"Η φλόγα της αγάπης του Θεού"

– Γέροντα, γιατί δὲν ἀγαπῶ τὸν Θεὸ ὅπως ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἀγαπῶ πολὺ καὶ θέλω νὰ εἶμαι κοντά του; 

– Αὐτὸ ἔρχεται σιγὰ‐σιγὰ μετὰ ἀπὸ ἀγώνα· ἀλλιῶς θὰ ἔπιαναν φωτιὰ οἱ ἄνθρωποι καὶ θὰ καίγονταν ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἐνῶ θὰ εἶχε γύρω τους κρύο, θὰ νόμιζαν ὅτι φλογίζονται καὶ πολλοὶ θὰ ἔπαιρναν τὰ βουνά.
Ἕνας στρατιώτης, ἐν καιρῷ πολέμου, ἄφησε τὴν μονάδα του καὶ ἔφυγε στὸ βουνό. Εἶχε ἀνάψει τέτοια φλόγα στὴν καρδιά του ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ συγκρατηθῆ· ἤθελε νὰ πάη νὰ προσευχηθῆ. Δὲν ὑπολόγισε τίποτε. Πῆγε, βρῆκε μιὰ σπηλιά, μπῆκε μέσα καὶ προσευχόταν! Ὅταν οἱ ἄλλοι στρατιῶτες βγῆκαν στὶς ἐπιχειρήσεις, τὸν βρῆκαν καὶ τὸν ἔπιασαν. «Ἀνυπότακτος», εἶπαν. Τὸν κάλεσε μετὰ ὁ διοικητὴς σὲ ἀνάκριση. «Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔκανες;», τοῦ λέει. «Καίγομαν, κύριε διοικητά, καίγομαν γιὰ τὸν Χριστό. Ξέρεις τί θὰ πῆ καίγομαν;». «Καλά, ἐγὼ δὲν καίγομαι;», τοῦ λέει ὁ διοικητής. «Ἐγὼ καίγομαι, κύριε διοικητά, καταλαβαίνετε;», ἐπανέλαβε ἐκεῖνος, σὰν νὰ ἔλεγε: «Ἂν καίγεσαι, φύγε κι ἐσύ»! Τὸν βοήθησε ὅμως ὁ Θεὸς καὶ γλύτωσε τὸ στρατοδικεῖο. Ἐδῶ, ἐν καιρῷ εἰρήνης ἂν φύγη ἕνας στρατιώτης ἀπὸ τὴν θέση του, ἔχει στρατοδικεῖο, πόσο μᾶλλον ἐν καιρῷ πολέμου4!

– Γέροντα, ὅταν βρίσκεται κανεὶς σ᾿ αὐτὴν τὴν κατάσταση, ὑπάρχει θέρμη σὲ ὅλο τὸ σῶμα;

– Ναί, ἀλλὰ περισσότερο στὴν περιοχὴ τοῦ στήθους. Ὅταν ἀνάψη ἡ πνευματικὴ ἀγάπη, φλογίζεται ὅλο τὸ στῆθος. Ὅλο τὸ στῆθος γίνεται μιὰ φλόγα. Καίγεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν μεγάλη γλυκειὰ φλόγα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, πετάει, ἀγαπάει μὲ ἀγάπη πραγματική, μητρική.

Αὐτὴ ἡ ἐσωτερικὴ φλόγα, τὴν ὁποία ἀνάβει ὁ Ἴδιος ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἀγάπη Του, θερμαίνει τὸ σῶμα πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὴν αἰσθητὴ φωτιὰ καὶ ἔχει τὴν δύναμη νὰ καίη καὶ κάθε σκουπίδι, κάθε κακὸ λογισμὸ ποὺ πετάει τὸ ταγκαλάκι, καθὼς καὶ κάθε κακὴ ἐπιθυμία καὶ κάθε ἄσχημη εἰκόνα. Τότε ἡ ψυχὴ αἰσθάνεται καὶ τὶς θεῖες ἡδονὲς ποὺ δὲν συγκρίνονται μὲ καμμιὰ ἄλλη ἡδονή!

Ἄχ, αὐτὴ ἡ φλόγα δὲν μπῆκε ἀκόμη μέσα σας! Ἂν ἀνάψη καὶ φουντώση στὴν καρδιά σας, δὲν θὰ σᾶς συγκινοῦν καθόλου πιὰ τὰ μάταια πράγματα. Εὔχομαι νὰ κάψη ὁ Θεὸς μὲ τὴν ἀγάπη Του τὶς καρδιές σας!

4 Ὁ Γέροντας, ὁ ὁποῖος ὡς γνωστὸν ἦταν κατὰ πάντα νομοταγής, χρησιμοποιεῖ αὐτὸ τὸ παράδειγμα τοῦ ἀνυπότακτου στρατιώτη, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήση νὰ καταλάβουμε ὅτι, ἂν φουντώση ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, τότε «καὶ τὰ μυαλὰ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι παρμένα ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ» καὶ φθάνει νὰ κάνη πράγματα ποὺ δύσκολα μπορεῖ κανεὶς νὰ τὰ καταλάβη καὶ νὰ τὰ δικαιολογήση.  

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς»