Μελέτημα 11ο
Τη νοερά προσευχή ο καθένας μας μπορεί να την
αποκτήσει και να την κάνει μέσο επικοινωνίας του με τον Κύριο. Δεν στοιχίζει
τίποτε, εκτός από την προσπάθεια της σιωπής και τη φροντίδα για την όσο το
δυνατό συχνότερη
επίκληση του γλυκύτατου ονόματος του Κυρίου Ιησού, που γεμίζει τον άνθρωπο με αγαλλίαση. Η
ενδοσκόπηση του ψυχικού μας κόσμου μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τι
μυστήριο είναι ο άνθρωπος. Να νιώσουμε την ευφροσύνη της αυτογνωσίας και να
χύνουμε πικρά δάκρυα μετανοίας για τις πτώσεις μας και την αδυναμία της
θελήσεως μας. Με το νου μέσα την καρδιά μας μπορούμε να κάνουμε σιωπηλοί
κρίσεις και επικρίσεις και να διαβάζουμε μυστικά ολόκληρα βιβλία. Έτσι, ας μην
αφήνουμε το νου μας να λέει τίποτε άλλο, παρά τη σύντομη και μονολόγιστη
καλούμενη προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με».
Αλλά δεν αρκεί μόνον αυτό. Χρειάζεται ακόμη να κινήσεις και τη θέληση σου, δηλαδή να λες την ευχή αυτή μ’
όλη τη δύναμη της αγάπης σου προς τον Κύριο Ιησού. Μόνον όταν απερίσπαστη από
άλλες έννοιες και σκέψεις έλθει η ψυχή μας σ’ επαφή με τον Κύριο, τότε
προσκολλάται με αγάπη στα νοήματα της ευχής… Όμως ο νους μας από τα μικρά μας
χρόνια έχει συνηθίσει να πετάει, καθώς λέμε, στα αισθητά πράγματα του έξω
κόσμου και στις διάφορες υποθέσεις, που μας απασχολούν ως άτομα. Ανάγκη λοιπόν
να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια, για να κατευθύνεται την ώρα της προσευχής όλη μας η
σκέψη στην καρδιά.
«Αδιαλείπτως προσεύχεσθε:
31 εντρυφήματα για την προσευχή»
Αγιορείτη Μοναχού
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου