφυλα «ζευγάρια».

Ἡ Ἐκκλησία… δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ συμβιβασθῆ μὲ «πρότυπα», τὰ ὁποῖα εἰσάγονται εἰς βάρος αὐτῆς ταύτης τῆς ὀντολογίας καὶ φυσιολογίας τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως τὸν ἐδημιούργησε ὁ Θεὸς καὶ εἰς βάρος τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας καὶ τῶν ἱερῶν παραδόσεων τοῦ τόπου μας».

Σεβ. Καλαβρύτων: «Καιρὸς νὰ ἀφυπνιστοῦμε»

Κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς περιτομῆς τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν Παναγίας Φανερωμένης Αἰγίου, συμπροσευχομένου καὶ τοῦ πρ. Αἰγιαλείας Ἀμβροσίου, ὁ Σεβ. Καλαβρύτων Ἱερώνυμος εἶπε, συμφώνως πρὸς τὴν ἱστοσελίδα «romfea.gr» τῆς 2ας Ἰανουαρίου 2024:

“…Τὸ 2023 ἦταν ἔτος πυρκαγιῶν, πλημμυρῶν, βίας, ἐγκληματικότητας. Ἔτος τὸ ὁποῖο προετοιμάζει τὸ ἔδαφος, γιὰ νὰ καλλιεργηθοῦν νέα ἤθη στὴν κοινωνία μας, τὰ ὁποῖα εἶναι ἀντίθετα ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ πίστη. Εἶναι καιρὸς ὡς Ἕλληνες σήμερα ὡς ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους, νὰ ἀφυπνιστοῦμε καὶ νὰ δράσουμε… Ἐὰν νομοθετήσουν ὑπὲρ τῶν υἱοθεσιῶν παιδιῶν ἀπὸ τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια θὰ εἶναι καταστροφικὸ γιὰ τὴν κοινωνία μας. Ποῦ εἶναι τὰ φεμινιστικὰ κινήματα τῶν γυναικῶν, γιατί δὲν ἀντιδροῦν στὸ ὅτι θέλουν νὰ κάνουν τὶς γυναῖκες προϊόντα καὶ ἐργοστάσια παραγωγῆς ζωῆς; Ἂς μὴ τὸ ἐπιτρέψει αὐτὸ ὁ Θεός. Ἔχουμε ἕνα μεγάλο ὅπλο, τὴν προσευχή. Νὰ προσευχηθοῦμε λοιπὸν στὸν Θεὸν νὰ τοὺς φωτίσει, ἔτσι ὥστε νὰ μὴ καταστρέψουν τὴν Ἑλλάδα μας”.

orthodoxostypos.gr 

Εκ του ιστολόγιου:

«Ποῦ εἶναι τὰ φεμινιστικὰ κινήματα τῶν γυναικῶν, γιατί δὲν ἀντιδροῦν στὸ ὅτι θέλουν νὰ κάνουν τὶς γυναῖκες προϊόντα καὶ ἐργοστάσια παραγωγῆς ζωῆς;». 

Είναι εκεί που ήταν πάντα. Είναι με όσους βάλουν κατά της Ορθοδοξίας. Ποτέ δε νοιάστηκαν για τη γυναίκα και είδαμε που οδήγησαν οι πρακτικές τους. Στο φανατισμό των γυναικών, στην ακρότητα και στον ανταγωνισμό τους προς τους άντρες. Σε αυτό το κλίμα, δεν ήταν και δεν είναι λίγες οι διενέξεις στα ζευγάρια λόγω του φεμινισμού. Ίσως με το φεμινισμό να ξεκίνησε και αυτό το πνεύμα «του ότι έχουμε μόνον δικαιώματα» που σήμερα αποτελεί μία γενικευμένη αντίληψη για πολλά ζητήματα και από πολλές ομάδες της κοινωνίας.

Ασφαλώς και έχει δικαιώματα και ρόλο στην κοινωνία η γυναίκα. Ο φεμινισμός όμως, έφερε την αδιακρισία στο ρόλο της γυναίκα και απαίτησε σε ότι συμμετέχει ο άντρας να συμμετέχει και η γυναίκα, ειδικά στην παραγωγική διαδικασία, στο χώρο της εργασίας.

Με τον τρόπο αυτό υιοθετήθηκε ο Αμερικάνικος τρόπος ζωής της γυναίκας, που βάζει πάνω από όλα τη δουλειά της, την καριέρα της και μετά τα παιδιά της, ή αν είναι ανύπαντρη το γάμο. Τα παιδιά τα αναλαμβάνουν ο παππούς και η γιαγιά για πολλές ώρες κάθε μέρα ή οι νταντάδες. Η φυσική παρουσία της γυναίκας – μητέρας περιορίζεται σε λίγες ώρες με τα παιδιά και αυτές καθόλου ποιοτικές. Κουρασμένη από την πολύωρη δουλειά, προσπαθεί να δώσει αγάπη στα παιδιά της, που όμως δεν τα μεγαλώνει εκείνη στην ουσία.

Η μάνα είναι που κρατάει την οικογένεια. Που μεριμνά για την αγωγή των παιδιών. Για τη μόρφωσή τους. Πολλοί Άγιοί μας, είχαν ενάρετες μητέρες. Με το φεμινισμό, η γυναίκα – μητέρα απομακρύνεται και συναισθηματικά από το παιδί της. Δυστυχώς μπορεί να βάζει ως στόχο όχι να κάνει παιδιά, αλλά να κάνει ηθελημένα ένα παιδί. Η επιθυμία της για επαγγελματική άνοδο, την οδηγεί στο να θυσιάζει χρόνο για την εργασία και όχι για την οικογένεια.

Παιδιά με ελλιπή μητρική αγάπη, γίνονται ευάλωτα στη βία, στην απομόνωση, στη θλίψη, στην αίσθηση της απόρριψης. «Τελικά η μητέρα μου αγαπάει ποιο πολύ τη δουλειά της από εμένα», «με βλέπει και εμένα σαν υπάλληλό της». Υπάρχουν παιδιά που τα έχουν αισθανθεί αυτά. Που τους έχει λείψει η μητέρα τους όχι γιατί πρέπει να εργαστεί για να τα βγάλει πέρα η οικογένεια, αλλά για να ικανοποιήσει η ίδια τις φιλοδοξίες της.

Σήμερα η Δύση και ειδικά και εντονότερα η Ελλάδα, βιώνει την υπογεννητικότητα, γιατί η οικογένεια δεν είναι πρώτη στις επιθυμίες των νέων. Και αν είναι, την αναστέλλουν. Πολλοί σκέφτονται και τον οικονομικό παράγοντα. Όμως, αν κοιτάξουν την οικογένεια, ως κάτι ιερό και αν είναι κοντά στην Εκκλησία και αφεθούν στην Θεϊκή Πρόνοια, θα τους αφήσει έτσι ο Θεός;

Αυτό όμως στην υλιστική και εγωιστική σημερινή κοινωνία δε γίνεται συχνά, γιατί στα σχέδιά μας βγάζουμε το Θεό και υπολογίζουμε στις δυνάμεις μας. Κάνουμε μόνοι μας τον υπολογισμό μας για το μέλλον, πιστεύουμε σε αυτόν τον υπολογισμό – λογισμό και έτσι αναβάλουμε το γάμο και την οικογένεια.

Κινούμαστε όπως μας λένε. Με….Αυτοπεποίθηση!! Με βεβαιότητα στο Εγώ και όχι στον Ιησού Χριστό. Δηλαδή μόνοι μας υπολογίζουμε καλύτερα τη ζωή μας, απ’ ότι αν την αφήναμε στα χέρια του Χριστού. Ξέρουμε φαίνεται κάτι περισσότερο από το: «Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».

Δεν έχουμε εμείς ανάγκη να παραδοθούμε στον Ιησού Χριστό. Εμείς παραδινόμαστε στις δικές μας ικανότητες, στα πτυχία μας, στις γνώσεις μας και πολλές γυναίκες στον Δικαιωματισμό του Φεμινισμού.

Όταν λοιπόν άντρες και γυναίκες κινούνται με γνώμονα το εγώ τους, μακριά από τον Χριστιανικά Ορθόδοξο τρόπο ζωής, τότε θα δούμε και λιγότερες γεννήσεις κάθε χρόνο και παιδιά με έλλειψη αγάπης από τους γονείς και παιδιά που από μικρά γίνονται παραβατικά.

Όμως αγαπητοί, θα έχει η Δύση να καμαρώνει για την πρόοδο της στο βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της αλλά με σκληρό τίμημα, την Κατάθλιψη, τον Αλκοολισμό και τα Ναρκωτικά.

Αυτοκίνητα θα έχουμε, παιδιά όμως δε θα έχουμε.

Σπίτια θα έχουμε, πραγματική αγάπη και ζωή (τα παιδιά είναι ζωή) μέσα σε αυτά τα σπίτια δε θα έχουμε.

Πολλά τέλος πάντων υλικά αγαθά θα έχει η Δύση, αλλά δε θα έχει Αυτόν που τα δημιούργησε και της τα έδωσε.

Το Θεό, και χωρίς το Θεό θα βλέπει τον αργό θάνατό της, τον πληθυσμιακό αφανισμό της.

Κατά το λογισμό μου πάντα

Α.Η.