Ο Χριστός ήθελε να έχει καλούς και υπάκουους
συνεργάτες. Οι αφανείς, οι πτωχοί και οι ολιγογράμματοι ψαράδες είχαν καλύτερες προϋποθέσεις για ταπείνωση και υπακοή. Ο
ταπεινός υπακούει πιο εύκολα στο θέλημα του Θεού.
Αντίθετα τα αξιώματα, η μόρφωση και ο πλούτος, αν δεν συνοδεύονται με αρετή, είναι για το Θεό όχι μόνο
άχρηστα, αλλά και επικίνδυνα. Συμβαίνει τις
περισσότερες φορές ο πλούτος, το αξίωμα και η μόρφωση να δημιουργούν
εγωισμό στον κάτοχό τους. Ο εγωιστής τότε έχει και πολλά άλλα κακά: ζήλια, φθόνο, κατηγορίες, βρίσιμο.
Στους μαθητές Του ο Χριστός δεν έδωσε
υποσχέσεις δόξας, πλούτου και απολαβών, αλλά τους προετοίμασε για διωγμούς. «Εάν εμένα εδίωξαν, κι εσάς θα σας
διώξουν» (Ιωάν. 15, 20).
Αν έλεγε αυτά τα λόγια σε «βολεμένους» του
κόσμου τούτου (πλούσιους και άρχοντες), αυτοί θα Τον εγκατέλειπαν αμέσως.
Από το βιβλίο «Νεανικές
Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.46), Αρχ. Μαξίμου
Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου
Εκ του ιστολόγιου: «Ο
Χριστός ήθελε να έχει καλούς και υπάκουους συνεργάτες».
Δεν ξέρω κατά πόσο ταιριάζει ο χαρακτηρισμός προς
τους Αγίους Αποστόλους ως….«συνεργάτες»….Ο Θεάνθρωπος δεν ήρθε στη γη για να
φτιάξει επιχείρηση και για το λόγο αυτό έψαχνε με ποιους θα συνεργαστεί. Η λέξη
«συνεργάτης», συνηθίζεται να χρησιμοποιείται στον εμπορικό – επιχειρηματικό χώρο,
στον οποίο λόγω του ότι υπάρχει το συμφέρον, οι συνεργάτες πολλές φορές δεν είναι
πιστοί στις συνεργασίες τους.
Οι Απόστολοι αποτέλεσαν, Μαθητές του Κυρίου
Ημών Ιησού Χριστού.
Α.Η.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου