“Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνεται;”

Και βλέπεις σε όλα τα κράτη φουρτούνα, ζάλη μεγάλη! Ο καημένος ο κόσμος – ο Θεός να βάλει το χέρι του – βράζει σαν την χύτρα ταχύτητος.

Και οι μεγάλοι πως τα φέρνουν! Μαγειρεύουν – μαγειρεύουν, τα ρίχνουν όλα στην χύτρα ταχύτητος και σφυρίζει τώρα η χύτρα! Θα πεταχτεί σε λίγο η βαλβίδα! Είπα σε κάποιον που είχε μια μεγάλη θέση:

“Γιατί μερικά πράγματα δεν τα προσέχετε; Τι θα γίνει;”

“Πάτερ μου, μου λέει, λίγο χιόνι ήταν πρώτα το κακό – τώρα έχει γίνει ολόκληρη χιονοστιβάδα. Μόνον ένα θαύμα μπορεί να βοηθήσει”.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψει τα πλάσματα του Θεού. Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνει στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του. Τώρα κάνει όπως ένας εγκληματίας που, όταν τον κυκλώνουν, λέει: “Δεν έχω σωτηρία. Θα με πιάσουν!” Ή όπως οι στρατιώτες, που εν καιρώ πολέμου, όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά, βγάζουν την λόγχη ή το σπαθί και ρίχνονται και ότι γίνει.

Σου λέει: “Έτσι κι αλλιώς χαμένοι είμαστε, ας σκοτώσουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε”.

Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνεται;

από το βιβλίο: “Ο Γέρων Παϊσιος” – Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτου – Άγιον Όρος

simeiakairwn.wordpress

agiosioannisprodromos.blogspot