Χριστός Ανέστη

Χριστός Ανέστη προς όλους. Δεν ξέρω πόσοι χαίρονται που ο Θεάνθρωπος με τα Πάθη του, την Σταύρωσή του και την Ανάστασή του, νικάει τον Διάβολο, το θάνατο και οι πορεία των ψυχών από τότε είναι προς τον Ουρανό. 

Σε μία εποχή ειδωλολατρίας, σαρκολατρείας, λαιμαργίας, γαστριμαργίας και θεοποίησης των παθών, καθώς και μία διεστραμμένης αγάπης που θέλει τα πάθη να αγαπιούνται, καθώς το κοσμικό πνεύμα αυτό ξέρει να κάνει, ο Ιησούς Χριστός μας λέει: «θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμον»

Το κοσμικό πνεύμα της φιλαυτίας, της ανθραπαρέσκειας, της φιλαρχίας, της φιλαργυρίας, της απληστίας, δεν αντέχει την Αλήθεια. Δεν αντέχει τον έλεγχο. Δε θέλει την αυτοθυσία και την αυταπάρνηση. Θέλει να συνεχίσει να «ζει», μέσα στο σκοτάδι της πλάνης του. Αυτό το κοσμικό πνεύμα που σήμερα είναι εντονότατο, οδήγησε τον Ιησού Χριστό στον Σταυρό για να τον θανατώσει.

Για να απαλλαχθεί από τον Λόγο που δεν το συνέφερε. Όμως ο Λόγος του Θεού, ο ενανθρωπήσας Λόγος του Θεού, νικώντας αυτό το πτωτικό κοσμικό πνεύμα Αναστήθηκε. Νίκησε όλους αυτούς που κινούνται πονηρά και διεστραμμένα και θέλουν και άλλους να τους κάνουν, όμοιους με αυτούς.

Μπορεί αγαπητοί το κοσμικό πνεύμα να έκανε τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, από τις μεγαλύτερες Δεσποτικές Εορτές, πανηγύρια και εορτές χωρίς το Χριστιανικά Ορθόδοξο Πνεύμα και ο πονηρός να αισθάνεται νικητής, όμως η Αλήθεια δε νικάται.

Πάντα τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Θεός. Και δε θα αργήσει που παιδαγωγικά, ο Τριαδικό Θεός, θα καθαρίσει όλη αυτήν τη δυσωδία, όπως έκανε και σε άλλες εποχές. Μας τα έχουν πει οι Άγιοι Πατέρες μας. Δεν αναφέρομαι στον Αντίχριστο. Προηγούνται άλλα γεγονότα.  

Κοντά στον νικητή του θανάτου στον Ιησού Χριστό, όχι με αρνιά και γλέντια. Με αυταπάρνηση και τηρώντας αυτό που είπε και που αυτό σημαίνει αγάπη προς τον Ιησού Χριστό: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»

Δε γίνεται διαφορετικά αγαπητοί. Όταν ερωτευόμαστε έναν συνάνθρωπό μας, κάνουμε τα πάντα για αυτόν. Απαρνούμαστε τον εαυτό μας, τους φίλους μας, αν χρειαστεί την οικογένειά μας για να είμαστε κοντά σε αυτόν που αγαπάμε.

Αν αγαπάμε τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Ιησού πρέπει να απαρνηθούμε το ίδιο θέλημα και τις επιθυμίες μας και να τον ακολουθήσουμε, όχι όπως εμείς διεστραμμένα και τυφλωμένοι από πάθη θέλουμε.

Εκείνος δείχνοντας αυταπάρνηση σταυρώθηκε για εμάς. Η Χριστοκεντρική αγάπη, οδηγεί στη σταύρωση των παθών μας, για να είμαστε μαζί Του.

Όπως λέει το Ευαγγέλιο και οι Άγιοι Πατέρες μας. Εκεί πρέπει να είναι η καρδιά μας, ο νους μας, η ζωή μας. Στον Ιησού Χριστό, αυτόν που είναι η Ζωή, η Αλήθεια, η Θυσία για εμάς.

Για αυτά θα κριθούμε αγαπητοί και όχι για το πόσο καλά γλεντήσαμε, ψήσαμε, ταξιδέψαμε και τα παρόμοια. Αυτά θα στραφούν εναντίον μας. Είναι λυπηρό να κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς τον Χριστό στην καρδιά μας και Πάσχα χωρίς αίσθηση των Παθών.

Όλα να πάνε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Α.Η.